Hodowla szynszyli cieszy się coraz większym zainteresowaniem. Hodowcy decydują się na nią ze względów finansowych. Z pozoru łatwa, w praktyce nie zawsze się udaje. Szynszyle to zwierzęta, których nie można pozostawić samych. Domagają się uwagi i demonstrują swoje humory.
Opłacalność hodowli szynszyli jest uwarunkowana ich przeznaczeniem. Niektórzy decydują się na hodowlę z przeznaczeniem na skórę, podejmując współpracę z giełdami skór zwierząt futerkowych. Inni stawiają na bardziej humanitarne hodowle, ukierunkowane na sprzedaż tych uroczych zwierzątek do sklepów zoologicznych i osobom prywatnym.
Jedno jest pewne – hodowla szynszyli w domu powinna być poprzedzona zgłębieniem wiedzy na temat tych zwierząt i ich zwyczajów.
Szynszyle – hodowla domowa
Jak hodować szynszyle w domu?
Osoby decydujące się na hodowlę rozpłodową początkowo kupują jedną parę szynszyli. Ich klatka powinna mieć wymiary 70 × 70 × 80 cm. Zamknięte w niej zwierzęta muszą mieć swobodę w poruszaniu się i oddzielaniu się na odległość pozwalającą spędzić czas w samotności. Klatka nie powinna być stawiana bezpośrednio przy źródle ciepła (na przykład przy kaloryferze), ani hałasu (przy głośnikach lub telewizorze). Nie powinno się także narażać zwierząt na zmienność temperatury i ewentualny przeciąg, dlatego stawianie jej w pobliżu okna albo balkonu to również zły pomysł.
Ściany klatki powinny być na tyle wysokie, by szynszyla nie wysypywała z niej trocin, co ma w zwyczaju, natomiast pręty wąsko rozstawione – uniemożliwi to przeciskanie się przez nie zwierząt. Ponadto podłoga musi być pokryta litym materiałem, który pozwoli na wysypanie grubej warstwy trocin i swobodne chodzenie. Ułatwi to zwierzętom zakopywanie się i tworzenie tuneli. Na rynku są dostępne również syntetyczne ściółki. Można nimi zastąpić te naturalne, nie powinno się natomiast klatki wyściełać sianem, gdyż nie wchłania ono moczu.
Wyściółkę należy zmieniać raz w tygodniu, by zapobiec rozwojowi grzybów i pleśni. Raz na jakiś czas dobrze jest również dokładnie umyć i odkazić klatkę. Szynszyle najlepiej czują się w temperaturze 10–25℃. Każdy jej spadek lub wzrost naraża zwierzę na choroby.
Wyposażenie klatki szynszyli:
- miseczki do karmy suchej, mokrej i na wodę – naczynia powinny być ciężkie, co zapobiegnie ich przewracaniu i przesuwaniu podczas zabaw zwierząt w klatce;
- domek, który pozwoli skryć się szynszylom i spokojnie zasnąć; może być wykonany z drewna lub być w formie namiotu;
- miejsce wypoczynku, najlepiej w formie podwieszonej półki, na której szynszyle w czasie relaksu mogą się wylegiwać.
Jak się opiekować szynszylami?
Szynszyle to bardzo towarzyskie i spragnione zabaw zwierzęta. Decydując się na ich hodowlę, warto to mieć na uwadze, bowiem pozostawione same sobie będą demonstrować niezadowolenie ze swojej samotności, a w najgorszym wypadku mogą stać się całkowicie wycofane. Zła kondycja psychiczna zwierząt szybko odbije się również na ich aktywności fizycznej. Szynszyle nie tylko szybko przywiązują się do opiekuna, ale też łatwo dają się tresować. Pod tym względem to doskonałe zwierzęta dla dzieci. Otoczone opieką i czułością, będą wiernie towarzyszyć swojemu panu przez większość dnia. Lubią być drapane i czesane drewnianym grzebieniem. Bywają jednak zaborcze i źle znoszą obecność innych zwierząt.
Hodowla szynszyli – co warto wiedzieć?
Szynszyle to zwierzęta, które potrzebują codziennej uwagi. Przynajmniej raz dziennie należy wypuszczać je z klatki i bawić się z nimi. Są szybkie, zwinne i głośne, szczególnie jeśli żyją w parze. Tym bardziej decyzja o założeniu hodowli, nawet niewielkiej, powinna być dobrze przemyślana. Miesięczny koszt utrzymania szynszyli waha się w granicach 150–200 zł. Do tego należy doliczyć nieplanowane wizyty u weterynarza, dodatkowe witaminy i akcesoria pielęgnacyjne.
Sprzedaż małych szynszyli można przeprowadzić po ukończeniu przez nie 2 miesięcy. Wcześniej lepiej tego nie robić z dwóch powodów – jest nielegalna i zagraża ich zdrowiu, ponieważ nie powinny być odstawiane od matki. Zakładając hodowlę szynszyli, wskazane jest od razu kupienie młodej parki. Dorosłe osobniki różnych płci mogą ze sobą walczyć i niechętnie tworzyć relacje. Dorastające szynszyle zaakceptują siebie, a przez to w przyszłości stworzą dobry związek.
Cechy zewnętrzne zdrowej szynszyli:
- futro powinno być jednolite, dobrze wyczesane i lśniące,
- ogon zawinięty do góry,
- błyszczące i klarowne oczy,
- uszy postawione do góry,
- nos suchy.
Zobacz także:
- Pierwsza w Polsce świnka na wózku. "U nas będzie żyła w szczęściu do końca swoich dni"
- Jak zrobić budę dla psa szybko i skutecznie?
- Jak wygląda hodowla meksykańskich płazów w polskim domu? "W naturze żyją w górskich jeziorach"
Zobacz wideo: Jak opiekować się gryzoniem w domu?
Autor: Adrian Adamczyk