Z tego artykułu dowiesz się:
- czym jest nerwica hipochondryczna, czyli hipochondria
- jakie są objawy hipochondrii
- skąd się bierze hipochondria
- jakie leczenie stosuje się przy hipochondrii
Dzień Hipochondryka
29 września obchodzony jest Dzień Hipochondryka. Święto to zostało ustanowione na znak solidarności z osobami cierpiącymi na hipochondrię. Choroba ta dotyka d 4 do 6% populacji, a diagnozowana jest u osób w wieku 20-30 lat.
Leczenie hipochondrii polega na rozmowie z psychologiem i psychiatrą, psychoterapii oraz leczeniu farmakologicznym. Kim jest hipochondryk? Odpowiedź w dalszej części artykułu.
Nerwica hipochondryczna, czyli hipochondria - co to za choroba?
Jednym z popularnych zaburzeń psychicznych we współczesnym społeczeństwie jest hipochondria. Znaczenie słowa „hipochondryk” dotyczy osoby, która przesadnie martwi się o swoje zdrowie, a jej dolegliwości nie pochodzą z rzeczywistych chorób. Osoba taka mimo braku potwierdzenia w badaniach zlecanych przez lekarza doszukuje się chorób w swoim organizmie, które obiektywnie nie istnieją.
Hipochondria należy do zaburzeń pod postacią somatyczną (zaburzenia somatomorficzne), które to są częścią szerokiej grupy chorób zaliczanych do nerwic. Przekonanie o obecności choroby musi istnieć co najmniej 6 miesięcy.
Z kolei urojenia hipochondryczne należą do zaburzeń treści myślenia, w których osoba na nie cierpiąca jest silnie przekonana o istnieniu choroby jednoznacznie wykluczonej przez lekarzy. Najczęściej dotyczy to chorób takich jak AIDS, chorób przenoszonych drogą płciową, nowotworów.
Zaburzenia hipochondryczne występują coraz częściej wśród pacjentów zgłaszających się do lekarza, jednak pacjenci przez długi czas nie trafiają do psychiatry, próbując leczyć się u lekarzy innych specjalności. Hipochondrycy poszukują informacji w Internecie, czego konsekwencją jest pozyskiwanie błędnych odpowiedzi i sugestii, że odczuwane dolegliwości są rezultatem zachodzących w organizmie poważnych procesów.
Hipochondria – objawy
Podstawowym objawem hipochondrii jest trwałe przekonanie osoby chorej o występowaniu co najmniej jednej poważnej choroby somatycznej wraz ze wszystkimi jej konsekwencjami. Hipochondryk potrafi odbierać stany fizjologicznie w przesadzony sposób, traktując je jako objawy choroby.
Dolegliwości mogą się zmieniać z wizyty na wizytę. Pacjent nie akceptuje jednak wyników badań oraz informacji od lekarza, że jego objawy nie są związane z chorobami somatycznymi. Każda próba zasugerowania, że objawy mogą być spowodowane hipochondrią i należy zgłosić się z nimi do psychiatry, może wywoływać sprzeciw.
Nerwica hipochondryczna może objawiać się:
- bólem w klatce piersiowej,
- uczuciem kołatania w klatce piersiowej,
- bólem brzucha,
- nudnościami,
- bólem głowy,
- biegunkami lub zaparciami.
Przyczyny hipochondrii
Przyczyn zaburzeń hipochondrycznych jest wiele, predysponowane są do nich osoby z zaburzeniami osobowości, na przykład z osobowością narcystyczną. Większe prawdopodobieństwo zachorowania występuje u ludzi zamkniętych w sobie, ze skłonnościami do zaburzeń depresyjnych. Często hipochondrykiem staje się człowiek wystawiony na nadmierny stres, przewlekły bądź jednorazowy, taki jak śmierć bliskiej osoby.
Jak pomóc hipochondrykowi? Istnieje szereg sposobów, które mogą złagodzić odczuwane dolegliwości, czasami sama rozmowa może zdziałać cuda.
Hipochondria – leczenie
Jak leczyć hipochondrię? Ze względu na to, że w pierwszej kolejności pacjent cierpiący na hipochondrię zgłasza się do lekarza pierwszego kontaktu lub lekarzy różnych specjalności, należy wykluczyć na podstawie wywiadu, badania fizykalnego i badań dodatkowych przyczyny somatyczne zgłaszanych przez pacjenta dolegliwości. Jeśli badania są prawidłowe i lekarz nie ma zastrzeżeń do stanu zdrowia pacjenta, sugeruje on konsultację u psychiatry.
Podstawą w leczeniu hipochondrii jest terapia. Obecnie rekomendowaną szkołą psychoterapii dla leczenia hipochondrii jest terapia poznawczo-behawioralna. Polega ona na wyrabianiu prawidłowych schematów myślenia u osoby cierpiącej na hipochondrię. Podejście takie zakłada, że hipochondrycy poprzez wyszukiwanie sobie nieistniejących chorób radzą sobie z problemami psychicznymi.
Farmakologiczne leczenie hipochondrii opiera się na terapii lekami przeciwdepresyjnymi – mogą one wzmocnić działanie psychoterapii, szczególnie u osób z nakładającymi się objawami depresyjnymi.
Życie z hipochondrykiem nie jest łatwe, wymaga wiele cierpliwości i świadomości osób bliskich, że mają do czynienia z osobą z zaburzeniami psychicznymi. Czynnikami utrudniającymi skuteczne leczenie są: silne przekonanie hipochondryka o tym, że jego objawy mają podłoże w chorobie, oraz to, że jest to mechanizm psychiczny, który pozwala sobie radzić z trudnościami dnia codziennego i pacjent boi się zmienić swoje schematyczne myślenie.
Jak sobie radzić z hipochondrią w domu? Duże znaczenie ma rozmowa z osobą chorą, wyjaśnianie jej, że niektóre objawy ze strony organizmu są fizjologiczne i nie oznaczają od razu poważnej choroby. Warto zachęcać takie osoby do rozmowy z psychologiem, tłumaczyć, że nie wszystko, co przeczytały w Internecie, jest prawdą, zachęcić do poszukiwania informacji na temat chorób w sprawdzonych źródłach.
Jesteśmy serwisem kobiecym i tworzymy dla Was treści związane ze stylem życia. Pamiętamy jednak o sytuacji w Ukrainie. Chcesz pomóc? Sprawdź, co możesz zrobić. Pomoc. Informacje. Porady.
Zobacz także:
- Z dala od toksycznych ludzi. Jak rozpoznać pierwsze symptomy niezdrowej relacji?
- Znana TikTokerka o zaburzeniach lękowych i atakach paniki: "Straciłam kontrolę nad sobą, myślałam, że umieram"
- Pomoc psychologiczna w centrum handlowym. "Przyszła do lokalu mówiąc, że ma myśli samobójcze"
Źródło zdjęcia głównego: NickyLloyd/Getty Images