21 marca to nie tylko stała data pierwszego dnia kalendarzowej wiosny. To również termin nieformalnego, szkolnego święta, jakim jest dzień wagarowicza. Czy wiadomo skąd pochodzi ten zwyczaj i co ma największy wpływ na opuszczanie zajęć szkolnych?
Dzień wagarowicza
Wypadający 21 marca dzień wagarowicza to nieformalne święto obchodzone w Polsce i niektórych regionach Litwy, które w pewnym sensie łączy się z oficjalną zmianą pory roku i przywitaniem wiosny. Tradycja głosi, aby tego dnia uczniowie udali się na wagary, czyli po prostu gdziekolwiek, byle nie na lekcje w szkole. Historia dnia wagarowicza nie do końca została poznana. Zwyczaj ten zaczął upowszechniać się w latach 80. XX w., a sama nazwa pochodzi od łacińskiego słowa "vasari", które oznacza "włóczyć się", "błąkać się", "wałęsać się".
Wagarowanie wiosną
Samo zjawisko wagarowania, czyli opuszczania obowiązkowych zajęć szkolnych nasila się właśnie wiosną. Związane to jest z przychodzącym po długiej zimie rozprężeniem wiosennym i silną potrzebą przebywania na świeżym powietrzu i słońcu. Jest to typowe dla większości ludzi mieszkających w strefie klimatu umiarkowanego.
Niektóre szkoły próbują w pewnym sensie "zalegalizować wagary" 21 marca i czynią ten dzień nieco luźniejszym od pozostałych. Organizowane są różne szkolne i pozaszkolne imprezy, wycieczki, ogniska, topienie Marzanny itd.
Jesteśmy serwisem kobiecym i tworzymy dla Was treści związane ze stylem życia. Pamiętamy jednak o sytuacji w Ukrainie. Chcesz pomóc? Sprawdź, co możesz zrobić. Pomoc. Informacje. Porady.
Zobacz także:
Źródło zdjęcia głównego: evgenyatamanenko/Getty Images