Laurowiśnia - jak sadzić, uprawiać i zrobić z niej żywopłot? Odmiany laurowiśni.

Laurowiśnia to roślina zimozielona, a więc taka, która charakteryzuje się całorocznym przyrostem liści, nie gubiąc ich na zimę, a zrzucając je stopniowo przez cały rok. Jej nazwa, Prunus laurocerasus, bierze się od pięknych skórzastych liści przypominających liście laurowe (lauro) oraz od owoców, które roślina wydaje, przypominających wiśnie (cerasus).

To niezwykle wszechstronna roślina, ponieważ można ją uprawiać na wiele sposobów, zarówno jako drzewo, jak i krzew. Laurowiśnia, bo o niej mowa, toleruje przycinanie, nadaje się więc doskonale do różnorodnych roślinnych figur, takich jak żywopłoty, szpalery czy nawet rzeźby. Laurowiśnia czuje się dobrze także w towarzystwie innych roślin, można więc wykorzystać ją w kompozycjach z np. funkią, paprocią, a także jako podszycie korony drzewa, dzięki któremu zdobędzie dodatkowy cień.

Laurowiśnia – jak zrobić z niej żywopłot?

Laurowiśnia bywa wykorzystywana na żywopłot lub szpaler, ponieważ roślina dobrze znosi przycinanie. Należy jedynie zapewnić jej odpowiednie miejsce: w cieniu lub półcieniu, na ziemi gliniasto-piaszczystej, o odczynie neutralnym lub zasadowym.

Laurowiśnia – cięcie

Cięcie należy wykonywać po jej kwitnieniu, czyli od maja do lipca. Trzeba przy tym uważać, aby nie ucinać liści, tylko same gałązki. Cięcie laurowiśni pobudzi ją do tworzenia bocznych pędów, roślina zagęści się.

Laurowiśnia na pniu

Laurowiśnię można uprawiać jako krzew lub soliter. Szczepiona na wysokim pniu roślina wtedy staje się drzewem o bujnej koronie. Dzięki szczepieniu laurowiśnia zyska również na wysokości (większość odmian nie rozrasta się szczególnie). Jeśli nie zdecydujemy się na takie rozwiązanie, możemy kupić zwykłą laurowiśnię i przycinać jej gałęzie regularnie, aby powstał jeden pień.

Uprawa laurowiśni

Stanowisko i podłoże

Cień i półcień to idealne stanowisko dla tej rośliny – ostre słońce jest dla niej męczące. Podłoże laurowiśni powinno być żyzne, próchnicze, gliniasto-piaszczyste lub piaszczysto-gliniaste, o odczynie pH neutralnym lub zasadowym. Warto ją wyściółkować warstwą 5 cm, aby gleba nie traciła szybko wilgoci. Sprawdzi się do tego kora sosnowa.

Roślinę należy podlewać obficie podczas lata, a zimą uważać na to, aby ziemia nie była zbyt wilgotna.

Zabezpieczenie laurowiśni przed zimą

Laurowiśnia, ze względu na miejsce pochodzenia, nie lubi mrozów. Chociaż pod śniegiem będzie bezpieczna i nie przemarznie, roślina poradzi sobie lepiej zimą, jeśli ją odpowiednio przykryjemy. Najlepiej wykorzystać do tego włókninę. Aby roślina była zdrowsza na czas zimy, warto wiosną użyźnić glebę.

Kiedy kwitnie laurowiśnia?

Roślina kwitnie od kwietnia do czerwca, tworząc drobne białe kwiaty zebrane w grona. Po przekwitnięciu laurowiśnia ma owoce – trujące bordowe jagody.

Jak szybko rośnie laurowiśnia?

W odpowiednich warunkach przyrost roczny laurowiśni może osiągnąć nawet 30 cm.

Rozmnażanie laurowiśni

Najczęściej rozmnaża się tę roślinę tworząc sadzonki z pędów półzdrewniałych i wsadzając je do odpowiedniej dla dorosłej laurowiśni ziemi, koniecznie wilgotnej. Pędy do ukorzenienia zbiera się latem. Jeśli takie rozmnażanie nie daje efektu, można skorzystać z ukorzeniacza – specjalnego preparatu, który pobudzi rozwój korzeni.

Laurowiśnia – choroby i szkodniki

Laurowiśnia jest dość odporna, zdarza się jednak, że zapadnie na chorobę o podłożu grzybiczym. Oto najbardziej popularne:

mączniak – cechami charakterystycznymi są: biały, mączny nalot na spodzie liści oraz ich zwinięty kształt; porażoną część rośliny należy spalić i usunąć, a następnie wyleczyć roślinę specjalistycznym preparatem,
dziurkowatość liści – objawia się brązowymi plamami z jasną obwódką na liściach; porażone liście należy spalić i usunąć, następnie użyć specjalistycznego preparatu, aby uchronić roślinę przed dalszym porażeniem.

Laurowiśnia – odmiany i gatunki

( Angustifolia ) – dorasta maksymalnie do 3 m, ma wąskie liście przypominające laurowe; najbardziej mrozoodporna wśród laurowiśni, – mały krzew, osiągający maksymalnie 1 m, o liściach przypominających laurowe; idealny do doniczki, – osiąga 1,5 - 2 m; ma duże, okrągłe, szerokie liście, – wysokością i wyglądem liści przypomina Novitę, jest od niej nieco mniejsza (do 1,5 m), ( Caucasica ) – osiąga wysokość 2 - 4 m; ma grube liście przypominające laurowe; jedna z najczęściej uprawianych odmian wielkolistnych, – dorasta do 2 - 4 m; ma okrągłe, krótkie liście, – odmiana o nakrapianych liściach. Zobacz też:

Żywe kamienie szczęścia i roślina pająk, czyli dziwolągi w doniczkach, które wprawią was w spore zdumienie

Domowy ogród z recykling. "Po narzędzia ogrodnicze wcale nie musimy iść do sklepu, niektóre z nich możemy zrobić sami"

Jakie kwiaty powinny się pojawić w ogrodzie w stylu angielskim? Zobacz, co radzi Maja Popielarska