Nauka bycia w związku – czy to możliwe?
Znana jest wam ta historia, gdy dwoje ludzie poznaje się, zakochuje, postanawiają razem zamieszkać i nagle okazuje się, że nadają na innych falach? Ona chce spokoju i stabilizacji, on - mimo związku - pragnie niezależności i braku odpowiedzialności. Krótko mówiąc, wciąż chce żyć "życiem singla", nic nie zmieniając w swoim dotychczasowym planie dnia. Oboje mają zupełnie inną wizję relacji i oboje inaczej postrzegają zobowiązania wobec drugiej połówki. Czy możliwe jest, by nauczyli się "bycia w związku"?
- Jak najbardziej, bycia w związku w pewnym zakresie można się nauczyć za sprawą rozwijania pewnych umiejętności oraz postaw. Do takich kluczowych umiejętności należy skuteczna komunikacja, która jest jednym z fundamentalnych elementów satysfakcjonującego związku. Kolejną kwestią jest umiejętność wyrażania uczuć, potrzeb oraz oczekiwań, a także umiejętność aktywnego słuchania partnera. Istotne jest także empatyczne reagowanie, to znaczy sztuka rozumienia i współodczuwania tego, przez co partner aktualnie przechodzi, co nam przekazuje – powiedziała psycholog.
Ekspertka dodała także, że poczucie wsparcia w trudnych momentach naszego życia i rozumienie drugiej strony jest tym, co cementuje więź. Ważna jest także nauka konstruktywnego rozwiązywania konfliktów, które zdarzają się w związkach, istotne jest jednak to, by dać drugiej stronie szacunek i przestrzeń na wypowiedzenie swojego zdania. Bycie w związku nie oznacza rezygnacji z siebie i swoich pasji, warto pamiętać, że każdy z partnerów ma prawo mieć swoje zainteresowania oraz czas dla siebie i nie jest to wyraz braku uczucia.
- Wiele umiejętności związanych z byciem w zdrowym związku można się nauczyć, rozwijać i doskonalić poprzez świadome działania takie jak praca nad sobą czy uczenie się na błędach. Ważne jest również, aby pamiętać, że każdy związek jest unikalny i każda para ma swoje własne indywidualne potrzeby, o których warto rozmawiać – podkreśliła psychoterapeutka Jessica Kmieć.
A co z "życiem singla"?
- Związki, w których jeden z partnerów wykazuje chęć do utrzymania dużego stopnia niezależności, wolności i swobody mogą napotkać na różnego rodzaju trudności, zwłaszcza jeśli druga strona odczuwa potrzebę większej bliskości i zaangażowania. Choć taka sytuacja może być wyzwaniem, warto rozpocząć od rozmowy na temat oczekiwań i potrzeb. Partnerzy powinni wyrazić wtedy swoje perspektywy, a także wysłuchać, jakie potrzeby i obawy ma druga strona. Niezwykle ważne będzie zrozumienie, że każdy ma indywidualne preferencje, jeśli chodzi o poziom zaangażowania i niezależności w związku i to będzie przestrzeń dla pary, aby odpowiedzieć sobie na pytanie, czy są w stanie odnaleźć kompromis – dodała ekspertka.
- Sukces związku zależy także od elastyczności, otwartości na zmiany i gotowości do współpracy obu stron. Jeśli obie strony są skłonne pracować nad różnicami i poszukiwać razem rozwiązań, istnieje szansa na przetrwanie związku. Niemniej, jednak jeśli różnice te są zbyt duże i partnerzy nie są w stanie osiągnąć kompromisu, związek może napotkać na trudności i wtedy istnieje ryzyko jego rozpadu – wyjaśniła ekspertka.
Nieustana praca nad związkiem
Nad związkiem należy pracować cały czas. Ważne jest jednak to, aby obie strony zaangażowały się w tę pracę, ponieważ związek wymaga współpracy i zaangażowania.
- Regularna, otwarta i szczera komunikacja jest kluczowa. Partnerzy powinni aktywnie słuchać oraz wyrażać myśli, uczucia i potrzeby. Rozwijanie zdolności do zrozumienia perspektywy partnera, wykazywanie współczucia i wspieranie się nawzajem w trudnych momentach to także element pracy nad relacją. Aby obie strony zaangażowały się w pracę nad związkiem, istotne jest wyrażanie chęci do współpracy, otwartego dialogu i gotowości do kompromisów. Wspólna rozmowa, refleksja nad relacją, identyfikowanie i nazywanie obszarów do przepracowania oraz podejmowanie wspólnych działań w celu wzmocnienia związku to klucz do osiągnięcia długotrwałej i satysfakcjonującej relacji. Warto zaznaczyć, że praca nad związkiem to proces stale się zmieniający, który wymaga permanentnego zaangażowania i dostosowywania się do pojawiających się potrzeb i okoliczności – podkreśliła psycholog.
