Piotruś Pan, bohater powieści Jamesa Matthew Barriego, uciekł do Nibylandii – świata fantastycznego i bajkowego. Właśnie od imienia tej postaci wzięła się nazwa syndromu Piotrusia Pana. Jakie są objawy syndromu Piotrusia Pana i jak wygląda terapia? Podpowiadamy.
Syndrom Piotrusia pana w psychologii
Syndrom Piotrusia Pana został wprowadzony do psychologii przez Dana Kiley’a w latach 80. XX wieku. Książka „Syndrom Piotrusia Pana, o nigdy nie dojrzewających mężczyznach” weszła do literatury powszechnej, a sam syndrom znany jest nie tylko naukowcom i badaczom. Wieczny chłopiec to także swego rodzaju archetyp z Jungowskiej koncepcji psychologicznej. Zdaniem psychologów objawy syndromu Piotrusia Pana można zaobserwować już w okresie nastoletnim. Część objawów związana jest z zachowaniem, część z emocjami. Można wyróżnić siedem cech psychologicznych charakterystycznych dla osób z tym syndromem:
- ciągłe odwlekanie decyzji i tzw. prokrastynacja, czyli przesuwanie ważnych spraw „na jutro”,
- niewydolność społeczna, związana głównie z brakiem przyjaciół, trudnością w tworzeniu stałych związków,
- chęć odrzucenia wpływu matki, przy jednoczesnym poczuciu winy,
- poczucie bycia odtrąconym przez ojca,
- lęk przed odrzuceniem przez kobiety, który prowadzi do niewydolności seksualnej,
- zapominanie o ważnych sprawach zawodowych lub rodzinnych
Zdaniem psychologów, wieczni chłopcy to mężczyźni, którzy nie przeszli w dzieciństwie symbolicznej separacji od matki. Dodatkowo, współczesna rzeczywistość sprawia, że syndrom Piotrusia Pana tylko się umacnia, ze względu na dostęp do wszelkich informacji z jednej strony, a problemy finansowe młodych ludzi (związane np. z posiadaniem własnego mieszkania) z drugiej strony. Mężczyźni z syndromem Piotrusia Pana zwykle zachowują się w charakterystyczny sposób. Badania dowodzą, że lubią oni narażanie życia na zasadzie poszukiwania kolejnej "Nibylandii". Alpiniści, osoby uprawiające sporty ekstremalne oraz mężczyźni popadający w nałogi (alkohol, narkotyki, hazard) poszukują swojej baśniowej krainy i właśnie w ten sposób unikają dojrzałości.
Syndrom Piotrusia Pana – objawy
Można wyróżnić następujące objawy syndromu:
- unikanie obowiązków,
- lekceważenie zobowiązań,
- brak planów na przyszłość,
- późne zakładanie rodziny,
- niechęć do oświadczyn, małżeństwa, seksu,
- duża ilość pomysłów na życie,
- niemożność trzeźwej oceny sytuacji,
- zazdrość o innych,
- ucieczka przed rutyną, nudą, codziennymi obowiązkami, pracą,
- dziecięce humory.
Zdarza się, że wieczni chłopcy pochodzą z rodzin, w których rodzice byli niedojrzali psychicznie i nie spełniali funkcji opiekunów.
Syndrom Piotrusia Pana u kobiet
U kobiet także występuje syndrom wiecznej dziewczynki, czyli osoby, która nie chce dorosnąć, ani stać się odpowiedzialną żoną i matką. Wiele dorosłych kobiet boi się wejścia w związek małżeński, urodzenia dzieci i poświęceń dla rodziny. Obawy te mogą być związane nie tylko z syndromem Piotrusia Pana u kobiet, ale także z nowym modelem rodziny, w którym kobiety robią karierę zawodową, a nie zajmują się tylko domem. W ten sposób płeć piękna może obawiać się zbyt dużej ilości obowiązków zrzuconych na swoje barki. Syndrom wiecznej dziewczynki wiąże się z egoizmem, brakiem kontroli emocji i zachowań.
Syndrom Piotrusia Pana – leczenie
Syndrom Piotrusia Pana nie jest uznawany za zaburzenie, w przeciwieństwie do ubytków osobowościowych, które są diagnozowane w dorosłości. Główną rolę związaną z pomocą pełni partnerka lub rodzice „wiecznego chłopca”. To właśnie te osoby mogą wyrobić inne nawyki, zmienić sposób myślenia Piotrusia Pana. Bardzo ważne jest, aby nie akceptować beztroskich zachowań i mówić jasno o swoich oczekiwaniach. Dan Kiley w swojej książce zaprezentował co prawda test do oceny syndromu Piotrusia Pana, jednak nie jest on kwestionariuszem psychologicznym i nie stosują go ani psychiatrzy, ani psychologowie. Za pomocą tego testu możliwa jest jednak autodiagnoza i podjęcie decyzji o terapii.
Syndrom Piotrusia Pana – terapia
Jak przezwyciężyć syndrom Piotrusia Pana ? Najlepiej zdecydować się na psychoterapię, np. w nurcie poznawczo-behawioralnym lub psychoanalitycznym. Inną możliwością jest terapia par, która pozwala na rozwiązanie problemów w związku, których przyczyną jest syndrom Piotrusia Pana. Poza terapią ważna jest wspólna praca partnerów nad związkiem, którą zaleci terapeuta. Zwykle psychologowie koncentrują się na zmianie zachowań i sposobu myślenia, czyli schematów i skryptów, które prezentuje osoba niedojrzała. Wyjście z krainy Nibylandii nie zawsze jest proste, jednak życiowe doświadczenia mogą zmienić umysł Piotrusia Pana i sprawić, że dojrzeje.
Zobacz wideo:
Zobacz także:
- "Prince Charming" - program, który wzbudzi wiele emocji. "Po raz pierwszy gej jest bohaterem numer jeden"
- Kobiecy wytrysk – na czym polega i jak go osiągnąć?
- Gra wstępna krok po kroku
Autor: Adrian Adamczyk