Łajka zachodniosyberyjska to średniej wielkości pies o zwartej i mocnej budowie ciała. Wśród pozostałych ras myśliwskich wyróżnia się gracją i elegancją ruchów. Jest szybka, zwinna, czujna i odporna na trudy pracy. Psy osiągają wysokość 60 cm w kłębie i wagę około 25 kg. Ciało czworonoga pokrywa gruba i prosta sierść z puszystym i gęstym podszerstkiem.
Czworonogi występują w maści białej, kremowej, szarej, rudej lub biszkoptowej. Zdarzają się również osobniki nakrapiane. Łajka zachodniosyberyjska jest cenionym wśród hodowców samodzielnym i niezależnym psem, który pomimo swojej indywidualności potrafi wypracować z opiekunem głęboką więź.
Dalsza część artykułu znajduje się pod materiałem wideo
Psy i psiaki
Bratem łajki zachodniosyberyjskiej jest wschodniosyberyjska. W Polsce psy nie są zbyt popularne, dlatego też jest niewiele hodowli oferujących ich sprzedaż. Koszt szczeniaka może wynosić około 1500-3500 zł.
Historia łajki zachodniosyberyjskiej
Rasa została wyodrębniona stosunkowo późno, bowiem dopiero w latach 50. XX wieku. Jednak jej korzenie sięgają psów pierwotnych, żyjących na terenie Syberii tysiące lat wcześniej. Odmiana zachodniosyberyjska powstała z krzyżówki wielu odmian łajek, m.in. chantejskiej i mansijskiej, które zamieszkiwały leśne tereny Syberii. Oficjalny wzorzec łajki zachodniosyberyjskiej został opracowany w 1959 roku. W 1980 roku FCI zatwierdziło ją jako nową rasę. Pierwotnie psy wykorzystywane były do ciągnięcia sań, pilnowania domostwa i polowania na zwierzynę leśną.
Charakter łajki zachodniosyberyjskiej
Łajka zachodniosyberyjska to zrównoważona, cierpliwa i bardzo inteligentna rasa. Psy są energiczne i zawsze chętne do zabawy. Puszczone wolno w terenie oddają się polowaniom na ptactwo i drobną zwierzynę. Łajka to samodzielna i niezależna rasa, która ponadto ceni głęboką więź z opiekunem.
Czworonogi są przyjazne w stosunku do znajomych ludzi, wobec obcych zachowują dystans. Na tle innych myśliwców wyróżnia je wrażliwość. Niesłusznie skarcone utracą zaufanie do właściciela i już nigdy nie zbliżą się do niego ponownie. Jak większość szpiców również łajka jest zwierzęciem niepokornym i nigdy też nie będzie ślepo posłuszna. To pies, który nie jest dla każdego.
Opiekun łajki musi być osobą świadomą niezależności czworonoga i akceptować jego indywidualność. Warto pamiętać, że psy te mają niekiedy skłonność do agresji, szczególnie wobec innych dużych psów. Bywają wyrywne, szczekliwe i za wszelką cenę chcą podkreślić swoją pozycję w terenie. Wyszkolony pupil i traktowany łagodnie będzie wiernym i oddanym towarzyszem zabaw.
Łajka lubi aktywność, sport i spacery, dlatego nie nadaje się do życia w zamknięciu. W regionach Syberii, skąd pochodzi rasa, psy te selekcjonowane są pod kątem pracy w wysokim śniegu.
Pielęgnacja i zdrowie czworonoga
Pielęgnacja łajki zachodniosyberyjskiej jest prosta. Pupil wymaga jedynie regularnego szczotkowania i raz na jakiś czas kąpania. Psy, które mają dostęp do czystej wody w jeziorze, rzece lub strumieniu, same chętnie oddają się kąpielom i nie wymagają dodatkowych zabiegów pielęgnacyjnych.
Czworonogi cieszą się dobrym zdrowiem i zwykle dożywają 15 lat. Są odporne i nie dotyczą ich obciążenia genetyczne. Łajka nie ma szczególnych wymagań żywieniowych. Może jeść to, co jej opiekun. Posiłki pupila powinny być jednak wysoko energetyczne i zapewniać dzienne zapotrzebowanie na składniki odżywcze i witaminy.
Szkolenie łajki zachodniosyberyjskiej
Łajka zachodniosyberyjska jest inteligentną rasą, która bardzo szybko przyswaja wiedzę. Ze względu na dużą indywidualność psa szkolenie jednak nie należy do łatwych. Nauczyciel musi być więc osobą doświadczoną i obeznaną z charakterem szpica. Idealna nauka łajki to urozmaicone ćwiczenia fizyczne, przeplatane ze stymulacją psychiczną czworonoga i przerwami na zabawę.
Szpic szybko się nudzi i nie będzie w kółko wykonywał tych samych poleceń. W trakcie szkolenia szczególny nacisk powinien być położony na socjalizację zwierzęcia z innymi psami i obcymi ludźmi. Pod kątem łowiectwa łajka nie wymaga szkolenia, gdyż polowanie leży w jej naturze.
Łajka – pies, który podbił kosmos
Łajka jest pierwszym i dotychczas jedynym psem, który poleciał w kosmos. Suczka została wystrzelona na orbitę 3 listopada 1957 roku. Niestety lot ten skończył się dla zwierzęcia tragicznie. Przyczyną śmierci był stres psa i przegrzanie się statku.
Pierwotnie suczka wabiła się Kudriawka, a imię Łajka zyskała przez swoje głośne szczekanie tuż przed lotem. W języku rosyjskim słowo łajka oznacza szczekać. Wysłana w kosmos suczka była mieszańcem, a jednym z jej rodziców był przedstawicielem rasy łajka.
Zobacz także:
- Jedyne takie 3 psy w Europie. Zwierzaki mieszkają w Polsce. "Ustawiają swoje ciało bokiem"
- "Pierwsza transfuzja może być zrobiona w ciemno". Jakie warunki muszą spełniać dawcy psiej krwi?
- Czy można znaleźć wspólny język ze swoim pupilem? "Mój entuzjazm go nakręca"
Autor: Adrian Adamczyk
Źródło zdjęcia głównego: Grigorii_Pisotckii/Getty Images