Mowa nienawiści wśród dzieci podczas zajęć online
Podczas nauki zdalnej dzieci nie miały możliwości rozładowywania energii bieganiem po korytarzach czy intensywnymi ćwiczeniami na WF-ie. Nauczyciele często nie byli w stanie wychwycić ich kłótni i rozwiązać problemów na bieżąco czy odesłać do pedagoga, jak miałoby to miejsce w klasie. Dodatkowo młodzi ludzie nie byli w tym czasie kontrolowani przez rodziców. Spędzanie czasu w domowym zaciszu sprzyjało tworzeniu się poczucia bezkarności i śmiałości. Na czatach prywatnych i grupowych obraźliwe wyzwiska padały pod adresem zarówno uczniów, jak i nauczycieli. Niektórzy nie hamowali się i, nie włączając kamery, wypowiadali się obrażając siebie wzajemnie nawet podczas zajęć.
Powrót do szkół – jak spojrzały sobie w oczy?
Dla wielu dzieci powrót do szkoły był traumatycznym wydarzeniem. Młodzi ludzie, którzy byli wyzywani przez swoich kolegów i koleżanki, musieli zmierzyć się z rzeczywistością i stawić czoła problemom, które w Internecie nie zawsze dało się rozwiązać.
– Podczas zajęć online wielu moich kolegów nie powstrzymywało się od wrednych komentarzy. Chyba czuli, że skoro ich nie widać, to nie są za nie odpowiedzialni. Nie odnosiły się tylko do uczniów, najgorsze były właśnie pod adresem nauczycieli. Odkąd wróciliśmy do szkoły, cała nienawiść ustała. Wszyscy zachowują się, jakby nic się nie wydarzyło, zarówno uczniowie, jak i nauczyciele. Jakby wszyscy byli zbyt stęsknieni, żeby się na siebie gniewać – mówi Karolina, uczennica jednej z krakowskich podstawówek.
Problem z nauczaniem online miało też wielu nauczycieli, którzy tylko czekali na powrót do szkoły.
– Jeden z moich uczniów okazał się być szczególnie nie do opanowania. Już w szkole były z nim problemy, ale podczas zajęć online przechodził sam siebie. Odwracał monitor, żeby nie było go widać, obrażał koleżanki i kolegów werbalnie i na czacie, gorsząc przy tym całą klasę, która była bardzo ambitna. Rodzice, których nie było w tym czasie w domu, nie mogli nic na to poradzić. Po powrocie do szkoły lepiej daję sobie z nim radę, bo wie, że go widać, a on widzi mnie. Na zajęciach online myślał, że jego zachowanie wobec innych się "nie liczy", skoro fizycznie nie ma go w klasie. Czuł się bezkarny – opowiada Joanna, nauczycielka klas 1-3.
Opinie uczniów i nauczycieli są podobne – zauważają, że zachowanie młodych ludzi aktywnie obrażających swoich kolegów, koleżanki i nauczycieli w Internecie poprawiło się po powrocie do szkoły.
Zobacz także:
- Ważny głos w sprawie edukacji w Polsce. "Szkoła szkodzi nam zarówno pod względem fizycznym jak i psychicznym"
- Do jakiej szkoły wysłać dziecko? Ekspert o placówkach prywatnych i publicznych. "Cały system jest zachwiany"
- Ponad 8 tys. wakatów w całej Polsce. "Nie stać mnie na bycie nauczycielem"
Autor: Sylwia Wołoch
Źródło zdjęcia głównego: Keep It 100/Getty Images