Myszo-jeleń odnaleziony. Przez 30 lat uważano go za gatunek wymarły

Myszo-jeleń był uważany za gatunek wymarły, niedawno jednak grupie badaczy udało się wykonać zdjęcia, na których widać to zwierzę. Jak doszło do tego odkrycia? O gatunkach tak rzadkich, że przez lata uważane były za wymarłe opowiedział w Dzień Dobry TVN leśnik i filmowiec, Marcin Kostrzyński.

Myszo-jeleń

W listopadzie 2019 r. został odnaleziony żyjący na wolności kanczyl srebrzystogrzbiety (Tragulus versicolor), czyli tzw. myszo-jeleń. To ogromna niespodzianka, ponieważ gatunek od trzydziestu lat był uznawany za wymarły. Osobnika nagrała, za pomocą kamery pułapki, przebywająca w Wietnamie grupa naukowców.

>>> Zobacz także:

Myszo-jeleń to najmniejsze na świecie zwierzę kopytne, które wyglądem przypomina jelenia, a wielkością zbliżone jest do królika. Ma dwa małe kły, cienkie nogi zakończone racicami i waży nie więcej niż 4,5 kilograma. Gatunek po raz pierwszy naukowo opisał w 1910 r. brytyjski zoolog Oldfield Thomas.

Wilkowór tasmański

Wilkowór tasmański, zwany wilkiem workowatym lub wilkiem tasmańskim (Thylacinus cynocephalus), był uznawany za największego drapieżnego torbacza czasów współczesnych. Zwierzę występowało na terenach Australii i Nowej Gwinei, a potem tylko w Tasmanii. Wyglądem przypominał krzyżówkę lisa, wilka i dużego kota, miał żółtawobrązowe futro, silne szczęki i torbę dla młodych.

W XIX w. koloniści zabili tysiące wikloworów, by chronić stada owiec. Ostatniego dziko żyjącego wilka workowatego widziano w 1933 r., a trzy lata potem w australijskim zoo padł ostatni przedstawiciel tego gatunku. Ostatnio jednak władze Australii ujawniły, że w dokumencie Tasmańskiego Departamentu Przemysłu Podstawowego, Parków, Zasobów Wodnych i Środowiska znajduje się kilka doniesień o istnieniu wilka tasmańskiego.

Wyrak karłowaty

Wyrak karłowaty (Tarsius pumilus) to najmniejszy na świecie przedstawiciel naczelnych ssaków. Długości ciała zwierzęcia wynosi od 85 do 160 mm, a silnie owłosionego ogona - od 135 do 275 mm. Jego łapy zakończone są ostrymi pazurami, a zęby są spiczaste i trójkątne. Po tym jak ostatni raz widziano je w 1921 r., trzy osobniki zostały odnalezione 85 lat później, w 2008 r.

Autor: Gaba Kopyto

podziel się:

Pozostałe wiadomości

Serowe arcydzieła na talerzu Andrzeja Polana
Materiał promocyjny

Serowe arcydzieła na talerzu Andrzeja Polana