Jak powstała Bazylika św. Franciszka w Asyżu?

Bazylika świętego Franciszka
Bazylika świętego Franciszka
Źródło: Richard I'Anson / Getty Images
Bazylika św. Franciszka mieści się w Asyżu, włoskiej miejscowości w regionie Umbria, w której narodził się święty Franciszek. Tu również został pochowany. Z uwagi na swoją wartość historyczną cała miejscowość została wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Asyż został rozsławiony przez postać samego świętego Franciszka, jak i Bazylikę, w której po śmierci złożono jego ciało. W 2004 roku miasto zamieszkiwało niecałe 25 tysięcy osób. To niewiele w porównaniu z liczbą turystów, którzy odwiedzają Asyż w ciągu roku. Według obliczeń jest ich około 5 mln.

Bazylika św. Franciszka w Asyżu

Początki Asyżu, w którym znajduje się Bazylika św. Franciszka, można datować na III w. p.n.e., gdy mieściła się tu osada Asisium będąca wówczas pod panowaniem Rzymian. W XII wieku Asyż uzyskał niepodległość. W XIV wieku miasto włączono do Państwa Kościelnego, a niecałe pół wieku później Asyż stał się częścią Zjednoczonego Królestwa Włoch.

To tutaj znajduje się miejsce kultu jednego z najbardziej znanych świętych w dziejach świata.

Świątynia została wybudowana na terenie należącym od 1228 roku do Watykanu. Tego wymagała reguła zakonu, zgodnie z którą nie może on posiadać żadnych dóbr doczesnych. W tym samym roku papież Grzegorz IX poświęcił ziemię przeznaczoną pod budowę kościoła, a później zmienił też nazwę wzgórza na Wzgórze Rajskie (wcześniejsza nazwa to Wzgórze Piekielne z powodu wykonywanych tu w przeszłości wyroków śmierci). Co ciekawe grób św. Franciszka odnaleziono tu dopiero w 1818 roku. Przez wieki miejsce pochówku świętego było nieznane. Jednak było to zgodne z planem brata Eliasza z Kortony, który celowo ukrywał tę informację przed innymi, obawiając się, że w innym wypadku ciało Franciszka zostanie rozczłonkowane na potrzeby przygotowania relikwii.

Brat Eliasz nadzorował też powstawanie bazyliki. Jej budowa (wraz z budową klasztoru franciszkanów – Sacro Convento) rozpoczęła się 1228 roku, zaraz po kanonizacji Franciszka. W 1230 roku ciało Franciszka pochowano w grobie pod ołtarzem głównym dolnego kościoła bazyliki. Kościół dolny przyozdabiają witraże, a ściany – liczne freski. Szczególną wartość ma fresk autorstwa Cimabue przedstawiający Świętego Franciszka i uchodzący za najbardziej wierny wizerunek tego świętego. Oczywiście w całej bazylice najważniejsza jest kaplica z grobem św. Franciszka znajdująca się w krypcie pod dolnym kościołem. Zbudowano ją po odnalezieniu sarkofagu z grobem Franciszka w 1918 roku.

Górny kościół jest zdecydowanie wyższy od kościoła dolnego. Jest to jedna z pierwszych budowli wzniesionych we Włoszech w stylu wczesnogotyckim. Od południa dobudowana jest 60-metrowa wieża zawierająca cechy stylu romańskiego. Również kościół górny zdobią niesamowite freski – dzieła wybitnych malarzy włoskich z tamtego okresu. Namalowano je w trzech poziomach. Poziom najniższy to sceny z życia św. Franciszka. Dwa wyższe poziomy to sceny z Nowego i Starego Testamentu.

W 1997 roku bazylika została poważnie uszkodzona przez trzęsienie ziemi. Podczas trzęsienia zginęło czterech zakonników, w tym jeden z nich polskiego pochodzenia. Spadł na nich fragment sklepienia. Mimo że sklepienie udało się odbudować, nie było szans na odtworzenie fragmentów zniszczonych fresków.

W 2000 r. Bazylika została wpisana na listę światowego dziedzictwa kulturowego UNESCO.

Kim był św. Franciszek z Asyżu?

Giovanni Bernardone – (Biedaczyna z Asyżu) nazwany później (św.) Franciszkiem z Asyżu urodził się w rodzinie kupieckiej w 1181 lub 1182, a zmarł w 1226 roku w Porcjunkuli oddalonej o kilka kilometrów od Asyżu.

W wieku 21 lat walczył w wojnie pomiędzy Perugią a Asyżem i był więziony w Perugii. Ciężka choroba umożliwiła mu wyjście na wolność. Brał udział w kolejnych wyprawach wojennych, ale choroba zmusiła go do powrotu do Asyżu. Wówczas z ikony krzyża miał przemówić do niego Chrystus, nakazując mu odbudowę kościoła. By pozyskać środki, przywłaszczył sobie rzeczy ojca, przez co popadł z nim w konflikt. W 1208 roku zamienił habit na prostą brązową tunikę, charakterystyczną w owym czasie dla najbiedniejszych zakonów. Zaczął chodzić boso i wzywał ludzi do pokuty. Z czasem dołączyli do niego inni. Poprosił papieża Innocentego III o zatwierdzenie swojej reguły. Papież początkowo odmówił, lecz zmienił zdanie na skutek wizji ze snu. Franciszek wrócił z towarzyszami do Porcjunkuli pod Asyżem, która stała się pierwszą kolebką przyszłego zakonu franciszkanów. W 1217 roku franciszkanie podjęli decyzję o utworzeniu misji w Afryce i Ziemi Świętej. Franciszek został we Włoszech. W 1219 roku w Egipcie próbował przekonać sułtana Al-Kamila, by przyjął Chrystusa. Po powrocie do Włoch zrezygnował z przywództwa nad zakonem, a papież Honoriusz III zatwierdził jego regułę.

Do historii i tradycji przeszła jego pierwsza w dziejach szopka bożonarodzeniowa (noc z 24 na 25 grudnia 1223 roku). W następnym roku w grocie na szczycie La Verny otrzymał święte stygmaty. Zmarł w Asyżu w 1226 roku.

Zobacz wideo: Jak tanio kupić dom we Włoszech?

Jak tanio kupić dom we Włoszech? Piotr Wojtasik radzi

Zobacz także:

Autor: Adrian Adamczyk

Źródło zdjęcia głównego: Richard I'Anson / Getty Images

podziel się:

Pozostałe wiadomości

Serowe arcydzieła na talerzu Andrzeja Polana
Materiał promocyjny

Serowe arcydzieła na talerzu Andrzeja Polana