Happy Capoeira w DDTVN. Na czym polega capo­eira? Pod­sta­wowy tre­ning sztuki walki

Capo­eira (czyt. kapoejra) to jedna z naj­bar­dziej wido­wi­sko­wych sztuk walki na świe­cie. Sta­nowi bowiem połą­cze­nie sportu wraz z ryt­micz­nym tań­cem i akro­ba­tyką. Co to jest capo­eira, na czym polega oraz jakie jest jej pocho­dze­nie? Jak powstała grupa Happy Capoeira?

Happy Capoeira w DDTVN

Zobacz też: Sztuki walki dla dzieci – co wybrać i kiedy zacząć? >>> 

Jest takie Stowarzyszenie, które nazywa się BARDZIEJ KOCHANI. Jego członkowie to rodziny i opiekunowie osób z zespołem Downa. Stowarzyszenie to, oprócz wielu różnych działań, prowadzi również cotygodniowe zajęcia ruchowo - rekreacyjno - sportowe dla dzieci i młodzieży z Zespołem Downa. Od pewnego czasu do prowadzących te zajęcia dołączył trenujący capoeirę Marcin Oraszek. Aby urozmaicić zajęcia zaczął w nie wplatać elementy tej sztuki walki. W ten sposób powstała grupa Happy Capoeira, którą gościliśmy dziś w Dzień Dobry TVN.

Historia capoeiry

Capo­eira to zarówno sztuka walki, jak i taniec. Wywo­dzi się z Bra­zy­lii, gdzie w XVIII wieku stwo­rzona została przez tam­tej­szych nie­wol­ni­ków. Nawią­zuje ona przede wszyst­kim do tra­dy­cji rytu­al­nych tań­ców ple­mion afry­kań­skich. Jest ona dużo deli­kat­niej­sza niż inne sztuki walki, takie jak karate, kick­bo­xing czy jiu-jitsu. Przyj­muje bar­dzo arty­styczną formę, a momen­tami przy­po­mina raczej pokaz akro­ba­tyczny niżeli walkę mię­dzy dwoma zawod­ni­kami. Każdy pokaz i tre­ning capo­eiry opiera się na spre­cy­zo­wa­nych zasa­dach, a cało­ści towa­rzy­szy bar­dzo skoczna, ryt­miczna muzyka.

Zobacz też: Czy trampoliny są bezpieczne dla dzieci i dorosłych? >>> 

Pod­stawy capo­eiry

Choć capo­eira opiera się na wyko­ny­wa­nych w dyna­miczny spo­sób kop­nię­ciach, przez liczne ele­menty akro­ba­tyczne, przy­po­mina ona praw­dziwe arty­styczne show. Nie­odłącz­nym ele­men­tem jej poka­zów jest tzw. roda (czyt. hoda, pol. krąg) – rytuał pole­ga­jący na zebra­niu się w kole lub pół­kręgu wszyst­kich wal­czą­cych, zwa­nych po por­tu­gal­sku capo­eiri­stas. Wojow­ni­kom towa­rzy­szy rów­nież spe­cjalna orkie­stra, zwana bate­rią, przy­gry­wa­jąca na spe­cy­ficz­nych instru­men­tach do capo­eiry – berim­bau. Są to instru­menty smycz­kowe, skła­da­jące się z pudła rezo­nan­so­wego i dłu­giego kija, na któ­rym pocią­gnięta została struna. Pio­senki do capo­eiry są bar­dzo ryt­miczne i sta­nowią połą­cze­nie muzyki laty­no­skiej z afry­kań­ską. Do walki docho­dzi zazwy­czaj mię­dzy dwoma lub trzema wal­czą­cymi, któ­rzy wyko­nują poszcze­gólne ruchy w bar­dzo skoczny spo­sób. Nie ma tu miej­sca na praw­dziwe ude­rze­nia czy lejącą się krew – jak cho­ciażby w przy­padku boksu. Wojow­nicy capo­eiry zdają się bar­dziej har­mo­nij­nie ze sobą tań­czyć, a nie wal­czyć.

