Pies od momentu udomowienia go towarzyszył człowiekowi jako partner w wyprawach myśliwskich. Wrodzony czuły słuch, niesamowity węch, nadzwyczajna czujność i szybkość były nieocenione przy wyprawach na łowy do lasu. Psy myśliwskie wykorzystywano do polowania na dużą i drobną zwierzynę. Doskonale radziły sobie z łowieniem zajęcy, lisów, ptaków, a nawet borsuków. Pierwsze wzmianki o nich pochodzą już ze starożytności. W treningach psów myśliwskich, jak i w rozwoju tradycji polowań największą rolę odegrała Wielka Brytania. Psy od dawien dawna były obecne w życiu rodziny królewskiej i arystokracji, która z polowań z psami uczyniła elitarny sport.
Zwierzęta
Rasy psów myśliwskich
Szkoleniu na psa myśliwskiego podlegają wszystkie psy, które wykazują się szybkością, zwinnością, inteligencją, a przy tym współpracą z człowiekiem. Szkolenie opiera się głównie na utrwalaniu komend i powtarzaniu nabywanych umiejętności. Cały proces jest długotrwały i wymaga cierpliwości, zarówno ze strony zwierzęcia, jak i nauczyciela. Podział psów myśliwskich uwzględnia m.in. rasę psa, predyspozycje do tresowania (psy jednostronne zdolne do pracy w jednym terenie lub psy wszechstronne), wygląd (psy myśliwskie krótkowłose, długowłose) i przydatność na konkretne polowania (np. dzikarze polujący na dziki, norowce, na zające).
Podstawowy podział na myśliwskie psy wyróżnia
Psy aportery – typ psa, który zrodził się w Wielkiej Brytanii w XIX wieku. Towarzyszył arystokracji w polowaniach na drobną zwierzynę: ptaki, króliki i zające. Do grupy aporterów zalicza się psy silne i duże, z rozbudowanymi mięśniami o grubej i gęstej sierści chroniącej przed wychłodzeniem. Aportery są dedykowane tropieniu i poszukiwaniu zwierzyny, dlatego z charakteru są cierpliwe, wytrzymałe i wytrwałe. Najpopularniejsze rasy wykorzystywane na aportery to: golden retriever, labrador retriever, curly coated retriever, flat coated retriever, retriever z Nowej Szkocji. Aportery to psy szkolone do pracy w różnym terenie – od suchych łąk do las i wód. Psy gończe – znane już od średniowiecza, od początku były psami nadwornymi, towarzyszącymi szlachcie i arystokracji na polowaniach. Psy gończe wykorzystywane są do tropienia, a następnie pogoni za zwierzyną. Ich atutem jest nadzwyczaj czuły węch. Myśliwskie psy gończe to zazwyczaj duże, krótkowłose i zwinne psy o bardzo silnych nogach. Znane niemalże na całym świecie, a szczególnie cenione w Europie. Polski pies gończy, znany od lat 60., występuje głównie w górach i znany jest również pod nazwą ogar. Inną, popularną rasą, wywodzącą się z Wielkiej Brytanii, jest beagle. To mały pies myśliwski, obecny na dworach już od XIV wieku. Używany do polowania na lisy i zające. Wyżły – wywodzące się z Półwyspu Iberyjskiego, wysokie i zwinne psy, wykorzystywane do polowania zarówno w wodzie, jak i na lądzie do tropienia ptactwa i drobnej zwierzyny. Wraz z wędrówką po Europie powstawały rasy charakterystyczne dla danego kraju. I tak pośród wyżłów rozróżnia się: wyżły niemieckie (krótkowłose, ostrowłose, weimarskie), hiszpańskie, francuskie (wyżeł gaskoński, pirenejski), włoskie (krótkowłosy, biało-pomarańczowy), węgierskie, portugalskie, holenderskie i irlandzkie. Wyżły to psy o łagodnym usposobieniu, bardzo łatwe w pracy i chętnie towarzyszące człowiekowi. Norowce – psy myśliwskie, które ze względu na swoją budowę (wąski tułów) wykorzystywane są do pracy w norach. Idealnie tropią lisy, borsuki i króliki, które pozostają w ukryciu. Do tej grupy zalicza się teriery myśliwskie i jamniki. Inteligentne, spokojne i z natury posłuszne psy nie nadają się do pogoni i specjalistycznego tropienia, ale w płoszeniu zwierzyny ukrytej w norach nie mają sobie równych. Spaniele – polski spaniel myśliwski dopiero od 2016 roku znajduje się na liście psów myśliwskich. Spaniele to psy, których rodzimym środowiskiem jest królewski dwór angielski, z którego powędrowały do innych krajów. To średniej wielkości psy o dużym umięśnieniu i silnych nogach, dzięki czemu dobrze radzą sobie w trudnych warunkach, wymagających odporności i wytrwałości. Z charakteru opanowane, bystre, żwawe i odważne. Łatwe w szkoleniu i inteligentne. Lubią przebywać z człowiekiem. Na polowaniach wykorzystywane do tropienia zwierzyny zarówno w wodzie, jak i na lądzie. Posokowce – wyspecjalizowane psy na polowania, szczególnie wrażliwe na zapach krwi. Dzięki temu wykorzystywane są do łowienia dużej i szybkiej zwierzyny. To idealne i cenione psy myśliwskie na dziki, który nigdy nie dopuszczą do zgubienia rannej zwierzyny. Posokowce znane są głównie w Niemczech i Austrii. Posokowiec bawarski występujący na terenie Niemiec, znany od XIX wieku, wyróżnia się doskonałym węchem. Wykorzystywany jest do polowań w lesie na dziki, sarny, jelenie i jako pies do polowań na lisy. W górach wykorzystywany jest jako tropiciel kóz.
Zobacz także:
- Czarny kot przeszedł mi drogę... Mity i przesądy o czarnych kotach z okazji Dnia Czarnego Kota
- Czaprak dla konia - czym jest i jak go wybrać?
- Dorota Wellman na Polesiu. Odwiedziła azyl dyrektora warszawskiego ZOO. "Będę tutaj zapuszczał korzenie"
Autor: Adrian Adamczyk
Źródło zdjęcia głównego: Matthew Margot/Getty Images