Dziki królik - opis gatunku
Długość ciała dzikiego królika wynosi od 35 do 45 cm, a waga - od ok. 1,5 do ok. 2,5 kg. Jego grzbiet ma ubarwienie brązowoszare, a spód ciała - białoszare. Omyk królika jest dwukolorowy: od góry - czarny, od spodu - biały.
Uszy zwierzęcia są krótkie i stale stojące, u góry zaokrąglone i brązowe. Kończyny królika są dość długie i silne, przystosowane do kopania nor.
>>> Zobacz także: Uwaga na drogach! Wielka wędrówka żab rozpoczęta
Królik wybiera nizinne suche tereny. Zamieszkuje najczęściej na brzegach lasów, na zboczach wąwozów, wśród niewielkich grup drzew i krzewów, rosnących w pobliżu pól, pastwisk i nieużytków, a także na terenach przekształconych przez człowieka, na przykład na cmentarzach, w parkach i sadach.
Dziki królik jest zwierzęciem roślinożernym. Żywi się roślinami zielnymi, owocami, płodami rolnymi, korą, pędami krzewów i drzew.
Królik kopie nory z kilkoma wejściami prowadzącymi do komór gniazdowych. Służą mu one głównie do ucieczki przed drapieżnikami, a samicy - do rodzenia młodych.
Różnice między królikiem a zającem
Królik bardzo różni się od zająca, mimo że ludzie często mylą te dwa gatunki. Zając nie kopie nor i często się przemieszcza. Królik wręcz przeciwnie. Ta różnica jest też widoczna w wyglądzie – królik ma zupełnie inne pazury, które są przystosowane do kopania nor. Inne jest także zachowanie w przypadku zagrożenia. Zając ratuje się przed drapieżnikami ucieczką, a królik stara się ukryć w norze.
>>> Zobacz także: Dziki pod ostrzałem! Marcin z lasu pokazuje, jak wygląda życie dzików
Królik jest dwa razy mniejszy od zająca. Żyje w stadzie, zaś jego kuzyn jest samotnikiem. Królik jest krótkodystansowcem, natomiast zając - długodystansowcem.
Autor: Redakcja Dzień Dobry TVN