Nie żyje powstaniec warszawski. Był ostatnim obrońcą reduty PWPW. "Odszedł na wieczną wartę"

Świeczka
Juliusz Kulesza pseudonim "Julek" nie żyje. Powstaniec warszawski miał 96 lat
Źródło: Arvydas Lakacauskas/Getty Images

Juliusz Kulesza pseudonim "Julek" - powstaniec warszawski i żołnierz AK - zmarł w wieku 96 lat. Był ostatnim żyjącym obrońcą reduty PWPW. "Cześć Jego pamięci!" - podkreśliło w komunikacie muzeum.

Dalsza część tekstu pod wideo:

220727_DDTVN_PO_MESKU_KOMBATANT_CZ01

220727_DDTVN_PO_MESKU_KOMBATANT_CZ01
Janusz Maksymowicz ps. "Janosz" wspomina powstanie warszawskie
Janusz Maksymowicz ps. "Janosz"
Źródło: Dzień Dobry TVN Online

Juliusz Kulesza pseudonim "Julek" nie żyje. Miał 96 lat

W czwartek, 6 lutego br. Muzeum Powstania Warszawskiego poinformowało o śmierci "Julka".

"Z ogromnym żalem informujemy, że na wieczną wartę odszedł Juliusz Kulesza ps. "Julek". Serdeczny przyjaciel Muzeum Powstania Warszawskiego. Grafik. Członek Związku Polskich Artystów Plastyków, Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej, Związku Powstańców Warszawskich i Polskiego Towarzystwa Historycznego. [...] Cześć Jego pamięci!" – czytamy w komunikacie opublikowanym na Facebooku.

Juliusz Kulesza - życiorys

Juliusz Kostrzewa urodził się 19 maja 1928 r. w Warszawie. Podczas okupacji był uczeniem tajnych kompletów gimnazjalnych i wieczorowej szkoły poligraficznej. W latach 1942–1944 pracował jako praktykant-rysownik w PWPW (ówczesna Staatsdruckerei). W Armii Krajowej, do której należał, miał przydział do zgrupowania "Róg" – oddziału PWB/17/S ("Podziemna Wytwórnia Banknotów"). W czasie Powstania Warszawskiego, 2 sierpnia 1944 r. uczestniczył w opanowaniu kompleksu PWPW. Do 28 sierpnia wchodził w skład jego obrońców, po czym wycofał się na Nowe Miasto. Po upadku Starego Miasta wyszedł w grupie ludności cywilnej do obozu w Pruszkowie (Dulag 121), skąd udało mu się uciec. W 1954 r. Kostrzewa uzyskał dyplom Akademii Sztuk Pięknych na Wydziale Grafiki. Był członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków, uczestnikiem krajowych i zagranicznych wystaw, w tym kilku indywidualnych. W latach 1956-1958 był członkiem grupy artystycznej "Korekta". Przez ponad 30 lat projektował grafiki użytkowe dla wydawnictw. W latach 80. zajął się historią Powstania Warszawskiego. Był autorem książek, m.in.: "Z Tasiemką na czołgi" (1979), "Reduta PWPW" (1989), "Sierpień przez całe życie" (1994), "Batalion +Dzik+ w Powstaniu Warszawskim" (1994), "Przeciw konfidentom i czołgom", wspólnie z Robertem Bieleckim, "Starówka. Warszawskie Termopile 1944" (1999), "W murach Polskiej Wytwórni Papierów Wartościowych" (2003), "Garłuch. 7 pułk piechoty AK" (2004), "Bohaterowie dwóch miast" (2006), "Powstańcza Starówka. Ludzie i ulice" (2007). Był odznaczony: Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Walecznych (1944), Krzyżem Kawalerskim OOP, Krzyżem Armii Krajowej, Warszawskim Krzyżem Powstańczym, Krzyżem Partyzanckim, Medalem Wojska, Medalem za Warszawę, Medalem za popularyzację Powstania Warszawskiego, Odznaką za zasługi dla Warszawy. Otrzymał też odznaki honorowe kombatanckich środowisk: zgrupowania "Leśnik", zgrupowania "Róg", batalionów "Dzik" i "Pięść". W 2023 r. otrzymał tytuł Honorowego Obywatela Warszawy. Jak podaje PAP, Juliusz Kostrzewa był zapalonym miłośnikiem futbolu. Jeszcze przed wojną zaczął kibicować warszawskiej Polonii. W czasie okupacji brał udział w nielegalnych rozgrywkach, był zawodnikiem drużyny juniorów AKS Żoliborz. W latach 1946–1947 należał do łódzkiego KS "Spójnia". Był także autorem książek poświęconych podziemnym rozgrywkom piłkarskim w Warszawie w okresie okupacji – "Podziemny futbol 1939-1944" (2012), "Zakazane gole. Futbol w okupowanej Warszawie" (2014).

Jesteśmy serwisem kobiecym i tworzymy dla Was treści związane ze stylem życia. Pamiętamy jednak o sytuacji w Ukrainie. Chcesz pomóc? Sprawdź, co możesz zrobić. Pomoc. Informacje. Porady. 

Zobacz także:

podziel się:

Pozostałe wiadomości