Parwowiroza, nazywana również psim tyfusem, to jedna z tych chorób, przeciwko którym koniecznie należy zaszczepić psa. Podobnie jak nosówka jest niezwykle groźna i zaraźliwa. Wbrew powszechnym opiniom choroby te mogą dotknąć również starsze psy – warto więc zdobyć jak najwięcej informacji na temat tej groźnej choroby.
Parwowiroza – podstawowe informacje
Parwowiroza to wysoce zakaźna choroba, która atakuje głównie młode psy – szczenięta do szóstego miesiąca życia. Może jednak również dotknąć starsze psy, w szczególności te, które nigdy nie zostały zaszczepione przeciwko parwowirozie. Choroba wywoływana jest przez tzw. parwowirusa psiego. Co ciekawe, parwowiroza atakuje również inne gatunki zwierząt, między innymi koty, lisy czy świnie. Oznacza to, że nasz pies może zarazić się nie tylko od innego psa, ale też od pozostałych zwierząt. Pod koniec XX wieku parwowiroza gwałtownie zaatakowała szczenięta na całym świecie. Psy masowo umierały, nie dożywając czternastego tygodnia życia. Jednocześnie choroba nie dawała specyficznych objawów. Obecnie większość psów szczepi się przeciwko parwowirozie, dzięki czemu choroba nie zbiera już takiego żniwa.
Parwowiroza u psa – objawy
Wirusa parwowirozy możemy przynieść do domu zupełnie nieświadomie – na butach, na ubraniu lub na zakupach. U większości dorosłych psów choroba przebiega bezobjawowo – przez kilka dni po zarażeniu wydalają wirusa wraz z kałem. Niestety, w przypadku szczeniąt konsekwencje są znacznie groźniejsze, warto więc znać objawy parwowirozy. Pamiętaj, że parwowiroza u szczeniaka może pojawić się już w pierwszych dniach życia. Jeszcze 100 lat temu najczęstszą formą parwowirozy była odmiana sercowa, jednak dzisiaj w większości przypadków psy zarażają się parwowirozą jelitową. Pojawia się ona u szczeniąt powyżej 8. tygodnia życia. Choroba ta objawia się przede wszystkim ogólnym osłabieniem psa, ospałością i brakiem nastroju. Pies nie wykazuje żadnej chęci do zabawy, nie ma apetytu i nie chce pić. Jednocześnie pojawiają się ostre, wodniste, cuchnące biegunki, mogą być z domieszką krwi, odgłosy przelewania w brzuchu, przyspieszony oddech, spadek masy ciała i odwodnienie. Oprócz tego występują gwałtowne wymioty. Pomiędzy 2. a 5. dniem choroby wyniki badań krwi mogą wskazać na zaawansowaną leukopenię (najbardziej charakterystyczny objaw). Postać sercowa parwowirozy występuje obecnie nieco rzadziej. Dotyka szczeniąt 4–8 tygodniowych – w tym czasie komórki serca szczeniaka dzielą się bardzo intensywnie. Wirus parwowirozy atakuje serce szczeniaka. Główne objawy to duszenie się, sinienie błon śluzowych oraz toczenie piany z pyska. Najczęściej szczeniak umiera nagle – wśród młodych piesków, które zostały dotknięte parwowirozą, śmiertelność jest bardzo wysoka. Warto wiedzieć, że parwowiroza u ludzi nie powoduje żadnych objawów i nie jest groźna. Niemniej jednak warto uważać na kontakt z psami, które mogą być chore, aby nie zarazić swojego zwierzaka.
Leczenie parwowirozy
Parwowiroza u psów musi być wykryta naprawdę szybko, aby leczenie mogło przynieść efekty. Z reguły lekarz weterynarii wykonuje badania krwi, które jednoznacznie wskazują na zakażenie parwowirusem. Ile trwa leczenie parwowirozy? Najczęściej leczenie odbywa się w warunkach szpitalnych – pies musi spędzić w lecznicy przynajmniej kilka dni, ponieważ leczenie parwowirozy jest bardzo intensywne. Parwowirus błyskawicznie wyniszcza organizm psa. W pierwszym etapie lekarz weterynarii stosuje surowicę odpornościową, w której znajdują się odpowiednie przeciwciała. Pies przechodzi na głodówkę, która ma na celu zmniejszenie biegunki i wymiotów. Oprócz tego pies nieustannie otrzymuje kroplówki z dużą zawartością elektrolitów, glukozy, aminokwasów, witamin i antybiotyków. Dzięki temu ryzyko odwodnienia maleje. Jeżeli w wymiotach i biegunkach pojawia się krew, szczeniak otrzymuje także specjalistyczne leki przeciwkrwotoczne. Po kilku dniach intensywnego leczenia parwowirozy okazuje się, czy pies ma szansę wrócić do zdrowia. Jeśli biegunki i wymioty ustępują, można podawać mu niewielkie ilości pokarmu. Pies nadal otrzymuje specjalne leki, w tym osłonowe na jelita, antybiotyki czy środki pobudzające układ odpornościowy do wzmożonej pracy.
Parwowiroza – podsumowanie
Parwowiroza to jedna z tych chorób, które mogą w istotny sposób zagrozić życiu psa. Najlepszym sposobem na uchronienie przed nią pieska jest szczepionka przeciwko parwowirozie. Co bardzo ważne, podczas jednego szczepienia pies zostaje zabezpieczony przed innymi chorobami, na przykład przed nosówką. Warto więc już w pierwszych dniach życia szczeniaka zadbać o odpowiednie szczepienia. Dzięki temu pies będzie miał szansę na zdrowy rozwój i szczęśliwe życie.
Zobacz także:
- Dlaczego wszystkie szczeniaki są uznawane za urocze? Badacze znaleźli odpowiedź
- Bohaterski pies Orion ratował ludzi w Turcji. Teraz sam potrzebuje pomocy. "Jeszcze w niejednej akcji weźmie udział"
- Pies Kędziorek i jego niezwykła przygoda ze światem filmu. "Ma gust"
Autor: Adrian Adamczyk
Źródło zdjęcia głównego: Photographer, Basak Gurbuz Derman/Getty Images