- Szczepienia mRNA przeciwko COVID-19 może się przysłużyć osobom, które chorują na raka.
- Badacze są zdania, że taki preparat poprawia odpowiedź immunologiczną organizmu, a a to przekłada się na dłuższe życie chorych.
- Do takich wniosków doszli naukowcy z MD Anderson Cancer Center (USA).
Dalsza część tekstu znajduje się poniżej.
Czy szczepionka mRNA przeciwko COVID-19 pomoże chorym na raka?
Naukowcy z MD Anderson Cancer Center (USA) przeanalizowali dane prawie 1000 osób leczonych z powodu zaawansowanego raka skóry i płuc. Ci, którym podano szczepionkę mRNA przeciwko COVID-19 w ciągu 100 dni od rozpoczęcia stosowania leków zwanych inhibitorami punktów kontrolnych układu odpornościowego (takimi lekami są na przykład ipilimumab czy niwolumab), żyli prawie dwa razy dłużej niż osoby, które nie zostały zaszczepione w tym czasie.
Z 884 osób z zaawansowanym rakiem płuc, którym podano inhibitory punktów kontrolnych, 180 otrzymało szczepionkę mRNA przeciwko COVID-19 w ciągu 100 dni od rozpoczęcia leczenia. Ich czas przeżycia wyniósł około 37 miesięcy, w porównaniu z 20 miesiącami u osób niezaszczepionych.
Ponadto, u 210 osób stwierdzono czerniaka, który zaczął rozprzestrzeniać się na inne części ciała; a 43 z nich zaszczepiono w ciągu 100 dni od rozpoczęcia przyjmowania inhibitorów punktów kontrolnych. Ich czas przeżycia wyniósł około 30 do 40 miesięcy, w porównaniu z 27 miesiącami u osób niezaszczepionych w tym czasie - a ponieważ niektóre z zaszczepionych osób nadal żyły w momencie przeprowadzania analizy, ich czas przeżycia może być jeszcze dłuższy.
Jeszcze przed końcem roku ma się rozpocząć badanie kliniczne, które być może potwierdzi obecne wyniki. Zdaniem ekspertów w przyszłości możliwe będzie stworzenie szczepionek mRNA, które zoptymalizują odpowiedź immunologiczną na wszelkie nowotwory.
Jak układ odpornościowy walczy z nowotworami?
Nasz układ odpornościowy zwalcza wiele nowotworów zanim jeszcze staną się problemem. Niestety, niektóre guzy potrafią "wyłączać" komórki odpornościowe zwane limfocytami T, które zabijają komórki nowotworowe. Jednym z "wyłączników" jest białko PD-1 na powierzchni tych limfocytów T. PD-1 zostaje wyłączony, jeśli się zwiąże białkiem PD-L1, znajdującym się na powierzchni niektórych komórek. W normalnych warunkach zdrowe komórki są dzięki temu mechanizmowi chronione przed atakiem limfocytów. Jednak wiele "sprytnych" nowotworów produkuje duże ilości PD-L1.
Leki zwane inhibitorami punktów kontrolnych blokują aktywację PD-1 lub innych "wyłączników", jednak pomagają pacjentowi tylko wówczas, gdy organizm już wysłał do ataku limfocyty T. Dlatego połączenie inhibitorów punktów kontrolnych ze szczepionkami stymulującymi układ odpornościowy do atakowania guzów może być znacznie skuteczniejsze niż każde z tych podejść osobno.
Zobacz także:
- Frutarianizm: droga do zdrowia czy niedoborów? "Trzeba bardzo dokładnie znać swój organizm"
- Popularny środek do dezynfekcji może być niebezpieczny. UE rozważa uznanie go za rakotwórczy
- Martwią cię srebrne pasma? Naukowcy mają dobrą wiadomość - siwienie może uratować życie
Autor: Katarzyna Oleksik
Źródło: PAP
Źródło zdjęcia głównego: IMAGINESTOCK/Getty Images