Różanecznik, inaczej rododendron, zmienia swoje oblicze w zależności od odmiany. Niektóre z nich są wysokie, o luźnym pokroju. Inne wyróżnia duża gęstość kwiatostanu. Uprawa różanecznika nie jest najłatwiejsza, ponieważ krzew mogą zaatakować rozmaite choroby.
Rośliny i kwiaty
Różanecznik – co to za roślina?
Różanecznik, czyli inaczej rododendron lub azalia, to krzew z rodziny wrzosowatych. Naturalnie występuje na obszarze Azji, Ameryki i Europy. Do różaneczników zalicza się ponad tysiąc różnych gatunków. Są bardzo zróżnicowane pod względem wielkości, pokroju czy innych cech, np. zrzucania liści na zimę. W podstawowej charakterystyce różanecznik jako rododendron jest zimozielony. Z kolei azalie to gatunek o delikatniejszych liściach, które opadają na jesień. Różanecznik może osiągnąć maksymalnie 20 m wysokości, ale występuje też w odmianach karłowatych. Zwykle im starszy jest okaz, tym bardziej rozłożystą ma formę. Roślina przybiera różne barwy – od białych, żółtych i pomarańczowych po czerwone lub fioletowe. Ze względu na swoje walory jest uprawiana jako roślina ozdobna w parkach, ogrodach (np. na rabatach) lub w doniczce.
Podstawowe gatunki różanecznika
Różanecznik pod względem cech taksonomicznych obejmuje bardzo wiele, niekiedy znacznie różniących się między sobą gatunków. Do tych najpopularniejszych i najczęściej uprawianych można zaliczyć:
- Różanecznik katawbijski – naturalnie występuje w Ameryce Północnej, gdzie może osiągnąć nawet 6 m wysokości. Jest znacznie niższy, gdy jest uprawiany (osiąga do 3 m wysokości). Zalicza się do gatunków zimozielonych. U tego różanecznika występują skórzaste, błyszczące liście oraz gęsto porośnięte kwiatostany w kolorze różowym, czerwonym lub fioletowym.
- Różanecznik japoński – inaczej azalia japońska. Pochodzi z Azji, w formie uprawnej osiąga wysokość do 2 m. Cechami charakterystycznymi tego gatunku są małe, lekko owłosione liście opadające przed zimą oraz obfite kwitnienie. Zanim na krzewie pojawią się liście, na przełomie maja roślinę gęsto porastają kwiaty w różnorodnych kolorach, np. białym, żółtym, pomarańczowym lub fioletowym.
- Różanecznik żółty – nazywany również azalią żółtą, naturalnie występuje w Azji i Europie. Maksymalnie osiąga 4 m wysokości. Niewielkie, pokryte delikatnymi włoskami liście opadają na zimę. Kwiaty tego gatunku mają charakterystycznie odwinięte na zewnątrz płatki w kolorze żółtym. Gatunek cechuje mocny, wyczuwalny aromat. Jest to roślina trująca.
Ciekawe odmiany różanecznika
Odmiany różanecznika w obrębie podstawowych gatunków są bardzo zróżnicowane. Przykładem ciekawego okazu jest różanecznik "Peter Tigersteadt" o ciemnych liściach, białych kwiatach i dużej mrozoodporności. Z kolei różanecznik ‘Haga’ cechuje się dużymi, różowo-fioletowymi kwiatami i wysoką odporność na niskie temperatury. Warte wyróżnienia są też odmiany karłowate, takie jak czerwony różanecznik "Rubinstern" o maksymalnej wysokości 80 cm czy purpurowy różanecznik "Maruschka", dorastający do 40 cm wysokości. Ich zaletą jest nie tylko drobny pokrój, ale też duża mrozoodporność.
Choroby atakujące różanecznik
Pięknie rosnący w ogrodzie różanecznik mogą atakować choroby, głównie o pochodzeniu grzybowym. Ich zwalczanie zwykle ogranicza się do usunięcia chorych liści i pędów oraz zastosowania odpowiednich preparatów grzybobójczych. Najczęściej spotykane choroby różaneczników to:
- Fytoftoroza różanecznika – powoduje obumieranie i czernienie pędów. Liście usychają, a postępująca choroba wyniszcza całą roślinę. W takim wypadku krzewu nie da się już uratować.
- Nekroza różanecznika – oznaką tego schorzenia są brązowe plamy na liściach, które należy jak najszybciej usunąć, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się choroby.
Uprawa różaneczników
Jeśli zdecydujemy się na różanecznik, uprawa tej rośliny nie sprawi nam zbytnich kłopotów. Ze względu na różnorodność odmian można ją posadzić w wielu miejscach. Różanecznik w doniczce wymaga takich samych warunków jak odmiany uprawiane w gruncie. W tej roli najlepiej sprawdzają się wersje niskie, karłowate. Z kolei różanecznik w ogrodzie lubi rozrastać się na wysokość i szerokość, dlatego potrzebuje sporego stanowiska.
Krzew ozdobny różanecznik najlepiej czuje się w miejscach półcienistych, ewentualnie słonecznych. Najlepiej, gdy roślina jest osłonięta od mocnych promieni słońca i wiatru. Bardzo ważne jest utrzymywanie stałej wilgotności gleby. Ziemia do różaneczników powinna być przepuszczalna, kwaśna (pH 4,0–5,0) i próchnicza. Dodatkowo należy ją pokryć warstwą kory, która zabezpieczy roślinę przed utratą wody i rozwojem chwastów.
Kiedy sadzić różaneczniki? Najlepszą porą jest okres jesienny (roślina dobrze się zakorzeni) lub wiosenny po przymrozkach. Pielęgnacja różanecznika oprócz utrzymywania wilgotnego podłoża i stosowania kwaśnych nawozów nie wymaga specjalnych zabiegów. Przycinanie różaneczników ogranicza się tylko do regularnego usuwania obumarłych liści i pędów.
Zobacz także:
- Kiedy wypada początek astronomicznej i kalendarzowej jesieni 2022?
- "Jestem z Polski" ponownie w TVN Style. Kiedy można obejrzeć nowe odcinki?
- Współczesna szeptucha: "Nie mieszkam w chatce na kurzej stopce"
Autor: Adrian Adamczyk