Skąd pomysł na spisanie tych historii

Guillaume Bailly:

Moja rola polega na tym, żeby spotkać się z rodziną i zorganizować z nimi pogrzeb od A do Z. To mnie powierzają swojego zmarłego. (...) Zawsze chciałem pisać. Kiedy zacząłem pracę w domu pogrzebowym, zdałem sobie sprawę, że trafiłem na kopalnię nadzwyczajnych historii. Osoby w żałobie, gdy straciły kogoś bliskiego, zdradzają coś, są pozbawione pewnego filtra, pokazują coś, co zazwyczaj starają się ukryć. To są detale, które trzeba umieć wychwycić.

Psychologia

Kiedy widzenie "duchów" może być objawem choroby

Widzenie "duchów" i rozmawianie z nimi (więcej)

Psychologia

Strach przed pogrzebaniem żywcem. Historyczne podstawy tafefobii

Tafefobia (czyli lęk przed pogrzebaniem (więcej)

Jakie historie znajdziemy w książce?

Przychodzimy na cmentarz. Wszystko rozstawiam, pokazuję rodzinie i mówię co będziemy po kolei robić, a oni na to - czy możemy prosić o skrócona wersję, bo mamy spotkanie u notariusza w sprawie spadku...

Wymagane jest szkolenie z psychologii

Jesteśmy trochę mężami zaufania podczas całego pogrzebu. Spędzamy z rodziną pięć dni w czasie, których oni obdarzają nas zaufaniem. Jesteśmy kimś, na kim mogą się oprzeć. Zaufać, że wszystko będzie dobrze zorganizowane i dopilnowane, kiedy oni będą skupieni na swoim smutku. Mamy przeszkolenie psychologiczne w tym zawodzie - jest ono wymagane. Pomaga nam ono zrozumieć, co ludzie czują w tym szczególnym momencie. 

Zobacz też: 

• Prawo do grobu. O czym należy pamiętać, aby uniknąć sporów rodzinnych
• Gdzie znajduje się cmentarz na Rossie? Historia jednego z najbardziej urokliwych cmentarzy świata
• Sennik: cmentarz. Co oznacza, kiedy pojawia się we śnie?