Leczenie nużycy u psów i kotów może być trudne i długotrwałe. Warto poznać objawy choroby wywołanej inwazją nużeńców, aby właściwie zareagować, zanim przyjmie postać zaawansowaną.
Nużyca – choroba pasożytnicza
Nużyca u psów i kotów to choroba, którą wywołuje pasożyt nużeniec – pajęczak z rzędu roztoczy występujący na skórze wszystkich psów i kotów. Jest niegroźny, dopóki u zwierzęcia nie zanotuje się spadku odporności w wyniku szczepienia, po chorobie, operacji czy zabiegu. Wtedy nużeniec szybko się rozmnaża i wywołuje chorobę – nużycę. Na nużycę szczególnie podatne są szczeniaki i kocięta.
U psów nużycę wywołuje nużeniec psi, natomiast u kotów – nużeniec koci. Mimo że roztocza te powszechnie pasożytują na skórze obu gatunków zwierząt, do rozwoju choroby znacznie częściej dochodzi u psów. U nich jej przebieg jest też zazwyczaj cięższy niż u kotów.
Zobacz wideo: Czy pies lub kot powinny spać w naszym łóżku?
Nużyca u psa
Psy zarażają się nużeńcami od matki już jako szczenięta, podczas pierwszych trzech dni po porodzie. Wywołane nużeńcami schorzenie to częsta choroba skóry u psów. Nużyca częściej atakuje konkretne rasy, takie jak buldog angielski, dog, shar pei, doberman, dalmatyńczyk, bokser, bernardyn, bulterier, owczarek niemiecki. Wystąpienie nużycy u psa wiąże się przede wszystkim ze spadkiem odporności oraz wiekiem zwierzęcia (chorują w większości szczeniaki i stare psy). Okazuje się jednak, że do wystąpienia nużycy przyczyniają się również złe warunki bytowe i inne schorzenia, takie jak: choroby wirusowe, bakteryjne zapalenie skóry, niedoczynność tarczycy, cukrzyca, zespół Cushinga, alergia, choroby autoimmunologiczne, silne zarobaczenie.
Nużyca u psa nie jest zaraźliwa dla ludzi. Nużeniec odpowiedzialny za chorobę jest pasożytem specyficznym dla danego gatunku: u psów – nużeniec psi, a u ludzi – nużeniec ludzki.
Nużyca u psa – objawy
U psów, które nie skończyły jeszcze roku, nużyca może występować w postaci miejscowej, która u większości ustępuje po około 4–8 tygodniach. Postać miejscowa nużycy u psa objawia się rumieniem, łuszczeniem skóry, wyłysieniem w okolicach pyska, głowy, zewnętrznej strony uszu, przednich łap i tułowia. Nużyca występuje też w formie uogólnionej, którą dzielimy na młodzieńczą i psów starszych. Nużyca młodzieńcza dotyczy psów między 3. a 18. miesiącem życia. Daje podobne objawy jak postać ogniskowa, przy czym zmiany mogą być rozsiane po całym ciele. Część psów wyleczy się z tej postaci nużycy samoczynnie. Nużyca atakująca dorosłe psy, które ukończyły już półtora roku, związana jest głównie ze spadkiem odporności i towarzyszącymi schorzeniami. Daje takie same objawy jak postać młodzieńcza. U niektórych psów, zwłaszcza ras olbrzymich, może wystąpić nużyca palcowa, która objawia się rumieniem, zmianami ropnymi, świądem i bólem w okolicach międzypalcowych. Postać złuszczająca nużycy objawia się silnym wypadaniem sierści u zwierzęcia. Postać krostkowa nużycy jest najbardziej niebezpieczna dla psa, jednak występuje dość rzadko. Objawia się nadkażeniem bakteryjnym w postaci krostek skórnych wypełnionych ropą, wypadaniem sierści, rumieniem i zgrubieniem skóry. Pies cierpiący na tę postać nużycy może też widocznie schudnąć.
Leczenie nużycy u psa
Postać miejscowa często ustępuje samoistnie. Leczenie nużycy uogólnionej u psa zakłada wyeliminowanie pasożytów i ograniczenie skutków ich działalności. Pozbycie się nużeńca umożliwiają leki. W zależności od stopnia zaawansowania choroby, farmakoterapia może trwać tygodniami lub miesiącami. Leczenie nużycy powinno być wspomagane środkami, które stymulują układ odpornościowy zwierzęcia, kąpielami z użyciem specjalistycznych szamponów, a w zaawansowanych postaciach nużycy leczenie może również wymagać antybiotykoterapii.
Leczenie nużycy u kota
Nużyca u kota to rzadko spotykana choroba pasożytnicza skóry. Nużeńce występują powszechnie na skórze kotów, jednak wywołują chorobę głównie u osobników z obniżoną odpornością. Nużyca u kotów może mieć postać miejscową lub uogólnioną. Ta pierwsza charakteryzuje się znacznie łagodniejszym przebiegiem. Skóra wokół oczu zwierzęcia łuszczy się, jest zaczerwieniona, wypadają w tym miejscu włosy. Rzadko dochodzi do zapalenia ucha zewnętrznego i zakażeń bakteryjnych czy grzybiczych. Zakażenia tego typu to natomiast częsty objaw uogólnionej postaci nużycy u kota. W tej postaci dochodzi również do łysienia w wielu miejscach na całym ciele zwierzęcia. O zaawansowanym stopniu choroby świadczy świąd skóry, silny rumień, łuszczenie i rogowacenie naskórka. Leczenie nużycy u kota przebiega podobnie jak w przypadku leczenia nużycy u psów. Opiera się na eliminacji czynników sprzyjających wystąpieniu choroby, eliminacji pasożyta i złagodzeniu zmian skórnych. W przypadku kotów lekarze weterynarii stosują głównie leczenie miejscowe.
Zobacz także:
- Smycz automatyczna – jaką wybrać? Czy nadaje się dla każdego psa?
- Jak zadbać o zwierzęta domowe w noc sylwestrową? "Dla nich to tak, jakby była wojna"
- Ile słów zna twój pies? Behawiorystka o tym, jak uczą się czworonogi
Autor: Adrian Adamczyk
Źródło zdjęcia głównego: Kimberlee Reimer/Getty Images
