Noc Walpurgi - co to za święto?
Owiana aurą tajemnicy Noc Walpurgi to święto o korzeniach sięgających czasów pogańskich, które przez wieki łączyło w sobie wątki duchowe, rytualne i zmysłowe. Choć w świadomości wielu funkcjonuje jako folklorystyczna ciekawostka, dziś coraz częściej wraca jako symbol wolności, kobiecej siły i nowego początku. To czas, w którym ogień nie tylko rozświetla ciemność, ale też oczyszcza i otwiera przestrzeń na to, co nieznane – zarówno w nas samych, jak i w relacjach z innymi.
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo:
Współczesna interpretacja Nocy Walpurgi odchodzi od demonizacji przeszłości, a zamiast tego sięga po jej potencjał jako przestrzeni do duchowego resetu. To okazja, by w kobiecym kręgu – lub samemu – zorganizować wieczór intencji, wspólnego świętowania, a nawet rytuałów ognia. Wystarczy zapalić świecę, wypisać na kartce to, co chcemy zostawić za sobą – lęki, toksyczne schematy czy przeszłe relacje – i symbolicznie spalić je w płomieniu. W połączeniu z afirmacją otwartości na nowe doświadczenia, rytuał może stać się narzędziem emocjonalnego oczyszczenia.
Dla jednych to tylko symboliczna zabawa, dla innych – głęboko znaczący moment w roku. Bez względu na podejście, warto wykorzystać tę wyjątkową noc, by zatrzymać się na chwilę, pobyć ze sobą i zadbać o to, co często pomijane: wewnętrzny spokój, cielesność i intencję budowania bliskości.
Noc Walpurgi - kiedy przypada i skąd się wzięło?
Święto przypada na noc z 30 kwietnia na 1 maja i symbolicznie rozpoczyna czas, gdy przyroda budzi się do życia. W tym okresie poganie świętowali oczyszczenie z zimowego bezruchu oraz nadejście płodności – zarówno tej rozumianej biologicznie, jak i metaforycznie. Wierzono, że właśnie tej nocy możliwe było spotkanie z istotami nadprzyrodzonymi – rusałkami, skrzatami czy chochlikami – które miały obdarzać ludzi odwagą, wiedzą lub miłością.
To noc, którą w późniejszych wiekach chrześcijaństwo powiązało ze świętą Walpurgą – benedyktynką, której kult miał za zadanie "oczyszczać" dawną, pogańską symbolikę. Mimo tego mariażu religii z magią, pierwotna symbolika – związana z kobiecością, naturą i zmysłowością – przetrwała, choć zmieniała formę.
Noc Walpurgi - gdzie świętowano w Polsce?
Noc Walpurgi wywodzi się z dawnych wierzeń germańskich i nordyckich, gdzie stanowiła element kalendarza rytualnego związanego z cyklem natury. Przez wieki była uznawana za moment graniczny – czas intensywnych przeżyć, duchowego oczyszczenia i symbolicznego przejścia ze stanu uśpienia w okres wzrostu, życia i płodności. W ludowych przekazach pojawiają się opowieści o sabatach czarownic, które miały gromadzić się w górach, tańcząc nago wokół ognisk i oddając się rytualnym praktykom mającym zapewnić siłę, miłość i ochronę.
Miejscem najważniejszych obrzędów była niemiecka góra Brocken, ale w Polsce rolę tę pełniła m.in. Łysa Góra. Lokalnie obchody były szczególnie silne na Śląsku, Kaszubach i Warmii, gdzie towarzyszyły im ogniska, taniec, śpiewy i rytuały związane z płodnością, takie jak skoki przez ogień czy majowe słupy ozdobione wstążkami. Wszystko to niosło w sobie jednocześnie element zabawy i głęboko zakorzenionego znaczenia.
Zobacz także:
- Dzień Przytulania - co daje nam ta czynność?
- Co to jest interseksualizm/interpłciowość? Wyjaśniamy
- Miłość i seks po 50-tce tematem tabu?
Autor: Oskar Netkowski
Źródło: stronakobiet.pl
Źródło zdjęcia głównego: EyeEm Mobile GmbH/Getty Images