Kalwaria Zebrzydowska początkowo nazywała się Zebrzydowem. Miasteczko powstało, aby móc gościć pielgrzymów licznie przybywających do tutejszego klasztoru na często odbywające się odpusty. Już wtedy pielgrzymów było tutaj bardzo dużo, jednak ich napływ nasilił się po tym, jak stacjonujący tu ojcowie Bernardyni otrzymali w prezencie istniejący do dziś obraz Matki Bożej Płaczącej. Modlitwy pątników przed obrazem zaczęły przynosić efekty w postaci licznych łask, cudów i uzdrowień. Wieść o cudownym obrazie szybko rozniosła się na całą Polskę.
Zobacz wideo: Kultura i sztuka
Kultura i sztuka
Kalwaria Zebrzydowska – historia
Historia Kalwarii Zebrzydowskiej jest bardzo burzliwa. W toku dziejów przechodziła ona z rąk do rąk szlacheckich rodów, była niszczona i okupowana. W 1655 roku Kalwaria Zebrzydowska i sąsiednia Lanckorona zostały zajęte przez Szwedów. Klasztor ograbiono z kosztowności i zabytków – podczas plądrowania zginęło wielu zakonników i niosących im pomoc chłopów. Szwedzi okupowali okolicę przez 5 lat – wtedy rozwój miasta był całkowicie zahamowany. W 1715 roku miał miejsce wielki pożar, w którym miasto niemal całkowicie spłonęło. Józef Czartoryski, ówczesny właściciel tych terenów, wraz z mieszkańcami odbudował zniszczone miasteczko. 15 lat później, między 1729 a 1731 rokiem zbudowano pałac Czartoryskich, który dzisiaj mieści seminarium duchowne, przeniesione tutaj ze Lwowa w 1939 roku.
Zobacz wideo: Busem przez świat z... rocznym dzieckiem
Kalwaria Zebrzydowska – Bazylika Matki Bożej Anielskiej
Najważniejsze miejsce w Kalwarii Zebrzydowskiej to Bazylika Matki Bożej Anielskiej i klasztor ojców Bernardynów. Powstanie całego kompleksu zapoczątkował Mikołaj Zebrzydowski – to on postarał się o nadanie miejsca na klasztor dla Bernardynów w XV wieku. Zbudowano więc kościół i klasztor, który zaprojektował Jan Maria Bernardoni. Mikołaj Zebrzydowski przekazał zakonnikom złotą figurkę Matki Bożej Anielskiej, którą zakupił w 1590 roku w Loreto. Poświęcił ją ówczesny papież, Sykstus. Figurka została umieszczona w ołtarzu głównym. Bazylika jest zbudowana w stylu manieryzmu niderlandzkiego i posiada dwie boczne wieże, obie zwieńczone kopułami z latarniami. Kalenica świątyni pośrodku ma wnękę z oknem, w której stoi posąg Matki Bożej i kamienny balkon. Niżej powstały 4 nisze z posągami ewangelistów. Wnętrze kościoła jest utrzymane w stylu barokowym. Znajdują się tutaj piękne polichromie Włodzimierza Tetmajera, ozdobne gzymsy, wczesnobarokowa ambona i liczne, zabytkowe obrazy. Do bocznych naw przylegają dodatkowe kaplice – Zebrzydowskich oraz św. Antoniego z Padwy. W Kaplicy Zebrzydowskich znajduje się cudowny obraz Matki Bożej Kalwaryjskiej (Płaczącej). Pisząc o bazylice w Kalwarii Zebrzydowskiej, nie można nie wspomnieć o tym obrazie. Nie wiadomo kto go namalował – prawdopodobnie jest on kopią obrazu Matki Bożej Myślenickiej. W 1641 roku w czasie modlitwy przed obrazem jego właściciel Stanisław Paszkowski zauważył krwawe łzy spływające z oczy Maryji. Natychmiast powiadomił o tym biskupa krakowskiego. Ten poprosił Paszkowskiego o podarowanie cudownego obrazu parafii w Marcyporębie. Po drodze jednak nieznana siła kierowała Stanisławem Paszkowskim w zupełnie inną stronę – do klasztoru ojców Bernardynów. Zrozumiał wtedy, że wolą Matki Bożej jest, aby obraz pozostał tam. Na początku obraz wisiał w zakrystii, jednak po jakimś czasie wystawiono go w kościele na widok publiczny. Modlący się przed nim zaczęli doświadczać cudów i łask – tak pozostało do dzisiaj. Wierni modlą się przed obrazem, otrzymując łaski, pocieszenie, pomoc w życiowych sprawach, a często nawet cuda. Przed obrazem często modlił się papież Jan Paweł II.
Dróżki kalwaryjskie w Kalwarii Zebrzydowskiej
W Kalwarii Zebrzydowskiej znajdują dwa piesze szlaki, tzw. dróżki kalwaryjskie. Na obszarze 6 km pielgrzymi znajdują kompleks 41 kościółków i kapliczek, które przypominają miejsca święte w Jerozolimie. Trasy są wkomponowane w tutejsze góry – Żar (527 m n.p.m) i Lanckorońską (530 m n.p.m). Przejście każdej z nich zajmuje ok. 3 godzin. Po drodze można oglądać nie tylko ciekawe architektonicznie budowle, takie jak kościół Weselących się Patrycjuszy czy Most Anielski, ale również wspaniałą roślinność, liczne pomniki przyrody i piękne widoki. Kalwaria Zebrzydowska słynie z tych szlaków – latem są one licznie uczęszczane.
Przebywając w Kalwarii Zebrzydowskiej, możemy liczyć nie tylko na głębokie przeżycia duchowe, ale również na wrażenia estetyczne wywołane ciekawą architekturą i piękną przyrodą.
Zobacz też:
- Świąteczny klimat w Krakowie. "Można tu spotkać świecące niedźwiedzie, żyrafy, jelenie"
- Linz – jakie są największe atrakcje tego austriackiego miasta?
- Ogrody, które pobudzają nasze zmysły. "Warto odwiedzić to miejsce"
Autor: Adrian Adamczyk
Źródło zdjęcia głównego: Maria Swärd/Getty Images
