Typ samotnika kojarzony jest często bardzo negatywnie. Jawi się jako osoba zdziwaczała i aspołeczna, która nie lubi ludzi i odtrąca ich od siebie. Ten stereotyp jest jednak niezwykle krzywdzący. Samotnicy nie mają nic przeciwko towarzystwu innych, o ile nie jest ono zbyt natarczywe. Co prawda, niezwykle cenią sobie własną przestrzeń, jednak nie oznacza to, że nie mogą być przyjaciółmi czy partnerami.
Dlaczego samotnicy są negatywnie postrzegani?
"Chyba jestem samotnikiem, czy coś ze mną nie tak?" – takie pytanie może zadawać sobie wiele osób, które nie do końca przystają do wizji człowieka otwartego i zawsze chętnego do spotkań z innymi. Choć taka ekstrawertyczna postawa jest mocno promowana we współczesnym świecie, nie oznacza to, że samotnicy są kimś gorszym. Niestety, narosło wokół nich wiele mitów.
Przede wszystkim samotnicy postrzegani są jako osoby aspołeczne. Do tego niektórzy uważają ich za dziwaków, a także egoistów, którym nie zależy na innych. Stereotypy te biorą się z zakorzenionego przekonania, że samotność zawsze jest czymś złym, czego za wszelką cenę należy unikać. W związku z tym wielu ludzi odczuwa przed nią lęk i nie potrafi sobie wyobrazić, że niektórzy mogą ją lubić. To, że czegoś nie rozumiemy, nie powinno być jednak podstawą do przedwczesnego oceniania innych. Samotnicy mogą być bowiem bardzo interesującymi osobami.
Kim tak naprawdę jest samotnik?
Nie od dziś wiadomo, że człowiek jest istotą społeczną. W związku z tym praktycznie niemożliwe jest całkowite oderwanie się od kontaktów z ludźmi. Poza skrajnymi przypadkami prawdziwych pustelników, których dziś już się praktycznie nie spotyka, każdy jest niejako zmuszony do tego, aby współistnieć z innymi. Sposobów na funkcjonowanie w społeczeństwie może być jednak wiele.
Kim więc jest samotnik? Przede wszystkim należy zaznaczyć, że nie jest osobą samotną. Dla niego samotność jest świadomym wyborem, a nie przymusem czy wynikiem niefortunnego zbiegu okoliczności. Samotnik lubi przebywać w swoim własnym towarzystwie i czerpie z tego prawdziwą radość. Dzięki chwilom tylko dla siebie i tylko ze sobą jest w stanie lepiej zrozumieć swoje myśli i emocje. Taki kontakt z własnym wnętrzem jest mu wręcz niezbędny do prawidłowego funkcjonowania. Pozwala mu na uporządkowanie wszystkich spraw, a także rozpoznanie swoich potrzeb.
Typ samotnika nie boi się więc samotności, tylko wykorzystuje wszystkie jej zalety. Ma otwarty umysł, często jest niezwykle kreatywny, a także cechuje się dużą empatią. Wbrew pozorom jego życie nie jest nudne. Potrafi czerpać radość ze swoich własnych zajęć, a ludzie nie są mu potrzebni do szczęścia. Nie oznacza to jednak, że samotnicy nie mają przyjaciół czy rodzin. Choć obecność innych nie jest im niezbędna do życia, potrafią nawiązywać nawet bliskie kontakty. Co więcej, nawet dla zadeklarowanego samotnika relacje towarzyskie mogą być źródłem prawdziwej radości.
Typ samotnika w przyjaźni i związku
"Poznałam ciekawego mężczyznę, ale to chyba facet samotnik. Czy taki związek ma jakikolwiek sens?". Tego typu wpisy pojawiają się na wielu forach internetowych. Najczęściej spotykany jest właśnie mężczyzna samotnik, choć również kobiety mogą odznaczać się takimi cechami. Bez względu na płeć samotnika wiele osób zastanawia się, czy można stworzyć z nim satysfakcjonujący związek lub przyjaźń. Okazuje się, że tak, choć nie każdemu taka relacja będzie odpowiadać.
Osoba będąca typem samotnika dopuszcza do siebie innych ludzi, jednak dotarcie do niej jest stosunkowo trudne. Dobrze chroni swoją sferę prywatną, przez co nie otwiera się przed każdym. Wynika to z jej nieco introwertycznej natury. Kiedy jednak już to zrobi, można mieć pewność, że relacja, jaka łączy nas z samotnikiem, będzie niezwykle szczera i głęboka. Ludzie o takiej osobowości stawiają bowiem nie na ilość, ale na jakość relacji międzyludzkich. Są niezwykle lojalnymi kompanami, którym można zaufać.
Należy jednak pamiętać, że samotnicy zawsze będą cenili sobie samotność. Potrzebują dużej przestrzeni i odpowiedniej ilości czasu tylko dla siebie. Jeżeli ich partner lub przyjaciel im tego nie zapewni, poczują się stłamszeni i zmęczeni taką znajomością. W związku z tym samotnicy stworzą zdrową relację tylko z ludźmi, którzy są w stanie zaakceptować ich samotniczy tryb życia.
Praca dla samotnika
Jak odnajdują się samotnicy w życiu zawodowym? Wszystko zależy od konkretnych preferencji. Zdarzają się osoby, którym nie przeszkadzają kontakty z wieloma ludźmi w pracy. Ale są i tacy, którzy wolą wybrać typowy zawód dla samotnika, który pozwoli im na odpowiednie wewnętrzne wyciszenie i ograniczenie relacji z innymi do minimum.
Samotnicy często wybierają pracę zdalną. Profesje, które można w całości lub częściowo wykonywać w zaciszu własnego domu, to m.in. programista, copywriter, tłumacz czy architekt. Inne proponowane zawody dla samotników to np. analityk danych, aktuariusz, kierowca ciężarówki, leśnik czy zoolog.
Zobacz wideo: Pierwsza Polka, która samotnie przeszła Łuk Karpat
Zobacz także:
- Samotność kontra poszukiwanie partnera idealnego. „Przestańmy się tak starać i zacznijmy cieszyć się życiem”
- Życie towarzyskie mózgu, czyli dlaczego potrzebujemy kontaktu z ludźmi? "Jesteśmy ssakami społecznymi"
- Czy mamy pandemię samotności? "Samotność nie jest tożsama z byciem singlem"
Autor: Adrian Adamczyk
Źródło zdjęcia głównego: Caiaimage