Historia Gujany Holenderskiej
W latach 1665–1667 Holandia i Wielka Brytania toczyły ze sobą wojnę, która była drugim tego typu konfliktem o kontrolę handlu morskiego. W 1667 roku zawarto pokój w Bredzie i w traktacie kończącym II wojnę angielsko-holenderską w zamian za utratę Nowego Amsterdamu przyznano Holendrom prawo do sprawowania kontroli nad Surinamem i uznano go za holenderską posiadłość. W 1814 roku utworzono tu kolonię.
W Gujanie Holenderskiej europejscy plantatorzy uprawiali głównie trzcinę cukrową. W tym czasie sprowadzono tu też wielu niewolników z Afryki, a po zniesieniu niewolnictwa Hindusów i Indonezyjczyków. Od 1954 roku Gujana Holenderska wchodziła w skład Niderlandów i mogła cieszyć się większą autonomią. Kraj miał m.in. własną, niezależną od Holandii administrację. W 1975 roku Surinam ogłosił niepodległość i stał się całkowicie niezależny od Holandii. Transformacja z kolonii w niezależne państwo odbyła się bez przemocy. Jednak pięć lat po ogłoszeniu niepodległości w kraju wybuchła wojna domowa, a władzę nad państwem przejął reżim wojskowy. W 1988 roku Surinam znów stał się demokratycznym państwem.
Od XVII wieku Holendrzy skolonizowali nie tylko tereny w Ameryce Południowej. Koloniami holenderskimi były też przez pewien czas m.in. tereny dzisiejszej Sri Lanki, Nigerii, Angoli, Tajwanu czy Indii. Podczas niektórych okresów w historii Holendrzy mieli pod swoimi rządami tereny na pięciu kontynentach – Europie, Afryce, Azji Ameryce Północnej i Ameryce Południowej.
Surinam obecnie
Surinam leży w północno-wschodniej części Ameryki Południowej i graniczy z Brazylią, Gujaną i Gujaną Francuską. Ustrój polityczny tego kraju to demokracja parlamentarna. Surinam liczy obecnie nieco ponad 590 tysięcy mieszkańców. Po uzyskaniu niepodległości mieszkańcy Surinamu masowo wyemigrowali do Holandii, ponieważ wiedzieli, że niedługo stracą holenderskie paszporty i liczyli na lepszy poziom życia na Starym Kontynencie. Do największej migracji doszło w roku, w którym kraj ogłosił niepodległość – Surinam w połowie lat 70. ubiegłego wieku opuściła aż jedna trzecia całkowitej liczby mieszkańców, głównie wykwalifikowani robotnicy. Tak duża liczba emigrantów-profesjonalistów spowodowała załamanie gospodarcze kraju, które zostało zażegnane dzięki pomocy finansowej ze strony Holandii. Obecnie największa diaspora Surinamczyków żyje w Amsterdamie i Rotterdamie.
Państwo jest wieloetniczne – zamieszkują je rdzenni Indianie, potomkowie dawnych kolonizatorów z Wielkiej Brytanii i Holandii, Kreole, potomkowie dawnych niewolników z Afryki, Indonezyjczycy i Hindusi. Językiem urzędowym jest niderlandzki. Stolicą i zarazem największym miastem kraju jest Paramaribo leżące nad rzeką Suriname. Centrum miasta to Plac Niepodległości, przy którym znajduje się Pałac Prezydencki. W stolicy Surinamu zachowała się holenderska architektura, nie brakuje tu też drewnianych domów. W mieście znajdują się świątynie kilku wyznań – można tu natrafić zarówno na kościoły katolickie, jak i meczety, synagogi czy hinduskie świątynie. Również kuchnia Surinamu jest bardzo zróżnicowana i odzwierciedla kuchnię przodków pochodzących z różnych części świata.
Turystów do Surinamu przyciąga jednak najczęściej piękna przyroda, którą można podziwiać na każdym kroku. Niedaleko stolicy kraju znajduje się zielony teren rekreacyjny Colakreek, idealne miejsce na odpoczynek na łonie natury i pływanie w krystalicznie czystej wodzie. Około 1,5 godziny jazdy samochodem od Paramaribo znajduje się z kolei Park Przyrody Brownsberg, którego większą część pokrywają lasy tropikalne. W stolicy kraju działa wiele lokalnych biur podróży specjalizujących się w organizacji wycieczki do parku. Inne parki i rezerwaty przyrody warte odwiedzenia to m.in. Galibi, gdzie można zobaczyć żółwie składające jaja, Warappa Kreek czy Centralny Rezerwat Przyrody Suriname. Do Surinamu można dotrzeć samolotem z kilku europejskich krajów, m.in. z Wielkiej Brytanii i Holandii. Przed wycieczką turyści powinni zaszczepić się na żółtą febrę i malarię.
Zobacz także:
- "Siła jest kobietą". Udowodniła, że PESEL nie ma znaczenia. Schudła 20 kg i zawstydza młodych
- "Mija 5 lat, od kiedy mój Pyś powiedział tak". Małgorzata i Radosław Majdanowie obchodzą rocznicę ślubu
- Dorota Zawadzka skomentowała wierszyk z popularnego podręcznika szkolnego. Nie kryje oburzenia
Autor: Adrian Adamczyk
Źródło zdjęcia głównego: iStockphoto