Osoby, które zapragnęły mieć w domu psa, często nie zastanawiają się, kiedy można odstawić szczeniaki od matki, aby zapewnić im najlepsze warunki rozwoju i bezstresowe wychowanie. Powszechnie panuje przeświadczenie, że im mniejszy piesek, tym lepiej można go wychować i przyzwyczaić do warunków panujących w nowym domu. Niestety, u szczeniąt ok. 8. tygodnia życia pojawia się okres lękowy i zabranie go wówczas od matki może skutkować nieodwracalnymi zmianami w psychice zwierzęcia, stanami lękowymi, objawami nieprzystosowania.
Więcej:
- Dieta pudełkowa dla psa. Ile to kosztuje? Warto?
- Jak się bawić ze szczeniakiem?
- Kiedy pies przestaje być szczeniakiem?
Kiedy można zabrać szczeniaka od matki?
Hodowcy, którzy są zrzeszeni o organizacjach kynologicznych, mogą wydawać szczeniaki już po ukończeniu przez nie 6. tygodnia życia – w przypadku Polskiego Klubu Psa Rasowego (PKPR), oraz 7. tygodnia życia – w przypadku Związku Kynologicznego w Polsce (ZKwP). Na różnego rodzaju giełdach internetowych zdarzają się oferty z jeszcze młodszymi osobnikami. Hodowcom wówczas zależy na jak najszybszej sprzedaży szczeniaków, ponieważ im dłużej z nimi zostaną, tym większe koszty będa musieli oni ponieść (karma, pielęgnacja itd.). Wczesne oddawanie szczeniąt do nowych właścicieli popierają często szkoleniowcy, którzy zauważają problemy z socjalizacją psów kupowanych po 12. tygodniu życia. Poddawanie szczeniaków procesom socjalizacji, które mogą odbywać się w hodowli, pozwala na wychowanie stabilnych psychicznie psów. Należy jednak znaleźć hodowlę, która faktycznie podejmuje się takich działań.
Ile szczeniak musi być przy matce?
Biorąc pod uwagę poszczególne etapy rozwoju szczeniaka, optymalny moment na odseparowanie go od matki przychodzi ok. 10. tygodnia życia . Szczególnie niewskazane jest zabieranie do domu malucha w 8. tygodniu, gdyż wówczas pojawia się u niego pierwszy okres lękowy, a drastyczna zmiana, tzn. rozdzielenie go z matką i rodzeństwem, może skutkować nieodwracalnymi zmianami w jego psychice. Zabierając szczeniaka za wcześnie od matki, zwiększa się ryzyko wystąpienia u malucha nie tylko problemów na tle lękowym, ale i znacznej nadpobudliwości, intensywnego niszczenia domowych sprzętów i przedmiotów znajdujących się w otoczeniu, a nawet zachowań agresywnych.
Należy pamiętać, że u małego pieska, o ile rozwój fizyczny następuje szybko, to psychika kształtuje się znacznie wolniej, dlatego szczeniak musi dojrzeć do tego, aby odseparować od matki. Jeżeli zabiera się pieska zbyt szybko, może to skutkować nie tylko agresją czy lękiem, ale i apatią czy brakiem chęci na wszelkiego rodzaju aktywność.
Zobacz także: Jak pomóc psu z nadwagą?
Maluchy, które pozostają przy matce przez pierwsze 12–16 tygodni życia i są dodatkowo poddawane procesom socjalizacyjnym przez hodowcę, w większości przypadków wyrastają na stabilnie psychiczne zwierzęta, co przekłada się na późniejszą, bezproblemową aklimatyzację w nowym domu. Szczenięta bowiem bardzo dużo uczą się od matki. Suczki instynktownie wiedzą, jak prawidłowo postępować ze swoim potomstwem , np.: poprzez zabawę zachęcają do penetracji najbliższego otoczenia, reagują na sprzeczki między rodzeństwem, uspokajają nadpobudliwe czy przestraszone pociechy, unikają szczeniąt, które gryzą zbyt mocno, pokazując im w ten sposób, jakie zachowanie jest nieodpowiednie.
W rozwoju szczeniaków istotny jest również moment odzwyczajania ich od ssania. Na pewnym etapie suka sama nie pozwala maluchom tego robić, przez co uczy je opanowywać frustrację i niezadowolenie wynikające z tego, że czegoś pragną, ale nie mają do tego dostępu.
Kiedy oddaje się szczeniaki w schronisku?
Porzucone szczenięta, które nie mają matki i znalazły się w schronisku, najlepiej przygarnąć jak najszybciej. W takich placówkach nie zawsze są odpowiednie warunki bądź osoby, które mogłyby poświęcić wystarczającą ilość czasu na opiekę nad szczeniętami – wówczas wiek malucha nie ma znaczenia. Przygarnięcie pod swój dach tak małego pieska to ogromna odpowiedzialność, dlatego taka decyzja powinna być dobrze przemyślana. Maluch w pierwszych tygodniach swojego życia wymaga niezwykłej troski, zaangażowania i cierpliwości ze strony właściciela. Warto zabrać pieska do weterynarza, który oceni stan zdrowia zwierzęcia, z kolei zoopsycholog podpowie jak zminimalizować zagrożenia, jakie mogą wyniknąć z faktu, że szczenię zostało zabrane od matki.
Autor: Redakcja Dzień Dobry TVN