ADHD – co to jest?
ADHD to skrót od attention deficit hyperactivity disorder, czyli zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi. Jest to zaburzenie neurorozwojowe, co znaczy, że mózg podczas wzrostu nie rozwijał się prawidłowo. Według klasyfikacji medycznych objawia się głównie w dwóch zakresach - zaburzeń koncentracji uwagi i nadpobudliwości psychoruchowej. Zazwyczaj są to problemy ze skupieniem uwagi (nadmiar i niedomiar), błędy popełniane z nieuwagi - pomylenie cyferek, wysłanie maila bez załącznika - potocznie zwane roztargnieniem, a także problemy ze skoncentrowaniem się na rozmowie, a nawet sprawienie wrażenia jakby się nie słuchało.
- Albo nie zauważamy szczegółów i działamy chaotycznie, albo totalnie się skupiamy na szczegółach. To jest zaburzenie skrajności. Objawów jest bardzo dużo – powiedziała psycholog Paulina Pietrzak.
Kolejnym symptomem na podstawie którego możemy zdiagnozować ADHD u dorosłego jest trudność z organizacją zadań i aktywności - pojęcie czasu jest wtedy względne. Ważna jest także prokrastynacja, czyli odwlekanie spraw na później - i co ważne - tu nie chodzi o to, że mi się nie chce, że nie wiem, jak to zrobić - ja wszystko wiem, ale nie mogę się zabrać. Kryteria z zakresu impulsywności i nadruchliwości obejmują niemożność usiedzenia w miejscu, a także pewną nadruchliwość w obrębie siedzenia. W zakresie nadruchliwości rozpatrujemy osoby, które mają tzw. motorek - wszystkim się interesują, wszędzie ich pełno, cały czas coś robią, nie potrafią odpoczywać. Istotna jest także impulsywność - mogą to być impulsywne zachowania ryzykowne, ale co ważne - nie muszą. Impulsywnością jest przerywanie innym wypowiedzi czy dopowiadanie za nich zdań. Impulsywnością są także problemy z czekaniem na swoją kolej czy nagłe zakupy. Może pojawić się także problem z regulacją emocji.
- ADHD nie jest czarno białe, dało mi wiele pozytywnych rzeczy. Popęd życiowy spowodował, że zobaczyłam wiele pięknych miejsc, nawiązałam bardzo dużo relacji. Z drugiej strony, ja w tych relacjach bywam trudna, zapominam odpisywać na wiadomości, albo odpisuję w myślach. Muszę o to dbać. Pojawia się tez impulsywność, to nie jest tylko impulsywne jedzenie czy zakupy, ale także wybuchowość – powiedziała Olimpia Jenczek.
Jak diagnozować i leczyć ADHD?
Pierwszym krokiem do zdiagnozowania ADHD jest wizyta u lekarza. Warto udać się do psychologa lub psychiatry. Odpowiednie badania pomogą stwierdzić przyczynę naszych problemów.
- W mediach społecznościowych zaczęłam oglądać materiały, które pokazywały, czym tak naprawdę jest ADHD, że składa się z wielu objawów. Okazało się, że dotyczą mnie. Jednym z głównych elementów była koncentracja i skupianie się na szczegółach. Z jednej strony potrafię się bardzo mocno skupić, z drugiej - było rozproszenie myśli. To dotyczyło także pobudzenia życiowego, że ciągle muszę być stymulowana, muszę ciągle coś robić – wspomina Olimpia.
Kluczowe pytanie brzmi: jak leczyć ADHD? Zdaniem psycholog, pierwszy etap to akceptacja problemu. Potem podejmuje się pracę z pacjentem nad objawami ADHD, gdyż osoby z zespołem nadpobudliwości mają bardzo zachwiane poczucie własnej wartości.
- Podajemy leki, które pomagają poradzić sobie z objawami. Co jest kluczowe, poddajmy się terapii psychologicznej, żeby pracować z objawami. Uczymy się, jak to robić, żeby było nam łatwiej i jak poukładać życie, żeby było nam łatwiej żyć - podsumowała psycholog.
Nie oglądałeś Dzień Dobry TVN na antenie? Zobacz program na platformie VOD.pl. Wszystkie odcinki oraz Dzień Dobry TVN Extra znajdziesz też na Player.pl.
Jesteśmy serwisem kobiecym i tworzymy dla Was treści związane ze stylem życia. Pamiętamy jednak o sytuacji w Ukrainie. Chcesz pomóc? Sprawdź, co możesz zrobić. Pomoc. Informacje. Porady.
Zobacz także:
- ADHD u dorosłych kobiet. "Przepłakałam wiele nocy"
- ADHD u dorosłych – jakie są przyczyny, objawy i leczenie choroby?
- Naukowcy odkryli czynniki, które mogą zwiększać ryzyko rozwoju ADHD u dzieci
Autor: Nastazja Bloch
Źródło zdjęcia głównego: Mateusz Grochocki/East News