Istnieje mnóstwo różnorodnych fobii. Na ich temat powstało wiele książek i opracowań naukowych. Znane są metody ich leczenia. Jednak niektóre z nich są tak dziwne, że wielu osobom wydają się wręcz nieprawdopodobne. Jedną z nich jest właśnie gynofobia.
Gynofobia – jedna z wielu fobii
Fobia to zaburzenie nerwicowe, wywołane konkretnym przedmiotem, zwierzęciem lub sytuacją. Osoba cierpiąca na konkretną fobię może zdawać sobie sprawę z irracjonalności swojego lęku, jednak nie jest w stanie go przezwyciężyć. Należy pamiętać, że fobia nie jest zwykłym lękiem – jest panicznym strachem, objawiającym się często drżeniem rąk, drętwieniem kończyn, nadmierną potliwością, kołataniem serca, wybuchem płaczu czy nawet napadem histerii. Wszystkie te objawy są bardzo trudne do opanowania – w przypadkach wielu fobii ciężko jest poradzić sobie samemu i konieczna jest terapia u psychiatry lub psychoterapeuty.
Wyróżnia się setki najróżniejszych fobii. Możemy bać się psów, węży czy pająków, jazdy samochodem lub latania samolotem. Są także fobie, które w szczególny sposób utrudniają życie: strach przed spożywaniem pokarmów, dotykaniem innych ludzi czy właśnie przed kobietami, czyli gynofobia. W przeszłości stosowano inną nazwę, określającą tę fobię: horror feminae.
Fobie dzieli się na specyficzne i sytuacyjne. Sytuacyjne to takie, w których nie można opanować wykonywania zawstydzających czynności publicznie, na oczach innych. Fobie specyficzne to z reguły wyjątkowe lęki i właśnie do tej grupy zalicza się gynofobię.
Niesłusznie gynofobia utożsamiana jest z mizogamią – nienawiścią i silnym uprzedzeniem do kobiet. W gynofobii występuje wyłącznie silny lęk przed kobietami i nie ma on nic wspólnego z uczuciem nienawiści. Często jednak zdarza się, że osoby cierpiące na gynofobię stają się z czasem również mizogamistami.
Objawy gynofobii
Objawy gynofobii mogą pojawić się zarówno w sytuacji kontaktu z kobietą, jak i na samą myśl o kontakcie. Do objawów zalicza się:
- przytłaczający strach nawet na widok kobiety,
- brak możliwości kontrolowania strachu/paniki,
- trzęsące się dłonie,
- wypieki na twarzy,
- kołatanie serca,
- nadmierna potliwość,
- trudności w oddychaniu,
- zawroty głowy, omdlenia,
- rozstrój żołądka,
- trudności w wykonywaniu codziennych obowiązków,
- zaniedbywanie pracy, obowiązków i rezygnacja z przyjemności ze strachu przed kontaktem z kobietą.
Osoby cierpiące na gynofobię czują się często wykluczone ze społeczeństwa: mają trudności w nawiązywaniu kontaktów damsko-męskich, przyjaźni, unikają spotkań ze znajomymi, odwiedzania miejsc, w których mogą spotkać kobiety. Czują, że są skazani na samotność.
Przyczyny gynofobii
Nie wiadomo dokładnie, co może być przyczyną gynofobii. Eksperci twierdzą, że u jej podłoża mogą leżeć uwarunkowania genetyczne i środowisko. Oczywiście gynofobia może być też skutkiem gwałtów, napadów fizycznych, molestowania seksualnego, nadużyć psychicznych.
Jak leczyć gynofobię?
Fobie bardzo często nie są możliwe do przezwyciężenia bez fachowej pomocy. W leczeniu fobii stosuje się przede wszystkim dwie metody: poznawczo-behawioralną i terapię ekspozycyjną. Terapia poznawczo-behawioralna jest jedną z najbardziej skutecznych metod. Polega ona na odnalezieniu bodźców wywołujących nieprawidłową reakcję, a następnie „przerobieniu” ich na reakcje nowe – pożądane. Terapia ekspozycyjna natomiast może być bardziej stresująca, jednak również przynosi efekty. Podczas takiej terapii pacjent jest narażony na kontakt z czynnikiem wywołującym fobie. Dzięki terapii można:
- lepiej zrozumieć swoje zachowanie, poznać bodźce, które nami kierują,
- nauczyć się emocjonalnego radzenia sobie z negatywnymi skutkami fobii,
- wypracować sobie większe poczucie pewności siebie,
- nauczyć się panować nad myślami, a nie poddawać się im bezwiednie.
Fobie, w szczególności takie jak gynofobia, które utrudniają kontakty z innymi ludźmi, są bardzo dużym obciążeniem psychicznym. Osoby cierpiące na gynofobię potrzebują bliskości, chciałyby stworzyć związek, ale nie są w stanie. Może to prowadzić do obniżenia nastroju i depresji, a także innych zaburzeń na tle psychicznym. Dlatego należy jak najszybciej udać się do terapeuty!
"Kobra" boi się... węży. "Może to zabrzmieć dziwnie, jeżeli weźmie się pod uwagę mój pseudonim, ale nigdy nie wziąłbym węża do ręki". Zobacz video:
Zobacz także:
- Awiofobia – jak pokonać lęk przed lataniem?
- Fobia społeczna - objawy, leczenie, przyczyny
- Aichmofobia. Jak pokonać lęk przed igłami?
Autor: Adrian Adamczyk
Źródło zdjęcia głównego: Klaus Vedfelt/Getty Images