Zobacz też: W DDTVN dwóch mistrzów kierownicy, z których jeden nie ma prawa jazdy >>> 

Nauka capo­eiry – jak zacząć?

Capo­eira to sport dla każ­dego. Jej pod­stawy nie wyma­gają dużej kon­dy­cji fizycz­nej czy talentu tanecz­nego. Co wię­cej sta­nowi także świetną zabawę. Z tego też powodu capo­eira to świetny wybór rów­nież dla dzieci. Ćwi­czyć ją można prak­tycz­nie wszę­dzie. Wystar­czy mieć odtwa­rzacz muzyki i nieco wię­cej prze­strzeni. Choć nauka capo­eiry w domu jest jak naj­bar­dziej moż­liwa, lepiej zapi­sać się na zor­ga­ni­zo­wane zaję­cia, pro­wa­dzone pod okiem doświad­czo­nego tre­nera. W Pol­sce capo­eira nie należy do naj­po­pu­lar­niej­szych sztuk walki, ale wciąż powstaje coraz wię­cej szkół pro­mu­ją­cych jej tre­no­wa­nie. Począt­kowo do tre­ningów wystar­czą wygodne spodnie i pozy­tywne nasta­wie­nie, by następ­nie wdra­żać się w kolejne jej etapy i zdo­by­wać – odpo­wied­nie do umie­jęt­no­ści – pasy.

Zobacz też: Surfing w Europie? Tylko w Peniche! Jak zacząć surfować? Poradnik dla początkujących >>> 

Stop­nie w capo­eirze

Podob­nie jak w innych sztu­kach walki, w capo­eirze prak­ty­ko­wany jest sys­tem gra­da­cji. Róż­no­ko­lo­rowe sznury (tzw. cor­das), zakła­dane niczym pasy do spodni, świad­czą o pozio­mie zaawan­so­wa­nia i umie­jęt­no­ściach adepta capo­eiry. Spo­sób stop­nio­wa­nia zależy od upra­wia­nego jej rodzaju oraz szkoły tre­nu­ją­cej. Naj­czę­ściej jed­nak osoby począt­ku­jące dostają sznur biały, śred­nio­za­awan­so­wane żółty i poma­rań­czowy, a naj­bar­dziej doświad­czone zie­lony lub nie­bie­ski. Inne kolory sznu­rów przy­znaje się rów­nież wykwa­li­fi­ko­wa­nym tre­ne­rom, któ­rzy posłu­gują się innym sys­temem stop­nio­wa­nia niż osoby tre­no­wane. Każdy kolor, oprócz poziomu wytre­no­wa­nia, sym­bo­li­zuje także inny żywioł lub ele­ment natury, np. nie­bie­ski – niebo, a żółty – złoto.

Dla­czego warto upra­wiać capo­eirę?

Capo­eira to nie tylko sztuka walki czy aktyw­ność fizyczna. Oprócz poprawy kon­dy­cji i wielu plu­sów dla zdro­wia nie­sie ze sobą wiele innych korzy­ści. Trenujące ją osoby często uważają bowiem, że upra­wia­nie capo­eiry to przy­jem­ność nie tylko dla ciała, ale i ducha. Pomaga ona w walce ze stre­sem i pozwala na zapo­mnie­nie o codzien­nych pro­ble­mach. Tre­ning capo­eiry jest także ide­al­nym sposobem na pozna­nie ludzi o podob­nych zain­te­re­so­wa­niach oraz zazna­jo­mie­nia się z cie­kawą kul­turą Bra­zy­lii i ple­mion afry­kań­skich. W Polsce organizowane są specjalne zjazdy zrzeszające zawodników z całego kraju, na których adepci mogą zaprezentować swoje umiejętności oraz zintegrować się z innymi zawodnikami. Czy warto więc uprawiać capoeirę? Zdecydowanie tak.

Autor: Redakcja Dzień Dobry TVN

podziel się:

Pozostałe wiadomości