Jak rozmawiać z drugą stroną gdy nasze oczekiwania się rozmijają?
Kluczowe zostaje jednak pytanie, jak poprowadzić rozmowę z drugą stroną, gdy nasze oczekiwania ewidentnie się rozjeżdżają.
- To może być trudne, ale jest kluczowym elementem utrzymania zdrowego i satysfakcjonującego związku. Dobrze jest wybrać odpowiedni czas i miejsce na tego typu rozmowy, to znaczy postarajmy się znaleźć spokojny moment, aby uniknąć zakłóceń i skupić się na rozmowie. Bądźmy otwarci na stanowisko partnera i szczerze wyraźmy swoje myśli i uczucia. Nie oceniajmy, nie krytykujmy i nie osądzajmy partnera, a pozwólmy wyrazić swoją perspektywę, jednocześnie uważnie go słuchając – powiedziała psycholog.
Następnie dodała: "zastanówmy się nad tym, jak możemy rozwiązać problem, jaki kompromis jest akceptowalny oraz co możemy zrobić, aby zbliżyć się do siebie, w naszych oczekiwaniach jednocześnie szanując różnice, które są zauważalne. Dajmy partnerowi czas na to, aby mógł przemyśleć to, o czym rozmawialiśmy i wrócił do nas z tym tematem. Jeśli natomiast rozmowy nie kończą się osiągnięciem optymalnego rezultatu, to warto rozważyć skorzystanie z pomocy terapeuty par".
Zafascynowanie kontra rzeczywistość
Początkowo sprzeczki i niedogadywanie tłumaczone jest tym, że dwoje ludzi się poznaje. Pytanie, ile może trwać proces "docierania się"?
- Każda para jest inna i tempo, w jakim się rozwija, może być różne. To kiedy zaczyna się prawdziwe życie związku, w którym pojawiają się bardziej zdecydowane sygnały o dopasowaniu lub niedopasowaniu, może zależeć od wielu czynników, takich jak osobowość partnerów, ich wartości, cele odnośnie relacji czy życiowe doświadczenia. Warto jednak uwzględnić takie kwestie jak np. komunikacja, czy partnerzy skutecznie się dogadują, czy też dochodzi do częstych konfliktów i trudności w osiąganiu kompromisów, ponieważ to może sugerować o fundamentalnych różnicach w wartościach lub oczekiwaniach – dodała Jessica Kmieć. Zdaniem ekspertki, notorycznie pojawiające się sprzeczki mogą być sygnałem, że w związku istnieją problemy komunikacyjne lub występują inne głębsze różnice, które utrudniają osiągnięcie spokoju i harmonii. Jednak fakt, że sprzeczki się pojawiają, nie musi oznaczać, że związku nie da się poprawić, ani że partnerzy nigdy nie będą w stanie wypracować dobrej komunikacji czy szczęśliwego związku.
- Zanim zdecydujemy się na zakończenie związku, warto odpowiedzieć sobie na pytanie, co jest powodem tych ciągłych sprzeczek. Czy mają one związek z konkretnymi kwestiami, czy wynikają z ogólnego napięcia i frustracji. Warto zadać sobie także pytanie, czy i w jaki sposób para do tej pory próbowała naprawić błędy komunikacyjne, jak długo takie problemy występują i czy partnerzy wyrażają chęć pracy nad pojawiającymi się problemami. Jeśli próby poprawy związku nie przynoszą rezultatów, a napięcia przeważają, to warto zastanowić się nad długoterminowym wpływem takiej sytuacji dla obu stron. Zweryfikowanie własnych potrzeb, uczuć i zdrowia emocjonalnego jest kluczowe, gdy podejmuje się decyzję o zakończeniu związku. W przypadku wątpliwości lub trudności, terapia par może być cennym źródłem wsparcia i wskazówek – podsumowała Jessica Kmieć.
Jesteśmy serwisem kobiecym i tworzymy dla Was treści związane ze stylem życia. Pamiętamy jednak o sytuacji w Ukrainie. Chcesz pomóc? Sprawdź, co możesz zrobić. Pomoc. Informacje. Porady.
Zobacz także:
- "Nigdy jej nie dorównam". Dlaczego partnerki wdowców są zazdrosne o zmarłą żonę?
- Kobiety nie mówią o filmach dla dorosłych, ale je oglądają. Psychoterapeutka: "Równie często jak mężczyźni"
- Jak zachowują się randkowi desperaci? "W tych sytuacjach powinna nam się zapalić czerwona lampka"
Autor: Nastazja Bloch
Źródło zdjęcia głównego: Vincent Besnault/GettyImages
