Spaniel bretoński, nazywany również brittany lub brittany spanielem, to pies pochodzący z francuskiego regionu, Brytanii. Choć początki rasy sięgają XIX wieku, została ona oficjalnie uznana dopiero w 1907 roku. Od tego czasu cieszy się niesłabnącą popularnością, zwłaszcza na terenie swojej ojczyzny i w Stanach Zjednoczonych. Pojawiło się również wiele hodowli szczeniaków w Polsce. Nic w tym dziwnego – spaniele bretońskie są psami niezwykle łagodnymi i przyjacielskimi.
Ile kosztują szczenięta z rodowodem?
Spaniel bretoński to rasa dobrze znana w Polsce, a każdy zainteresowany bez problemu może adoptować zwierzę z krajowej hodowli. Cena za szczeniaka z rodowodem wynosi od 2000 do 4000 złotych.
Dalsza część artykułu znajduje się pod materiałem wideo
Zwierzęta domowe i dzikie
Wygląd spaniela bretońskiego
Spaniel bretoński jest najmniejszym psem należącym do grupy wyżłów. Ma proporcjonalną budowę ciała i solidną, muskularną postawę. Dorosłe zwierzęta osiągają około 47–49 cm, suki są nieco niższe od psów.
Przeciętna waga spaniela bretońskiego wynosi 20 kg. Sierść psa jest gładka w dotyku, prosta lub delikatnie falowana (głównie na uszach), najczęściej biała w łaty. Dopuszczalne jest umaszczenie wątrobiane, pomarańczowe, czarne lub trójkolorowe.
Spaniel bretoński – jaki jest charakter tego psa?
Spaniel bretoński to pies o zrównoważonym temperamencie. W domu zazwyczaj zachowuje się spokojnie, jednak do prawidłowego rozwoju potrzebuje dużo ruchu, spacerów. Na dworze uwielbia biegać, jest żywiołowy i towarzyski. Chętnie poznaje nowe miejsca i ludzi, zazwyczaj zachowuje się przyjaźnie w stosunku do obcych.
Łagodny i tolerancyjny wobec małych dzieci, umyślnie nigdy nie zrobi im krzywdy. Ze względu jednak na swoją energiczność i ciekawość świata pies powinien bawić się z młodszymi domownikami tylko w obecności osób dorosłych. Wobec swojego właściciela spaniel bretoński jest lojalny i oddany.
Jak powinien być wychowywany spaniel bretoński? Najważniejsze informacje
Spaniele bretońskie dość łatwo adaptują się do nowych warunków, a przy tym są niezwykle wyrozumiałe i spokojne. Nawet jeśli nie wszystko idzie po ich myśli, nie mają skłonności ani do agresywnych zachowań, ani do zaczepek czy prób niszczenia sprzętów domowych.
Ze względu na to, że są psami myśliwskimi, raczej nie powinny trafiać do osób, które nie mają doświadczenia w wychowaniu tego typu ras. Choć tresura psa to nic skomplikowanego – czworonóg szybko się uczy, jest inteligentny i chętny do współpracy – wymaga odpowiedniego podejścia.
Spaniele bretońskie mają z natury silny instynkt łowiecki, dlatego zwierzęta, które są wyłącznie przyjaciółmi rodziny i nie będą wykorzystywane w celach użytkowych, powinny nauczyć się posłuszeństwa. W przeciwnym razie nawet podczas spacerów czworonóg może nieświadomie odbiec od swojego właściciela w pogoni, np. za drobnym gryzoniem.
W wychowywaniu szczeniaków spaniela bretońskiego trzeba pamiętać także o socjalizacji, która pomoże w przystosowaniu psów do życia z innymi zwierzętami domowymi i członkami rodziny. Przedstawiciele tej rasy mają skłonności do dominacji, z czym należy walczyć już od najmłodszych lat czworonoga, postępując w sposób stanowczy i konsekwentny.
Spaniel bretoński – zdrowie i pielęgnacja psa
Szczeniaki spaniela bretońskiego powinny być przyzwyczajane do czesania już od najmłodszych lat. Dzięki temu w późniejszym wieku będą spokojne i przestaną reagować na ten zabieg pielęgnacyjny próbą ucieczki. Sierść zwierząt warto wyczesywać przynajmniej raz w tygodniu.
Nie należy zapominać także o regularnych kąpielach psa oraz kontrolowaniu stanu jego uszu, które ze względu na ułożenie mogą być słabo wentylowane na co dzień (co z kolei często prowadzi do rozwoju rozmaitych infekcji i zakażeń).
Ze względu na ogólny stanu zdrowia spaniele bretońskie uznawane są za rasę zdrową i wytrzymałą. Podobnie jak inne psy myśliwskie, świetnie radzą sobie w terenie i dobrze znoszą niesprzyjające warunki pogodowe. Przedstawiciele rasy żyją średnio 13 lat.
Z problemów zdrowotnych u spanieli bretońskich dość często spotyka się schorzenia związane z uszami (głównie zatkane kanaliki uszne), a także dysplazję stawów biodrowych i łokciowych. Niektóre psy cierpią również na padaczkę. Psy tej rasy dość szybko tyją, dlatego konieczna jest prawidłowa dieta oraz odpowiednie porcjowanie karmy, dostosowane do aktywności fizycznej zwierzęcia i jego wieku.
Jesteśmy serwisem kobiecym i tworzymy dla Was treści związane ze stylem życia. Pamiętamy jednak o sytuacji w Ukrainie. Chcesz pomóc? Sprawdź, co możesz zrobić. Pomoc. Informacje. Porady.
Zobacz także:
- Śpiewający pies z Nowej Gwinei – historia powstania tej wyjątkowej rasy i jej cechy
- Przejechali 700 km, by uratować szczeniaka. Psiak przez tydzień nie mógł wydostać się z rzeki
- Sukces schroniska w Krakowie. Ile psiaków znalazło nowy dom?
Autor: Adrian Adamczyk
Źródło zdjęcia głównego: Dibettadifino/Getty Images
