"Uwaga!" TVN. Dziecko uzależnione od narkotyków
Pani Ewelina ma dwoje dzieci, drugiego męża, pracę i niemal non stop jest w podróży.
- Ostatnie cztery lata cały czas szukam córki. Jeżdżę i wyciągałam ją z różnych miejsc. W tamtym roku zrobiliśmy 58 tys. kilometrów – opowiada kobieta.
Niedawno Gabrysia po raz kolejny uciekła z ośrodka leczenia uzależnień.
Pierwsze doświadczenie z narkotykami
Rodzice Gabrysi wyjechali do Niemiec, gdy ich córka miała 7 lat. Po dwóch latach się rozwiedli, później założyli nowe rodziny. Po jakimś czasie Gabrysia sięgnęła po narkotyki.
- Dużo starszy kolega zaproponował, żeby zapalili marihuanę. W jej przypadku poszło to bardzo szybko, bo zaczęła zażywać twarde narkotyki. Z marihuany przeskoczyła na kokainę. Zaczęła zażywać coraz większe ilości. Zaczęła się robić coraz bardziej destrukcyjna. Przestała chodzić do szkoły – opowiada pani Ewelina.
Matka Gabrysi zaczęła szukać pomocy dla córki.
- W wyszukiwarkę wpisałam: "Ośrodek terapii uzależnień dla dzieci i młodzieży". Na miejscu okazało się, że jest bardzo mało młodzieży, chyba czwórka, a reszta to były dużo starsze osoby, nawet 70-letnie. I moja córka z ośrodka wyszła na przykład z informacją, jak się pędzi bimber. Gdzie było to spisane krok po kroku – przywołuje pani Ewelina.
"Mama walczy o mnie od czterech lat i od czterech lat jest jeszcze gorzej. Jest za każdym razem gorzej, jak zaczynam ćpać. Wszystko zależy ode mnie, a nie od mamy. Zaraz będzie miała 18. i dalej będę ćpała. To wszystko zależy ode mnie" - stwierdza Gabrysia.
- Powiedziała mi, że jak pierwszy raz trafiła do ośrodka, to nie była jeszcze uzależniona, a była w fazie eksperymentów – mówi pani Ewelina. I dodaje: - Do tej pory była już w 11 ośrodkach.
"Chcę coś zmienić, ale uważam, że nie jest mi potrzebny do tego ośrodek. Mogłabym chodzić na terapię ambulatoryjnie, tak 'dochodzeniowo'. Trzeba się nauczyć żyć" - stwierdza Gabrysia.
Nastolatka korzystała z państwowych i prywatnych placówek na terenie Niemiec i Polski. W żadnym z ośrodków nie zagrzała miejsca, bo uciekała albo wyrzucano ją za łamanie regulaminu.
Problem uzależnienia młodzieży
- Młodzież eksperymentuje z lekami, pali marihuanę, bawi się psychodelikami i robi różne rzeczy, których nie identyfikuje jako z problemem. Nie ma psychologicznej blokady, na zasadzie, że idę do dilera i kupuję jakiś niebezpieczny narkotyk. Oni uznają, że robią coś modnego, przecież wszyscy biorą "benzo" albo wszyscy palą trawę – mówi Maria Banaszak, specjalistka psychoterapii uzależnień.
- Problem z dzisiejszą narkomanią jest taki, że ona nosi bardzo różne maski. Jest zakamuflowana. Jest demokratyczna, bo dotyczy osób z każdych środowisk – dodaje.
- W życiu mojej córki zadziało się wiele złych rzeczy. Dochodziło do różnych incydentów, na przykład doszło do zbliżenia wbrew jej woli. I to rzecz, z którą ona nie mogła sobie poradzić. I tak naprawdę do dzisiaj nie może sobie poradzić, tym bardziej że ma świadomość, że sprawcy nie ponieśli żadnych konsekwencji – mówi pani Ewelina.
- Ale ona wie, że może na mnie liczyć, że ma we mnie wsparcie, bo byłam z nią we wszystkich trudnych momentach, trzeźwieniu, drgawkach. Zawsze przy niej byłam – zaznacza matka Gabrysi.
Terapeuci mówią jednak często, że żeby komuś można było pomóc, musi on "spaść na samo dno".
- W lutym posunęłam się do tego kroku. Pojechaliśmy do ośrodka 1200 km. I pod bramą ośrodka córka stwierdziła, że jednak nie idzie. A w Polsce funkcjonuje to tak, że dzieciak musi wyrazić zgodę czy chce się leczyć, czy nie. Wtedy terapeuta powiedział mi, że nic nie da rady zrobić, żeby ją zostawić, to sama przyjdzie po pomoc – opowiada pani Ewelina.
- Moja córka, w wieku 17 lat przez trzy miesiące mieszkała na ulicy. Nie wiem, jak wyglądało jej życie. Żadne instytucje typu Jugendamty nie były w stanie pomóc – ubolewa kobieta.
- Kiedyś była taka sytuacja, że zadzwoniła do mnie i powiedziała: "Mamo, zawieź mnie do prywatnego ośrodka, bo potrzebuję pomocy na już". Nie miałam pieniędzy na ten ośrodek, a trzeba było zapłacić z góry. Szybko jednak zorganizowałam pieniądze - 16-17 tys. Została tam, a następnego dnia uciekła. Byłam na nią zła. O godz. 2 w nocy dostałam telefon z policji, że moja córka została znaleziona w centrum Wrocławia, że jest nieprzytomna, a jej stan jest średnio krytyczny. Jak przyjechałam leżała na sali zapięta w pasy, na miejscu była policja i obstawa pielęgniarek. Odetchnęli z ulgą, odpięli z pasów i kazali zabrać do domu. Oni nie mogli sobie poradzić z nią przez 8 godzin, a dali mi dzieciaka w takim stanie do domu. Psychiatra przyszedł i powiedział, że nie ma podstaw, żeby ją zostawić – dziwi się pani Ewelina.
Gabrysia wciąż jest niezdiagnozowana.
- Żeby móc ją zdiagnozować, to jakiś okres musiałaby być trzeźwa, a ona cały czas jest po środkach – mówi matka nastolatki.
Dwa tygodnie bez narkotyków to tegoroczny rekord Gabrysi. Bez współpracy, nie ma szans na skuteczność terapii. Dodatkowo o miejsca w ośrodkach bardzo trudno, bo uzależnionych wciąż przybywa. Zdaniem ekspertów problem narkomani jest mocno niedoszacowany.
- W szpitalu psychiatrycznym też jej nie chcą. Ma prawo się czuć jak dziecko niechciane – mówi pani Ewelina. I dodaje: - Moje dziecko jest beznadziejnym przypadkiem, a podejrzewam, że takich przypadków jest dużo więcej, tylko ja mam jeszcze siły na tyle, że próbuję o nią walczyć.
Gabrysi zostało pół roku do osiemnastki, rodzice są przerażeni, że po jej skończeniu nic nie będą mogli już zrobić.
Inne reportaże Uwagi! można oglądać także na player.pl.
Zobacz także:
- Po narkotyki sięgnął po raz pierwszy w wieku 11 lat. "Mama myślała, że jestem w szkole, a byłem w jakiejś melinie u znajomego i ćpaliśmy"
- Dzieci uzależnione od sieci. "To jest najgorsze, co może być"
- Mefedron na wyciągnięcie ręki. Biorą go nawet 11-letnie dzieci. Jak poznać uzależnienie u pociechy?
Autor: wg/dc
Reporter: Edyta Krześniak
Źródło: "Uwaga!" TVN
Źródło zdjęcia głównego: xijian/Getty Images