Medytacja Osho? Czym jest medytacja dynamiczna?

Medytacja dynamiczna Osho miała być odpowiedzią na współczesne problemy ludzi Zachodu. Zdaniem jej pomysłodawcy, przywódcy duchowego Osho Rejneesha, człowiek nie jest w stanie wystarczająco skupić się na klasycznej, statycznej medytacji. Najpierw trzeba się pozbyć panującego w jego umyśle chaosu.

Technika stworzona przez Osho Rejneesha nie przypomina innych typów medytacji. Zupełnie różni się od popularnej porannej medytacji . W jej trakcie wykonuje się ruchy do nieco chaotycznej muzyki, a sama technika może nawet wywoływać dolegliwości psychosomatyczne, takie jak bóle brzucha i wymioty.

Medytacja dynamiczna Osho - co to jest i jakie są jej założenia?

Medytacja dynamiczna Osho ma być odpowiedzią na potrzeby człowieka żyjącego w cywilizacji Zachodu. Klasyczne techniki wymagają głębokiego skupienia i wyciszenia, którego ciągle atakowani bodźcami mieszkańcy Europy czy Ameryki Północnej często nie są w stanie osiągnąć. Dlatego też w krajach zachodnich medytacja dynamiczna Osho jest jest jedną z najpopularniejszych technik.

Według założeń twórcy medytacji dynamicznej, duchowego przywódcy Osho Rejneesha, ma ona pozwolić praktykującej ją osobie wyjść z Ego do serca, a następnie do wyższej świadomości. Dużą rolę odgrywają tu metody pozbycia się chaosu z wnętrza. Paradoksalnie, służyć temu mają nieuporządkowane ruchy oraz chaotyczna muzyka, której należy słuchać podczas sesji medytacji dynamicznej.

W teorii - technika stworzona przez Osho ma prowadzić do ukojenia, a przy tym dodawać energii i odnawiać siły witalne. Podobno podczas sesji może dojść do gwałtownych reakcji i to nie tylko krzyku i płaczu, lecz także wymiotów. Zdania na temat medytacji dynamicznej są jednak podzielone. Wiele osób uważa bowiem, że dodatkowe, chaotyczne bodźce wcale nie prowadzą do oczyszczenia i ukojenia, a jedynie pogłębiają chaos w głowie wykonującej tę technikę osoby. Najprawdopodobniej skuteczność tej metody jest kwestią indywidualną.

Jak wykonywać medytację dynamiczną Osho?

Sama medytacja dynamiczna Osho powinna być wykonywana rano, tuż po przebudzeniu. Ma ona m.in. dodać praktykującej ją osobie energii na cały dzień.

Sam rytuał składa się z 5 etapów:

Pierwszy etap medytacji dynamicznej polega na głębokim, świadomym oddychaniu. Powinien trwać 10 minut.
W następnej, drugiej fazie należy pozwolić sobie na uwolnienie emocji. To właśnie w tym momencie może dojść do gwałtownych reakcji, np. niekontrolowanego wybuchu płaczu. Ten etap powinien trwać tyle samo co pierwszy.
Przez kolejne 10 minut, w trzeciej fazie medytacji, trzeba wyskakiwać w górę i mocno opadać na pięty, a przy każdym uderzeniu o podłoże bardzo głośno wydychać powietrze z okrzykiem "hoo!".
Następne 15 minut medytacji Osho jest już znacznie bardziej statyczne. Polega bowiem na staniu z wyprostowanymi i wyciągniętymi do góry rękami. Należy wtedy być w pełni skupionym na tym, co dzieje się teraz. To jedyny etap, podczas którego musi panować cisza.
Na koniec, w fazie piątej, następuje 15 minut celebrowania chwili tańcem.

Medytacji powinna towarzyszyć specjalna, chaotyczna muzyka. Poniżej przykład dostępnej w serwisie YouTube, z podziałem na powyższe fazy:

Niektórzy zalecają również, aby wykonywać medytację dynamiczną w opasce na oczach, w celu większej koncentracji, zwłaszcza na własnym wnętrzu. Najlepiej też robić to z pustym żołądkiem.

Inne techniki medytacji Osho

Najbardziej podobna do medytacji dynamicznej jest technika Kundalini. Odbywa się ona w trzech etapach:

W pierwszym z nich medytujący powinien wytrząść z siebie emocje, dlatego przez 15 minut trzęsie on swoim ciałem.
W etapie drugim, należy pozwolić ciału swobodnie poruszać się w rytm muzyki.
Ostatnia, trzecia faza również trwa 15 minut i przypomina klasyczną medytację, jednak dzięki poprzedzającym ją etapom jest znacznie łatwiejsza.

Do innych technik medytacji należą m.in:

Nataraj – to trwająca aż 65 minut medytacja podczas tańca.
Devavani – doskonale rozwija intuicję. Trwa godzinę i jest podzielona na 15-minutowe sesje. Wykonywane w niej ruchy są bardzo delikatne.
Nadabrahma – to trzyetapowa, godzinna medytacja, przypominająca klasyczne techniki. Medytujący wykonuje jedynie ruchy rękami, siedząc i pomrukując.
Mandala – również trwa godzinę, jednak jej celem jest przede wszystkim stworzenie wokół medytującego wiru energii.
Gourishankar – ta spokojna, trwająca godzinę medytacja w dużej mierze skupia się na oddychaniu. Jej nazwę można przetłumaczyć jako Mount Everest.

Medytacje Osho, nie tylko dynamiczna, lecz również inne techniki, z pewnością są interesujące dla wielu ludzi z nie tylko z Zachodu. Wszystko jest jednak kwestią indywidualną – każdy sam powinien zdecydować, czy takie metody są dla niego odpowiednie. Niezależnie od wybranej techniki, każdy rodzaj medytacji może przynieść nam różne korzyści, istotne szczególnie w dobie pandemii.