Przyczyny schizofrenii paranoidalnej są bardzo złożone i nie do końca poznane. Większą szansę na zachorowanie mają osoby, w rodzinach których stwierdzono przypadki schizofrenii paranoidalnej (13% szans na chorobę u dziecka schizofrenika). Na zachorowanie wpływają również czynniki środowiskowe. Traumy przeżyte w dzieciństwie, długotrwały stres i brak higieny psychicznej mogą doprowadzić do zachorowania. Ryzyko zachorowania zwiększa również spożywanie alkoholu i uzależnienie od narkotyków. Zaburzenia paranoidalne mogą być jednym z powikłań niektórych chorób zakaźnych.
Charakterystyka schizofrenii paranoidalnej
Pacjent zmagający się ze schizofrenią paranoidalną bardzo cierpi i jest zagubiony. Jest to na tyle poważna sprawa, że może on być wycofany na długi czas z życia społecznego i zawodowego przez objawy, które daje schizofrenia paranoidalna. Renta w tym przypadku jest dość często przyznawana na stałe lub czasowo.
Głównym problemem schizofrenii jest niezgodne z prawdą postrzeganie rzeczywistości. U chorego występuje czasowe upośledzenie umiejętności oceny rzeczywistości, sytuacji, w jakiej się znajduje czy relacji z innymi. Osoba chora zaczyna wycofywać się z życia społecznego, staje się podejrzliwa, zaczyna bać się prostych czynności społecznych. Staje się nieufna i podejrzliwa wobec wszystkich osób, które spotyka na swojej drodze, a w konsekwencji pojawia się niechęć do innych ludzi, lęk przed nimi, izolowanie się.
Osoba chorująca na schizofrenię paranoidalną coraz bardziej zapada się w swój własny świat, jest nim zafascynowana, czuje się w nim dobrze i bezpiecznie.
W rozmowie z najbliższymi schizofrenik może udzielać dziwacznych odpowiedzi na pytania, nieadekwatnie intonować zdania, wykonywać bezcelowe i dziwne gesty. Powoli wycofuje się emocjonalnie z relacji z innymi ludźmi na rzecz swojego własnego świata.
Objawy schizofrenii paranoidalnej
Objawami są:
- błędna interpretacja bodźców pochodzących ze świata zewnętrznego,
- nieadekwatne odczytywanie intencji innych ludzi (chory staje się bardzo podejrzliwy, myśli, że inni chcą go skrzywdzić, czuje się obserwowany),
- urojenia paranoidalne - choremu wydaje się, że inni ludzie patrzą na niego, obgadują go, wyśmiewają,
- halucynacje - osoba chorująca widzi rzeczy, których nie ma, może odczuwać dziwne zapachy, których nie czują inni, często słyszy głosy w głowie lub na zewnątrz,
- nieadekwatne reakcje na kontakty z innymi ludźmi, np. agresja na okazywaną czułość,
- podejmowanie dziwnych, nielogicznych decyzji (często związanych z ucieczką przed wyimaginowanym zagrożeniem),
- osoba chora na schizofrenię paranoidalną ma duże problemy ze zrozumieniem, co się do niej mówi,
- pojawiają się problemy ze snem,
- chory nie może się skoncentrować, jest zazwyczaj apatyczny, nic go nie interesuje (depresja paranoidalna).
Leczenie schizofrenii paranoidalnej
Leczenie tej choroby psychicznej jest bardzo złożone. Przede wszystkim postawienie diagnozy nastręcza wielu problemów i wymaga nie tylko jednorazowego wywiadu z chorym, ale również z jego najbliższymi. Jak przy większości chorób i zaburzeń psychicznych, należy zadbać o przywrócenie równowagi chemicznej w mózgu.
Stosowane są więc leki przeciwpsychotyczne, czyli neuroleptyki. Jeśli chory bywa niespokojny, przepisuje się mu również benzodiazepiny. Niestety sama farmakologia nie wystarczy. Choroba ta nie mija tak jak przeziębienie lub grypa. Leczenie wymaga długiego czasu oraz cierpliwości - nie tylko ze strony chorego, ale również jego najbliższego otoczenia.
Schizofrenia paranoidalna to choroba przewlekła, która ma okresy remisji, czyli całkowitego zaniku objawów. Aby czas bycia zdrowym trwał jak najdłużej, należy uczęszczać na terapię psychologiczną. Często nie tylko pacjent bierze udział w takiej terapii, ale również cała jego rodzina, aby wiedzieć, jak postępować z chorobą. Opisy przypadków nieraz pokazują, że okres remisji może trwać wiele lat, a atak schizofrenii nigdy nie powrócić. Wystarczy stosować się do wszystkich zaleceń specjalistów w tej dziedzinie.
Zobacz wideo: Schizofrenia – wciąż temat tabu?
Zobacz także:
- Fundacja TVN buduje Centrum Psychiatrii Dzieci i Młodzieży i startuje z akcją #zdrowiewgłowie
- Ewa Drzyzga poruszona jak nigdy. "To jest coś, czego nie rozumiem i nie mogę zrozumieć"
- Jak budować odporność psychiczną?
Autor: Adrian Adamczyk
Źródło zdjęcia głównego: SDI Productions/Getty Images