Hipokryta – kto to jest i jakie ma cechy charakteru? Jak rozpoznać taką osobę?

Skłócona para
Hipokryta - kogo się tak nazywa? Cechy osobowości
Źródło: fizkes/Getty Images
Na co dzień otaczamy się różnymi ludźmi – z jednymi lepiej się dogadujemy, z innymi gorzej. Najciężej jest współpracować i funkcjonować z osobami o wyraźnie złych cechach charakteru. Do takich ludzi należy właśnie hipokryta. Co to znaczy, że ktoś jest hipokrytą i jak rozpoznać taką osobę?

Słowo "hipokryta" pochodzi od greckiego słowa hypokrisis i oznacza "udawanie". To właśnie ono jest esencją zachowania hipokryty. Głoszone przez taką osobę zasady moralne są zupełnie inne od tych stosowanych przez nią w życiu codziennym. Takie zachowanie może być albo nieświadome, albo stosowane umyślnie, by osiągnąć jakiś określony cel, np. zdobyć czyjąś przychylność. Samo określenie "hipokryta" kojarzy się bardzo źle. Warto jednak wiedzieć, że taka osoba zazwyczaj nie działa przeciwko komuś, tylko po to, żeby uzyskać coś dla siebie.

Kim jest hipokryta?

Hipokrytę cechuje dwulicowość. Zagadnieniem tym zajęli się naukowcy Uniwersytetu Yale, którzy przebadali grupę respondentów, przedstawiając im historię pewnego człowieka. W miejscu pracy miał on zachowywać się bardzo proekologicznie, m.in. starannie segregować odpady i wyłączać niepotrzebne światła. W domu zaś w ogóle nie przestrzegał tych zasad, a kwestie ekologii były mu zupełnie obojętne – zużywał dużo wody, nie segregował odpadów, wszędzie zostawiał włączone światła. Respondenci badania zostali poproszeni o ocenę postawy moralnej tego człowieka. Okazało się, że nie przeszkadzał im fakt, że bohater badania nie zachowywał się ekologicznie. Dla respondentów drażniące były za to zachowania w pracy, które wskazywały, że poprzez pouczanie innych i prawienie im ekologicznych morałów wysyła on do nich zupełnie odwrotne komunikaty. Co więc oznacza słowo "hipokryta"? Jest to osoba, która głosi konkretne zasady moralne, często narzucając je innym, podczas gdy sama ich nie przestrzega.

Znaczenie słowa "hipokryta" w ujęciu społecznym

Hipokryzja jest szeroko obserwowana w różnych środowiskach społecznych, organizacjach politycznych, a nawet religijnych. Nagłaśniane przez media przykłady hipokryzji najczęściej odciągają ludzi od tych środowisk, sprawiają, że zaufanie do nich spada, i osłabiają ich prestiż społeczny. Można tutaj przytoczyć dwa skrajnie różne przykłady z polskiego gruntu, które doskonale obrazują, kim jest hipokryta. Na warszawskiej paradzie równości nagrano kobietę, która w obelżywy sposób wyzywała starszy elektorat konkretnej partii politycznej. Jednocześnie środowisko LGBT+ głosi tolerancję, szacunek i zrozumienie dla wszystkich, bez względu na poglądy. Drugim przykładem może być poseł prorodzinnej partii politycznej, który podkreślał, jak ważna jest dla niego rodzina i zasady Kościoła katolickiego. W pewnym momencie jego działalności na światło dzienne wyszły nagrania, na których w okrutny sposób znęcał się nad swoją żoną, co w oczach społeczeństwa i Kościoła jest niedopuszczalne i naganne. Zarówno kobietę z parady równości, jak i przywołanego posła można określić mianem hipokrytów. Przejawy hipokryzji można spotkać niemal we wszystkich organizacjach, ponieważ tworzą je ludzie o różnych charakterach, często słabi i nieumiejący odpowiednio wyczuć sytuacji. Niemniej jednak, zanim się osądzi daną grupę lub organizację, warto spojrzeć na nią szerzej, nie tylko przez pryzmat wypowiedzi świadczących o hipokryzji.

Jak na co dzień zachowuje się hipokryta?

Definicja słowa "hipokryta" jest prosta – to ktoś, kto udaje, stosuje podwójne standardy moralne. Jak można rozpoznać taką osobę w życiu codziennym? Po pierwsze, hipokryta ma tendencję do pouczania innych przy jednoczesnym stawianiu siebie w dobrym świetle. Przykładem jest obrońca praw zwierząt, który na portalach społecznościowych udostępnia mnóstwo postów na ten temat, namawia innych na wolontariat w schronisku, jednocześnie zaniedbując własnego psa. Następna cecha hipokryty to pozorna niewinność – osoba taka, przyłapana na sprzecznościach między wyznawanymi zasadami a działaniem, zawsze znajdzie dla siebie jakieś usprawiedliwienie, które najczęściej wynika z okoliczności życiowych. Oficjalnie może np. krytykować aborcję i antykoncepcję, mówiąc, że są złe, a jednocześnie doradzać własnej córce aborcję, ponieważ ta zaszła w ciążę zbyt wcześnie i poza małżeństwem. Co jeszcze oznacza bycie hipokrytą? Tacy ludzie czują nad innymi moralną wyższość lub sprawiają takie wrażenie. Ich ton jest często protekcjonalny, mówią z przekonaniem o swojej wyższej pozycji, jak nauczyciel do ucznia. Druga osoba w czasie konwersacji może poczuć się gorsza, mniej ważna, niedojrzała i głupsza.

Jesteśmy serwisem kobiecym i tworzymy dla Was treści związane ze stylem życia. Pamiętamy jednak o sytuacji w Ukrainie. Chcesz pomóc? Sprawdź, co możesz zrobić. Pomoc. Informacje. Porady. 

Zobacz także:

podziel się:

Pozostałe wiadomości