Powojnik pnący będzie wspaniałą ozdobą ogrodu. By tak się stało, koniecznie należy zapewnić mu odpowiednie warunki. Dzięki temu będzie mógł w pełni się rozwinąć i pięknie wyglądać.
Ogród
Powojnik pnący – opis gatunku
Powojnik pnący (Clematis vitalba) to roślina z rodziny jaskrowatych (Ranunculaceae). W warunkach naturalnych można ją spotkać praktycznie w całej Europie, a także w Afryce czy też Azji. Zazwyczaj występuje na torfowiskach, w zaroślach i wilgotnych lasach liściastych. W naszym kraju jest gatunkiem rzadkim, jednak ma tendencję do rozprzestrzeniania się. Głównie jednak jest uprawiany w ogrodach jako roślina ozdobna.
Roślina może mieć od 4 do 12 metrów wysokości. Rośnie dosyć szybko, wijąc się lub wspinając. Na zdrewniałych pędach kora ma kolor brązowoszary i może się złuszczać podłużnymi pasmami. Powojnik pnący to wieloletnia bylina, która zrzuca liście na zimę. Ukazującą się one wczesną wiosną i są nieparzystopierzaste, pięciolistkowe, a takżę naprzeciwlegle ułożone. Mają kolor żywo zielony i są umieszczone na ogonkach o długości od 4 do 6 centymetrów. Liście powojnika pnącego mogą być całobrzegie oraz ząbkowane. Kształtem przypominają wydłużone serce. Pozostają na roślinie aż do przymrozków, a jesienią się nie przebarwiają. Pora kwitnienia powojnika pnącego przypada na okres od czerwca do października. Na roślinie pojawiają się wówczas nieduże, żółtozielone kwiaty zebrane w wiechy. Mają średnicę około 2 centymetrów i są delikatnie pachnące. Z kwiatów powstają niezwykłe, puchate owocostany, które utrzymują się na roślinie aż do wiosny, będąc przy tym oryginalną ozdobą. Warto wiedzieć, że cała roślina jest trująca.
Uprawa i pielęgnacja powojnika pnącego
Powojnik pnący w ogrodzie poradzi sobie zarówno na glebie lekko suchej, jak i delikatnie wilgotnej. Nie znosi jednak skrajności, dlatego przesada w obu przypadkach może mu zaszkodzić. Warto wiedzieć, że ten gatunek powojnika lubi zawartość wapnia w glebie i znosi lekkie zasolenie. Powojnik pnący to także gatunek ciepłolubny, poradzi sobie na słońcu, w półcieniu, a także w cieniu. Poza tym powojniki pnące charakteryzuje wysoka odporność na mróz i suszę. Nie sprawiają kłopotu w trakcie uprawy, jednak może się zdarzyć, że wymkną się spod kontroli i zdominują przestrzeń wokół siebie, a także zagłuszą rośliny rosnące w pobliżu. Należy mieć to na uwadze, rozważając jego uprawę w ogrodzie.
Podporą w przypadku powojnika pnącego mogą być zarówno wspomniane wcześniej inne rośliny, jak i specjalnie przygotowane trejaże, pergole i kraty. Najlepiej by były to ażurowe konstrukcje, które umożliwią roślinie swobodne owijanie się ogonkami liściowymi.
Ważnym aspektem przy uprawie tego gatunku powojnika jest przycinanie, do którego trzeba przystąpić wczesną wiosną. Należy wówczas usunąć starsze pędy, a także części rośliny, które zostały uszkodzone, chore, słabe i suche. Co kilka lat warto przeprowadzać tak zwane cięcie odmładzające.
Starsze egzemplarze można dokarmiać, korzystając z dwóch terminów. Pierwszy z nich to wczesna wiosna i wtedy najlepiej zastosować nawóz azotowy, który przyspieszy wzrost rośliny. Drugi termin to lato i wczesna jesień, kiedy sprawdzają się nawozy potasowe i fosforowe. Pierwsze z nich sprzyjają krzewieniu się powojnika pnącego, natomiast drugie wpływają pozytywnie na wygląd rośliny sprawiając, że prezentuje się bardziej atrakcyjnie. Najlepiej korzystać przy tym z nawozów organicznych lub wolnodziałających nawozów mineralnych.
Powojniki najlepiej rozmnażać przez wysiew nasion, odkłady lub sadzonki półzdrewniałe. Sposób pierwszy uchodzi za najtrudniejszy, jednak nie jest bardzo skomplikowany. Da się go spojenie przeprowadzić w domowych warunkach. Nasiona przed wysianiem należy poddać kilkumiesięcznej stratyfikacji.
Innym sposobem jest rozmnażanie przez odkłady, które powinno się przeprowadzać wczesną wiosną. Należy do tego celu wybrać zdrowy zeszłoroczny pęd, który trzeba przycisnąć do podłoża przy pomocy kawałka drutu tak, by w jednym miejscu pęd dotykał ziemi. Następnie trzeba go przysypać podłożem. Gdy tylko sadzonka się usamodzielni, czyli ukorzeni się i zacznie wytwarzać nowe pędy, trzeba ją oddzielić od rośliny matecznej i przesadzić do pojemnika lub bezpośredni do gruntu. Najlepiej zrobić to wiosną lub jesienią. Trzeci sposób rozmnażania powojników to rozmnażanie przez sadzonki półzdrewniałe, które należy przygotowywać w okresie od czerwca do sierpnia. Pęd półzdrewniały trzeba przyciąć na około 3 centymetry poniżej węzła i 1 centymetr powyżej niego. Następnie tak przygotowaną sadzonkę trzeba umieścić w podłożu, którym może być piasek zmieszany z torem w równych proporcjach. Wspomniany węzeł powinien znajdować się nieco poniżej jego poziomu. Na ukorzenienie trzeba poczekać zazwyczaj od 5 do 6 tygodni. Po miesiącu roślina jest gotowa do posadzenia.
Zobacz także:
- Klara Williams wraca do zdrowia po wypadku w teatrze. "Psychika ucierpiała, zwłaszcza po powrocie ze szpitala"
- Mąż Karoliny Pisarek o jej chorobie. Jak czuje się modelka? "Walczymy każdego dnia"
- Prequel, sequel i remake. Kaja Klimek poleca najlepsze z nich. "W tym filmie grali wspaniali aktorzy"
Autor: Adrian Adamczyk
Źródło zdjęcia głównego: Feifei Cui-Paoluzzo