Szpic fiński wykorzystywany był zawsze jako pies myśliwski, zwłaszcza w roli zaganiacza zwierzyny – od ptaków, po nawet łosie. Jest lojalnym, żywiołowym towarzyszem, choć problem może stanowić jego intensywne szczekanie. Ich wielką zaletą jest jednak to, że mają doskonały węch i słuch.
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo
Wszystko o psach
Pies rasy szpic fiński - charakterystyka
Szpic fiński jest psem średniego wzrostu. Jego wysokość w kłębie sięga 40–50 cm. Samice osiągają wagę do 10 kg, natomiast samce – do 14 kg. Szpic fiński ma charakterystyczne, spiczaste uszy, ostro skierowane do góry. Ma dość mocną, zwartą budowę ciała. Jego umaszczenie przypomina lisa. Sierść jest ruda, choć szpic fiński ma szczeniaki w ciemnym, niemal czarnym kolorze, który z czasem jaśnieje. Obwódki oczu, nos oraz wargi u psów rasowych powinny być w kolorze czarnym.
U tej rasy niezwykle istotne jest pielęgnowanie sierści. Psy trzeba często wyczesywać gęstą szczotką. Należy również zwracać uwagę na włosy, które zbierają się między palcami i regularnie je usuwać. W okresie linienia najlepiej jest czesać je codziennie. Dzięki temu sierść nie będzie się zbijać, a w mieszkaniu nie będzie jej nadmiernej ilości.
Szpic fiński nie jest szczególnie naznaczony chorobami. Z przypadłości, jakie występują częściej, należy wymienić: padaczkę, dysplazję stawów biodrowych i łokciowych oraz zwyrodnienia stawów.
Hodowla i zalety szpiców fińskich
Jest to rasa bardzo energiczna i ruchliwa, co jest typowe dla psów myśliwskich. Ich głównym zadaniem jest osaczenie zwierzyny oraz utrzymanie jej i zaganianie do czasu, aż nadejdzie myśliwy. Psy mają bardzo dobry węch i słuch, co z pewnością jest cechą niezwykle cenną przy wykonywaniu tego typu zadań. Przy tym są posłuszne, zatem współpraca myśliwego ze szpicem fińskim może być bardzo przyjemna, a przede wszystkim – skuteczna.
Niezwykle charakterystyczną cechą u fińskiego szpica jest głośne szczekanie. Może być to problematyczne w przypadku osób mieszkających w mieście lub posiadających bliskich sąsiadów. Jego ostry głos potrafi dawać się we znaki, przy czym nietrudno go sprowokować. Wystarczy niespodziewana sytuacja lub lekkie poczucie zagrożenia. Można spróbować popracować nad tym, by pies szczekał mniej, jednak jest to jego bardzo wyraźna cecha, z którą ciężko walczyć.
Chociaż szpic fiński jest psem myśliwskim, świetnie sprawdza się również jako towarzysz rodziny oraz osób lubiących aktywnie spędzać czas. Zdecydowanie potrzebuje przestrzeni i czasu do wybiegania się. Jedno wyjście jest niewystarczające. Należy zapewnić mu dwa długie spacery dziennie. W przeciwnym razie może po prostu zacząć niszczyć przedmioty. Idealnym miejscem do życia dla szpica fińskiego jest dom z ogrodem. Jeżeli mieszkamy w bloku, nie możemy zaniedbywać długich spacerów i musimy znaleźć czas na zabawę z czworonogiem.
Szpic fiński chętnie bawi się z dziećmi i nie przejawia zachowań agresywnych. Pomimo to nie zaleca się, aby pies zostawał sam na sam z maluchami ze względu na jego myśliwski rodowód.
W kwestii ułożenia zwierzęcia należy być zdecydowanym i pokazać mu od początku, kto jest w tej sytuacji osobą dominującą. Nie będzie wtedy problemu z tresurą. Szpic fiński jest inteligentnym psem, który szybko uczy się komend i jest posłuszny, zatem codzienność z nim nie jest stresująca.
Historia powstania rasy szpic fiński
Nazwa „szpic fiński” wiąże się z miejscem pochodzenia psa. Hodowla w Polsce nie jest zbyt popularna. Najczęściej spotyka się go (oprócz Finlandii) w Skandynawii oraz Anglii.
Pochodzenie tych psów łączy się z obszarem wschodniej części Półwyspu Skandynawskiego, gdzie psy tego typu można było spotkać od kilku wieków. Istnieje też teoria, że przywędrowały tam razem z plemionami ugrofińskimi. Inna mówi o tym, iż ich pochodzenie można łączyć nawet z Indiami.
Jako pierwszy rasę opisał fiński leśnik Hugo Richard Sandberg w latach 90. XIX wieku. Oprócz wyglądu, scharakteryzował on również ich łowiecką naturę. W 1982 roku powstał pierwszy wzorzec tej rasy. Dopiero w XX wieku rozpoczęła się regularna hodowla rasy szpic fiński. Pierwszym krajem, do którego trafił eksport szczeniaków, była Anglia. Psy są tam nadal popularne. Z pewnością duże znaczenie ma tu upodobanie Anglików do polowań, w których te psy sprawdzają się przecież rewelacyjnie.
Jesteśmy serwisem kobiecym i tworzymy dla Was treści związane ze stylem życia. Pamiętamy jednak o sytuacji w Ukrainie. Chcesz pomóc? Sprawdź, co możesz zrobić. Pomoc. Informacje. Porady.
Zobacz także:
- Łajka zachodniosyberyjska - skąd wzięła się ta rasa? Co warto wiedzieć o tym psiaku?
- Które psy nie będą się dobrze czuły w domu? To cenna wskazówka przy wyborze
- Psy do zadań specjalnych. "Nie każdy nadaje się do pracy w policji"
Autor: Adrian Adamczyk
Źródło zdjęcia głównego: PavelRodimov/GettyImages