Seter angielski to jedna z ras, którą zalicza się do grupy wyżłów. Zwierzę pochodzi z Wielkiej Brytanii, gdzie początkowo traktowano je jako typowego psa myśliwskiego, którego zadaniami było aportowanie i wystawianie. Obecnie setery cieszą się dużą popularnością jako psy domowe, na co pozwala ich łagodne i przyjazne usposobienie. Rasa może być znana także pod innymi określeniami: laverack lub lawerak (w spolszczonej wersji). Zobacz, co wyróżnia tę rasę, jaki temperament i charakter mają setery angielskie oraz jak powinno się o nie dbać, jeśli planujesz zostać właścicielem jednego z nich.
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo
Charakter setera angielskiego
Seter angielski to rasa pogodna, niezwykle zrównoważona i spokojna. Chociaż jego instynkt myśliwski może objawiać się podczas spacerów, pies to nie jest skłonny do atakowania innych. Setery nie są agresywne wobec ludzi czy innych zwierząt. Są łagodne, silnie przywiązują się do swoich właścicieli, znacznie mniej do miejsca – łatwo odnajdują się w nowych warunkach, jeśli tylko zostanie im zapewniona odpowiednia opieka i bliskość.
Setery angielskie lubią aktywny tryb życia, dużo biegać i się bawić. Potrzebują nie tylko długich spacerów, lecz także możliwości codziennego wybiegania się na dużym terenie. Można wypuszczać je w ogrodzie lub wyprowadzać do lasów, na pola lub na łąki, gdzie będą mieć możliwość swobodnej zabawy.
Seter angielski - budowa i umaszczenie
Setery angielskie są dobrze zbudowanymi, umięśnionymi psami o wąskiej i długiej głowie. Mają płaskie, zwisające uszy średniej wielkości, które są osadzone stosunkowo nisko i dość silnie pokryte sierścią. Większość psów tej rasy ma oczy piwne, ciemne lub prawie czarne. Setery angielskie mają charakterystyczny, nisko osadzony i puszysty ogon.
Szata zwierząt jest zawsze delikatnie pofalowana i częściowo biała. Wśród rasy spotyka się kilka rodzajów umaszczeń, najpopularniejsze są jednak zwierzęta cętkowane. Rzadziej spotykane są psy o sierści w kolorze biało-czarnym, biało-pomarańczowym lub o odcieniu tricolor, dla którego charakterystyczne są: biało-czarny tułów i nieregularnie występujące brązowe lub rude plamy na grzbiecie i łapach.
Pies seter angielski - jak wygląda jego żywienie i pielęgnacja?
Setery angielskie są dużymi łakomczuchami. Mają spory apetyt, dlatego należy przestrzegać specjalnej diety i nie karmić zwierząt częściej niż to konieczne. Zaleca się podawanie mniejszych porcji, ale w krótszych odstępach czasu, dzięki czemu można uniknąć dość często pojawiających się wśród rasy problemów żołądkowych i wzdęć. Ze względu na duże zapotrzebowanie na składniki odżywcze, warto wybierać karmy przeznaczone specjalnie dla tej rasy lub dla innych dużych psów. Odpowiednio zbilansowana dieta ma wpływ na zdrowie i odporność zwierzęcia, często jest także podstawowym czynnikiem wpływającym na długość życia.
Seter angielski potrzebuje kilku zabiegów pielęgnacyjnych, które nie są dość czasochłonne, trzeba jednak przeprowadzać je systematycznie. W przypadku psów wystawowych pielęgnacja może zająć znacznie więcej czasu, jednak zwierzęta typowo domowe nie są aż tak wymagające. Wystarczy regularnie skracać ich sierść w okolicach uszu oraz między opuszkami. Seter angielski powinien być kąpany w zależności od potrzeb i rodzaju aktywności fizycznej, jednak nie rzadziej niż raz na 2–3 miesiące. Raz w tygodniu warto dokładnie wyczesać sierść psa.
Długość życia seterów angielskich - jakie grożą im choroby?
Seter angielski żyje przeciętnie od 10 do 12 lat. Już u szczeniaków tej rasy mogą pojawić się choroby o podłożu genetycznym. Najczęściej dziedziczone są schorzenia oczu oraz dysplazja stawów biodrowych, zdarzają się także przypadki przekazywania potomstwu głuchoty. Większość z chorób jest możliwa do wykrycia jeszcze w okresie szczenięcym. W hodowlach często przeprowadza się odpowiednie badania związane ze słuchem, wzrokiem oraz stanem stawów biodrowych, dzięki którym w szybki sposób można wykluczyć lub potwierdzić istnienie nieprawidłowości, nawet na początkowym etapie ich rozwoju. Badania są przeprowadzane jeszcze przed rozmnożeniem się zwierząt, co pozwala ograniczyć reprodukcję psów z wadami genetycznymi.
Jesteśmy serwisem kobiecym i tworzymy dla Was treści związane ze stylem życia. Pamiętamy jednak o sytuacji w Ukrainie. Chcesz pomóc? Sprawdź, co możesz zrobić. Pomoc. Informacje. Porady.
Zobacz także:
- Duże psy – które rasy osiągają największe rozmiary?
- Akita amerykańska – niezwykła historia rasy, która wywodzi się z akity japońskiej i psów bojowych
- Shih tzu – w małym ciele wielki duch. Poznaj wyjątkową rasę
Autor: Adrian Adamczyk
Źródło zdjęcia głównego: Sir Francis Canker Photography/GettyImages
