Drzewo chusteczkowe nie jest gatunkiem powszechnie występującym w Polsce, spotyka się je wyłącznie na prywatnych działkach. Nawet w naturalnym środowisku występuje coraz mniej egzemplarzy rośliny. Z tego też powodu dawidia chińska, pochodząca z terenów Chin oraz Tybetu, uznawana jest za roślinę zagrożoną wyginięciem. Chińskie drzewko ma niezwykle oryginalny wygląd i trudno jest pomylić je z innym gatunkiem. Warto sadzić je na dużych działkach. Dowiedz się, jakie wymagania uprawne ma dawidia oraz jakie odmiany zyskały największą popularność.
Rośliny i kwiaty
Drzewo chusteczkowe – skąd się wzięła nazwa?
Dawidia chińska to oficjalna nazwa, jaką stosuje się do opisu tego gatunku drzewa. Istnieje jednak kilka określeń potocznych, których często używa się zamiennie. Najpopularniejszym jest właśnie drzewo chusteczkowe. Nawiązuje ono do kwiatostanów rośliny, przy których znajdują się śnieżnobiałe, luźno wiszące podsadki. Chińskie drzewo bywa nazywane również drzewem duchów lub panną z welonem. Wszystkie potoczne nazwy odnoszą się do wyglądu drzewa i do skojarzeń, które wywołuje ono wśród ludzi.
Drzewo chusteczkowe – jakie odmiany można wyróżnić?
Wybierając sadzonki drzewa chusteczkowego, można zdecydować się na jedną z kilku odmian. W Polsce do najpopularniejszych należą:
- odmiana "Sonoma" – jedna z rzadszych odmian kolekcjonerskich, wyróżniająca się zmiennym kolorem ulistnienia, pojedynczymi, sercowatymi liśćmi oraz stożkowym pokrojem, który z czasem staje się bardziej zaokrąglony. Ma brązowo-czerwone pręciki. Drzewo dorasta do 8 m wysokości, zakwita między majem a czerwcem, już w drugim roku po zasadzeniu;
- odmiana "Columnar" – jak wskazuje nazwa, jest to dawidia o kolumnowym pokroju, charakteryzująca się powolnym wzrostem. Dorosłe egzemplarze drzewa osiągają do 6 m wysokości. Liście drzewa są sercowate, na brzegach dość wąskie. Odmiana wyróżnia się fioletowymi pręcikami. Zakwita dopiero po 4–5 latach od zasadzenia;
- odmiana "Lady Dahlia" – jest to drzewo chusteczkowe o oryginalnym zabarwieniu liści, które w środku są jasnozielone, na ich brzegach zaś pojawiają się ciemniejsze, purpurowe obwódki. Przeciętnie dorasta do 8 m wysokości;
- odmiana "Crimson Spring" – drzewo cechuje się ciemnofioletowymi liśćmi, które po dojrzewaniu zmieniają kolor na brązowy. Odmiana dorasta do 10 m wysokości i ma silnie rozrastającą się na szerokość koronę.
Dawidia chińska – uprawa i pielęgnacja
Uprawa drzewa chusteczkowego jest dość wymagająca, zaleca się sadzenie drzewa tylko w cieplejszych regionach kraju. Dawidia chińska potrzebuje słonecznego i ciepłego stanowiska. Najlepiej sadzić ją na miejscach osłoniętych od wiatru. Drzewko chińskie preferuje glebę żyzną, wilgotną i próchniczą. Dawidia chińska rozmnaża się generatywnie poprzez wysiew nasion lub za pomocą sadzonek. Niektóre odmiany drzewa są trudno dostępne, a ich sprowadzenie wiąże się ze znacznymi kosztami.
Drzewo chusteczkowe wymaga podlewania, źle reaguje nawet na niewielkie niedobory wody. W okresie suszy należy zadbać o zwiększone nawilżanie i zraszanie podłoża. Ze względu na to, że jest to drzewo o bardzo dużych liściach i niezwykle dekoracyjnych podsadkach, ewentualne ich zasychanie sprawi, że roślina całkowicie straci swoje właściwości dekoracyjne. Warto więc regularnie ją nawadniać, nie tylko w okresie suszy. Dla wzmocnienia dawidii chińskiej należy przeprowadzać podstawowy zabieg pielęgnacyjny, jakim jest nawożenie. W tym celu można używać tradycyjnych nawozów dla drzew kwitnących lub kompostu. Już w pierwszym roku (i w kilku następnych latach) po zasadzeniu konieczne będzie przycinanie pędów dawidii.
Młode sadzonki rośliny wymagają ochrony przed zimnem. W okresie jesiennym warto zabezpieczyć je stosując odpowiednie okrycie podłoża i pni drzew. Starsze egzemplarze lepiej radzą sobie z mrozami i nie są aż tak wrażliwe na niskie temperatury.
Zastosowanie drzewa chusteczkowego
Drzewo chusteczkowe najczęściej sadzi się jako soliter. Ze względu na swój oryginalny wygląd, pięknie prezentuje się na dużych działkach, w których korona drzewa ma miejsce na rozrastanie się. W Chinach dawidię chińską spotyka się głównie w lasach mieszanych, bywa również sadzona w parkach lub ogrodach. W Polsce traktuje się ją jak gatunek kolekcjonerski i uprawia ją niewiele osób. Pięknie komponuje się z innymi roślinami egzotycznymi, dobrze wpisuje się również w styl orientalny. Poszczególne odmiany mogą być formowane na drzewko bonsai.
Jesteśmy serwisem kobiecym i tworzymy dla Was treści związane ze stylem życia. Pamiętamy jednak o sytuacji w Ukrainie. Chcesz pomóc? Sprawdź, co możesz zrobić. Pomoc. Informacje. Porady.
Zobacz także:
- Zebrali ponad 700 gatunków hortensji w jednym miejscu
- Pełnik europejski – co to za roślina i jak ją uprawiać?
- Nawozy magnezowe – jakie znaczenie mają przy uprawie roślin i jak wpływają na ich jakość?
Autor: Adrian Adamczyk
Źródło zdjęcia głównego: magicflute002/Getty Images