Wilczak Saarloosa, czyli saarlooswolfhond, swoją nazwę zawdzięcza nazwisku jej założyciela – Lenderta Saarloosa. Historia tej rasy sięga początków XX w. Ze względu na duże przywiązanie do właściciela jest psem bardzo rodzinnym i towarzyskim.
Dalsza część artykułu znajduje się pod materiałem wideo
Ciekawostki o zwierzętach
Czym charakteryzuje się rasa saarlooswolfhond?
Twórcą rasy saarlooswolfhond był Holender Lendert Saarloos. Jego pragnieniem było posiadanie psa, który będzie łączył w sobie najlepsze cechy wilka oraz owczarka niemieckiego. W jego zamyśle miała być to rasa użytkowa, choć finalnie saarlooswolfhond stał się typowym psem towarzyskim.
Pies ten z wyglądu bardzo przypomina wilka, również pod względem umaszczenia. Samice w kłębie osiągają wysokość 60–70 cm. Samce są wyższe, mają do 65–75 cm. Waga psów waha się od 35 do 42 kg. Ich umaszczenie jest typowo wilcze – ciemnoszare lub brązowe. Sierść zmienia się dwukrotnie, wraz z porami roku. Zimą włos jest dużo gęstszy. W związku z tym po zimie pies bardzo linieje, co zmusza właściciela do regularnego wyczesywania. Najlepiej robić to codziennie, w przeciwnym wypadku sierść będzie prawdziwą zmorą w mieszkaniu.
Saarlooswolfhond nie ma szczególnych wymagań w kwestii żywienia. Można w jego przypadku stosować dietę BARF, opartą na surowym mięsie. Powstała ona w nawiązaniu do naturalnego sposobu, w jaki odżywiały się pierwotnie psy – zwierzęta drapieżne i mięsożerne.
Psy tej rasy nie są długowieczne, ale mogą dożyć nawet 14 lat. Przez ten czas bardzo przywiązują się do swojego właściciela.
Potencjalnych właścicieli z pewnością ucieszy informacja, że psy te nie są podatne na choroby, wręcz można je określić jako bardzo odporne na wszelkie problemy zdrowotne. Zauważa się jednak częściej występujące genetyczne problemy z oczami. Szczeniaki rasy saarlooswolfhond warto zatem przebadać pod tym kątem, jeżeli ma się zamiar je dalej rozmnażać.
Zalety psów saarlooswolfhond
Niewątpliwie główną zaletą tych psów jest ich potrzeba życia w stadzie – wilcza cecha, która jest w nich bardzo mocno zakorzeniona. Dzięki temu mocno przywiązują się do właścicieli i są niezwykle oddanymi zwierzętami. Do tego stopnia, że na obcych reagują nierzadko silnym lękiem. Dobrą wiadomością jest to, że sytuacja zagrożenia nie wywołuje w nich agresji, czyli cecha typowa dla ich przodka niemal zupełnie w nich zanikła. Czując lęk, skierują się one do ucieczki, a nie do ataku.
Pies saarlooswolfhond nie lubi być zostawiany na wiele godzin w domu. Osoby, które wiele czasu spędzają poza domem, powinny przemyśleć, czy są w stanie zapewnić mu warunki, jakich potrzebuje. Z jednej strony znudzony pies może zdemolować mieszkanie. Z drugiej – będzie po prostu nieszczęśliwy, właśnie z powodu potrzeby przebywania w swoim „stadzie”. Pies rasy saarlooswolfhond świetnie odnajduje się także w rodzinach z dziećmi. Jest przecież zwierzęciem stadnym, więc akceptuje kolejnych członków swojej „watahy”.
Warto pamiętać o tym, że saarlooswolfhond potrzebuje bardzo dużo ruchu. Jeżeli nie wybiega się odpowiednio, z nudów (nie agresji) może zabrać się za niszczenie sprzętów w mieszkaniu. Powinien zatem trafić do właściciela, który poświęcać mu będzie dużo czasu. To znakomity towarzysz dla osób, które lubią biegać i uprawiać sporty, w jakich nie przeszkadza czworonożny kompan. Wilczak Saarloosa z powodzeniem wykorzystywany jest również w sportach zaprzęgowych.
Rasa saarlooswolfhond – hodowla psów
W Polsce trudno znaleźć oficjalne hodowle psów rasy saarlooswolfhond. Cena za granicą może wahać się od 400 do 700 euro. W naszym kraju sporadycznie pojawiają się oferty sprzedaży. Trzeba być zatem bardzo czujnym i zadbać o sprawdzenie dokumentacji.
Niezwykle ryzykowne jest kupowanie lub branie od kogoś dorosłego osobnika. Psy te bardzo łatwo uczą się pewnych schematów zachowań, również tych złych. Jeżeli zatem nie zostały w odpowiedni sposób wytresowane, bardzo trudno będzie zmienić wzorzec ich zachowania. Ponadto samce chętnie przyjmują rolę samca alfa, co dostarcza jeszcze większych trudności w zapanowaniu nad już dorosłym saarlooswolfhondem. Oczywiście wzięcie psa ze schroniska zawsze jest świetnym pomysłem, jednak w przypadku tej rasy lepiej tego nie robić, gdy w domu są dzieci. Wtedy lepiej zdecydować się na szczeniaka, który od początku będzie tresowany tak, by dobrze funkcjonować w rodzinie.
Zobacz także:
- Mały pies z wielkim charakterem. Behawiorysta zdradza tajemnice rasy chihuahua
- Ta rasa psów jest niebezpieczna. Od Nowego Roku wprowadzono zakaz hodowli
- Łajka zachodniosyberyjska - skąd wzięła się ta rasa? Co warto wiedzieć o tym psiaku?
Autor: Adrian Adamczyk
Źródło zdjęcia głównego: Cavan Images/Getty Images