Gabardyna to niezwykle wytrzymała, elegancka i niezużywająca się tkanina wynaleziona przez Thomasa Burberry’ego pod koniec XIX wieku. Materiał zrewolucjonizowała modę i zapewnił lepszą ochronę osobom narażonym na niskie temperatury. Składa się zwykle z mieszanki wełny (45%) i bawełny (55%). Spodnie, kurtki, płaszcze i marynarki z gabardyny cechują się dużą wytrzymałością, a przy tym są bardzo szykowne.
Dalsza część tekstu do przeczytania pod materiałem wideo.
Gabardyna – wytrzymała tkanina od Thomasa Burberry’ego
Geneza tego materiału przypada na rok 1888, w którym to słynny projektant, Thomas Burberry, opracował i opatentował innowacyjną tkaninę. Gabardyna była impregnowaną i wąską mieszanką bawełny z wełną. Początkowo miała przede wszystkim chronić żołnierzy angielskich przed chłodem i wilgocią. Wytrzymałość i zapewnienie ciepła przyczyniły się jednak do popularyzacji materiału w różnych obszarach krawiectwa.
Zazwyczaj gabardyna kojarzona jest z mundurami galowymi oficerów i podoficerów. Faktycznie – współcześnie w wielu państwach stroje dygnitarzy z najwyższymi stopniami wojskowymi szyte są właśnie z tego materiału. To jednak nie wszystko, gdyż historycznie wynalazek, jakim była gabardyna, przyczynił się nie tylko do poprawy sytuacji kobiet i mężczyzn, lecz także zapewnił polarnikom doskonałą ochronę przed zimnem.
Na przełomie XIX i XX wieku stroje wyjściowe kobiet i mężczyzn nie były zbyt dobrze przystosowane do niesprzyjających warunków atmosferycznych. Dominowały długie, ciężkie i niezbyt estetyczne płaszcze, często pokryte warstwą gumy lub wosku. Popularyzacja gabardyny przyczyniła się do zmiany tej sytuacji. Zakłady tkackie zaczęły produkować płaszcze o mniejszej wadze (choć wciąż były ciężkie, gdyż gabardyna nie należy do lekkich materiałów) i większej odporności na wilgoć. Ze względu na charakterystyczny skośny splot, spoistą strukturę, a także wyjątkową miękkość tkaniny, materiał ten zaczęto wykorzystywać do produkcji różnych elementów odzieży.
Podszywane wełną lub futrem płaszcze z gabardyny znalazły ogromne zastosowanie w polarnictwie, ponieważ skutecznie chroniły przed ujemnymi temperaturami. Odzież z tej tkaniny była noszona m.in. przez Roalda Amundsena podczas zdobywania bieguna południowego w 1911 roku i Ernesta Shackletona w trakcie wyprawy transantarktycznej rozpoczętej trzy lata później. Materiał cieszył się także zainteresowaniem wśród alpinistów i himalaistów.
Kurtki, marynarki i spodnie z gabardyny
Współcześnie gabardyna to materiał poniekąd zapomniany. Jest to prawdopodobnie spowodowane masową produkcją bawełnianych ubrań, do której przyzwyczaiły konsumentów wielkie sieci odzieżowe. Produkcja spodni, płaszczy, marynarek czy kurtek z gabardyny jest zwyczajnie droższa od odzieży uszytej z bawełny.
Nie oznacza to jednak, że ta wyjątkowa tkanina przestała być atrakcyjna – gabardyna wciąż jest jednym z najwytrzymalszych materiałów tkackich, gwarantującym doskonałą ochronę przed zimnem i wilgocią. To jednak nie wszystko, gdyż może ona zostać wykorzystana do uszycia ubioru w różnym stylu – codziennym, klasycznym, romantycznym czy formalnym.
Wykonana z przędz czesankowych o ukośnym splocie gabardyna powstaje z bawełny, z wełny albo z mieszanki obu tkanin (w różnych proporcjach). Im więcej wełny w składzie, tym większa sztywność i ochrona przed zimnem finalnego materiału. Proporcje bawełny odpowiadają natomiast za zmiękczenie produktu. Gabardyna jest elegancka i ponadczasowa. Dodatkowym atutem wykonanej z niej odzieży jest fakt, że bardzo wolno się zużywa ze względu na wysoką odporność na przetarcia i wszelkie ewentualne uszkodzenia mechaniczne.
Gabardyna: ważne porady krawieckie
Najczęściej spotyka się gabardynę wytworzoną w 45% z wełny i w 55% z bawełny. To bardzo mięsista i niegniotąca się tkanina. Z tego powodu obróbka krawiecka może być nieco utrudniona. Przed krojeniem warto materiał zdekatyzować poprzez delikatne uprasowanie nawilżaczem przez ścierkę. Przy skrawaniu trzeba pamiętać o tym, że to tkanina jednokierunkowa. Jeśli chodzi o pielęgnację ubrań, powinno się zachować ostrożność podczas prasowania – zawsze należy robić to przez ścierkę. Najlepiej prać gabardynę w temperaturze nie wyższej niż 40℃.
Osoby chcące szyć ubrania z tej tkaniny muszą zaopatrzyć się w igłę o grubości 70 lub 80. Cienkie materiały powinno się szyć ściegiem drobnym, grubsze zaś i sztywniejsze – ściegiem rzędu 2,5–3 mm. Nie zaleca się używania nici bawełnianych – znacznie lepiej sprawdzą się wytrzymalsze poliestrowe.
Jesteśmy serwisem kobiecym i tworzymy dla Was treści związane ze stylem życia. Pamiętamy jednak o sytuacji w Ukrainie. Chcesz pomóc? Sprawdź, co możesz zrobić. Pomoc. Informacje. Porady.
Zobacz także:
- Firmy fałszują składy odzieży. Co druga badana rzecz w laboratorium miała nieprawdziwe informacje na metkach
- Wyjątkowa sztuka ręcznego tkania. "Przy dużych krosnach nie muszę chodzić na siłownię"
- Jak powstają kilimy? "Metr kwadratowy tka się przez tydzień"
Autor: Adrian Adamczyk
Źródło zdjęcia głównego: Jordi Salas/Getty Images