Content: Wirus białaczki przez długi czas (wiele miesięcy lub lat) może pozostawać w stanie uśpienia. Wirus nie musi się uaktywnić, jeśli jednak już do tego dojdzie, powoduje przewlekłą i nieuleczalną chorobę.
Kocia białaczka – co to takiego?
Kocia białaczka wywoływana jest przez retrowirus FeLV (z ang. feline leukemia virus ). Występująca na całym świecie choroba kotów domowych jest znana od 1964 roku. Wirus ulega zniszczeniu pod wpływem domowych środków czyszczących, a w temperaturze pokojowej staje się nieszkodliwy po kilku minutach.
Wirus kociej białaczki jest groźny jedynie dla kotów i nie stanowi zagrożenia dla innych zwierząt. Człowiek również nie może się nim zarazić.
Białaczka kotów – jak dochodzi do zarażenia?
Koty mogą zarazić się wirusem FeLV od matki (zakażenie śródmaciczne, mleko lub inne wydzieliny i wydaliny). FeLV przenosi się między kotami za pośrednictwem krwi, śliny i płynów ustrojowych. Choroba rozprzestrzenia się podczas walk, dlatego najczęściej są na nią narażone niekastrowane koty wolno żyjące, jak i koty wychodzące. Do zakażenia może ponadto dojść podczas kopulacji. Wirus kociej białaczki przenosi się również podczas wzajemnego wylizywania się przez koty. Kot z wirusem białaczki wydala go wraz z moczem, kałem, mlekiem, a nawet łzami. Do zarażenia może dojść poprzez korzystanie ze wspólnych misek czy kuwety.
Białaczka kocia to wirus wrażliwy na oddziaływanie środowiska – szybko ginie w wysokiej i niskiej temperaturze. Poza organizmem kota może przeżyć jedynie kilka minut. Do zarażenia wirusem dochodzi jedynie poprzez bezpośredni kontakt między kotami. Wirusa kociej białaczki nie da się przenieść na ubraniach czy butach do domu, nawet jeśli miało się wcześniej kontakt z zarażonym kotem.
Objawy białaczki u kota – jak je rozpoznać?
Koty trwale zarażone wirusem FeLV często wykazują niedokrwistość oraz immunosupresję. Chorobie towarzyszy brak apetytu, chudnięcie i apatia. Chore koty mogą mieć podwyższoną temperaturę ciała oraz powiększone węzły chłonne. Kot z wirusem kociej białaczki, szczególnie w chłodnych porach roku, szybko się odwadnia, a jego odporność staje się słabsza. Jest wtedy podatny na różne infekcje (zapalenie uszu, dróg oddechowych, przewodu pokarmowego, dziąseł). Na ciele zwierzaka mogą pojawiać się trudno gojące rany oraz ropnie. U zarażonego kota często rozwijają się nowotwory (chłoniaki). Ponadto, może wystąpić nierównomierne rozszerzenie źrenic, niedowład tylnych łap, ronienia lub schorzenia pseudonowotworowe.
Białaczka u kota – leczenie
Kocia białaczka jest chorobą nieuleczalną. Jej leczenie ma charakter objawowy (między innymi nawadnianie) i bywa, że nie przynosi oczekiwanych efektów. Dodatkowo należy zadbać o dobre samopoczucie kota i zapewnić mu optymalne warunki życia. Ważne jest też leczenie i zapobieganie infekcjom wtórnym. Kot białaczkowy powinien mieć zapewniony spokój i odpowiednią dietę. W celu zwiększenia odporności podaje się witaminy i odpowiednie preparaty. Kot otrzymuje też antybiotyki i leki przeciwbólowe. Warto jak najlepiej dbać o koty białaczkowe, by zwiększyć komfort ich życia. Niektóre serologicznie dodatnie zwierzęta mogą mimo choroby żyć w dobrym zdrowiu przez długie lata.
Kocia białaczka – jak ją wykryć?
W celu wykrycia kociej białaczki u zwierzaka należy wykonać test FIV / FeLV. Cena takiego testu nie jest wysoka i można go wykonać w każdym gabinecie weterynaryjnym. Badanie przeprowadza się je z kropli pobranej krwi. Testy wykonuje się przed dołączeniem do stada nowego kota (wszystkie koty w domu powinny mieć zrobiony test FIV / FeLV). Jeśli wynik testu jest pozytywny (FeLV+), nie należy od razu zakładać, że kot jest chory. Zdarza się, że wynik jest zafałszowany. U kotów z dodatnim testem, ale bez objawów klinicznych należy powtórzyć badanie po kilku tygodniach. Bardziej szczegółowym badaniem jest test PCR, wykonywany w laboratorium (lekarz wysyła pobraną krew w celu wykonania dalszych badań). W przypadku wyniku pozytywnego należy uznać, że zwierzę jest chore.
Większość schronisk i fundacji zwierzęcych wykonuje u swoich podopiecznych takie testy, więc jeśli adoptowany kot jest zdrowy, nie ma potrzeby ponownego przeprowadzania testu FIV / FeLV. Kupując kota z hodowli, należy natomiast upewnić się, że hodowla jest wolna od wirusa FIV i FeLV (hodowca powinien regularnie wykonywać testy u swoich kotów).
FeLV u kota – zapobieganie
Wykastrowany i niewychodzący kot ma praktycznie zerowe szanse na zarażenie się wirusem kociej białaczki. Warto wiedzieć, że istnieje szczepionka przeciwko kociej białaczce (należy szczepić tylko zdrowe koty). Powinno szczepić się koty faktycznie narażone na zakażenie (zwierzęta wychodzące, biorące udział w wystawach), a dorosłe osobniki wystarczy doszczepiać co 2–3 lata. Szczepionka nie powinna być podawana bez potrzeby – jej działanie nie zabezpiecza zwierzaka w 100% przed chorobą, natomiast może być ona przyczyną powstania agresywnego mięsaka.
Zobacz też:
Jak usunąć kleszcza u kota? Co stosować, by uniknąć kleszczy?
Sennik. Sen o kocie – przed czym nas ostrzega?
Zobacz video: Jak długo kot może zostać sam w domu?
Autor: Adrian Adamczyk