Subkultura rastafarian miała dawniej bardzo scentralizowaną formę. Dzisiaj jej członkowie w mniejszym stopniu identyfikują się z konkretnymi wyznaniami, kładąc większy nacisk na wyrażanie siebie poprzez ubiór, muzykę oraz obyczaje.
Podstawowe informacje na temat rastafarian
Rastafarianizm uznaje się za ruch religijny, który swoją nazwę czerpie od imion Ras Tafari Makkonena, znanego później jako Hajle Sellasje. Był to etiopski książę, który w 1930 roku został cesarzem. Jednakże to nie on założył subkulturę rastafarian. Za jej ojca uważa się pochodzącego z Jamajki afrykańskiego działacza politycznego, Marcusa Garveya. Poprzez swoją aktywność dążył do pełnej emancypacji i wolności Murzynów żyjących poza Afryką oraz zapewnienia pracy, która pozwalałaby nie tylko na utrzymanie domu i rodziny, ale również zachowanie tożsamości narodowej.
Różnice kulturowe
Historia rastafari jako subkultury sięga lat sześćdziesiątych XX wieku i wiąże się z fascynacją młodzieży ideami i wartościami, jakie głosił Garvey. Filozoficzno-religijny charakter ruchu zakłada niepodważalność prawd zawartych w Piśmie Świętym. Rastafarianie szczególne znaczenie przypisują Babilonowi, który jest dla nich symbolem świata stworzonego przez białego człowieka, w którym rządzi grzech, kłamstwo, pycha, ucisk i przemoc. Dla rastafarian człowiek Babilonu to osoba, która tworzy system oparty na niesprawiedliwości, dążący do zniewolenia jednostki przez państwo.
Ideologia rastafarian zakłada całkowitą wolność, wyrażaną brakiem zaangażowania się w działalność polityczną, unikanie przemocy wobec ludzi i zwierząt (popularyzacja wegetarianizmu), rywalizacji, prowadzenie spokojnego życia. Rastafarianie nie uznają również picia alkoholu i zażywania narkotyków, za wyjątkiem marihuany, która według nich pomaga w medytowaniu. Religia rastafari opiera się na wierze w boga Jaha, który stworzył cały świat i stał się jego jedynym opiekunem.
Ciekawostki o rastafarianach
Barwy rastafarianina mają duże znaczenie dla całej subkultury i są obecne zarówno w symbolice, jak również w strojach. Świętymi kolorami są barwy narodowe flagi Etiopii: kolor czerwony, który symbolizuje krew przelaną w czasie walki z wrogami; zielony jako symbol Afryki i spokojnego kraju oraz żółty, który odnosi się do złota zagrabionego przez kolonistów. Pozostałe symbole ważne dla rastafarian to: Lew Judy, który oznacza nieustraszony charakter Ras Tafariego i boga Jaha oraz dredy będące symbolem powrotu do natury i wyrazem sprzeciwu wobec sił Babilonu.
Bardzo ważnym elementem kultury rastafarian jest także muzyka reggae. Jest to połączenie tradycyjnej muzyki jamajskiej z bluesem i murzyńskim soulem. Muzyka rastafarian opowiada nie tylko o miłości, ale również o biblijnych początkach i stoczonych walkach w imię wolności. Reggae stało się popularne za sprawą muzyka i poety Boba Marleya, którego często uznaje się za proroka rasta.
W latach osiemdziesiątych popularność muzyki reggae była tak duża, że pojawienie się rastafarian w Polsce było jedynie kwestią czasu. Na naszym gruncie nie wszystkie założenia ideologiczne są tożsame z klasycznymi zasadami. Polscy rastafarianie kładą szczególny nacisk na moralność. Jeśli chodzi o pozostałe wierzenia i wartości, to zarówno rastafari w Polsce, jak i na świecie uznają prawdę o życiu w Babilonie oraz dążą do zwycięstwa ludzkiego umysłu nad systemem kontroli i panowania. Wszelkie podejmowane przez nich działania zawsze miały pokojowy i twórczy charakter. Rastafarianie zachęcali do zainteresowania literaturą oraz sztuką ezoteryczną.
Jak wyglądają rastafarianie?
Ubiór rastafarian bezpośrednio nawiązuje do ich świętych kolorów, obecnych na fladze Etiopii. Strój ma duże znaczenie, ponieważ symbolizuje związek z Afryką. Ta przynależność i tożsamość kulturowa są również elementem ideologii rastafari. Cechą charakterystyczną rastafariańskich ubrań jest ich długość i szerokość. Członkowie subkultury lubią także nosić biżuterię (trójkolorowe bransoletki, wisiorki i koraliki) oraz ręcznie szyte rastafariańskie czapki. Wykonane zazwyczaj szydełkiem, w kolorach żółtych, czerwonym i zielonym, często z dodatkiem czarnego są jednym ze znaków rozpoznawczych rastafarian. Czapka musi być dość obszerna, aby móc schować pod nią dredy, czyli tradycyjną fryzurę rastafarian.
Zobacz także:
- Samolotowy silnik na dnie Odry. "Wiadomo, do której konkretnie maszyny należał"
- Międzynarodowy Dzień Romów. Co wiemy o tej mniejszości narodowej?
- Rodzinny biznes spojony betonem. "Najczęściej jesteśmy zainspirowane naszym środowiskiem"
Autor: Adrian Adamczyk
Źródło zdjęcia głównego: Rubberball/Erik Isakson/Getty Images