Jenot w Polsce – skąd się wziął? W jakich miejscach występuje?

jenot
Fot. Let-c / Getty Images
Jenoty to z pozoru bardzo urocze stworzonka, wyróżniające się bujnym, gęstym futrem. Te małe ssaki są prawdziwymi drapieżnikami, z którymi mniejsze zwierzęta nie mają praktycznie żadnych szans.

Jenot azjatycki jest średniego rozmiaru ssakiem, należącym do rodziny psowatych. Zwierzęta, których ojczyzną jest północno-wschodnia Azja, można obecnie spotkać również na terenie Europy. Jenot w Polsce jest jednak gatunkiem obcym, dlatego może stanowić zagrożenie dla rodzimej fauny.

Więcej:

Jenot – co warto o nim wiedzieć?

Jenot wyróżnia się średnią wielkością – długość jego ciała osiąga od około 53 do 70 centymetrów. Ogon drapieżnika ma od 15 do 23 centymetrów, natomiast wysokość w kłębie zwierzaka wynosi 30–37 centymetrów. Waga jenota azjatyckiego waha się od około 4 do 7 kilogramów . U tych drapieżników nie występuje dymorfizm płciowy, oznacza to, że wygląd samców nie odbiega od wyglądu samic. Jenoty występujące na terenie Europy są większe niż osobniki zajmujące obszary wschodniej Azji. Te niewielkie drapieżniki to jedyne psowate zapadające w sen zimowy. Ssaki te polują nocą , za dnia zaś skrywają się w swoich norach (zazwyczaj wykopane wcześniej przez lisy lub borsuki). Jenoty żywią się przede wszystkim drobnymi gryzoniami, pisklętami oraz jajami ptaków. Naturalnymi wrogami tych drapieżników są: orzeł bielik, wilk, ryś oraz lis (w przypadku młodych osobników).

Jenot w Polsce – skąd się wziął?

Drapieżny jenot z wyglądu i wielkości przypomina nieco szopa pracza. Średniej wielkości psowate posiadają długie tułowia i krótkie kończyny . Jenoty można rozpoznać po krótkich, grubych, puszystych ogonach, szpiczastym pysku i niewielkich, zaokrąglonych uszach. Futro jenota jest puszyste i wyróżnia się szarym zabarwieniem. Wzdłuż ciała zwierzęcia przebiega ciemna pręga. Cechą charakterystyczną gatunku są odstające pasma sierści, które można zaobserwować po bokach głowy zwierzaka. W lecie futro jenotów jest pozbawione włosów puchowych, a jego odcień jest jaśniejszy niż w zimie i ma rudobrązowy odcień.

Jenot pochodzi z terenów wschodniej Azji , m.in. Wietnamu, Chin, Japonii i Korei. Pod koniec lat trzydziestych XX wieku za sprawą radzieckich myśliwych niewielkie ssaki zostały przewiezione do Europy. Jenoty łatwo dostosowały się do nowych warunków i zaaklimatyzowały się na Litwie, Białorusi i Ukrainie, skąd samoistnie rozprzestrzeniły się na dalsze obszary Europy (w tym również do Polski). Obecnie można spotkać je także w Niemczech, Skandynawii oraz Rumunii. Hodowlę fermową jenota rozpoczęto w Polsce w roku 1959.

Zobacz także: Jak i czym karmić małego kotka?

Jenot w Polsce – występowanie

Obecność jenota azjatyckiego w Polsce jako gatunku żyjącego wolno została po raz pierwszy odnotowana w Puszczy Białowieskiej w 1955 roku. Drapieżnik ten występuje obecnie na terenie całego kraju , jednak najliczniej spotyka się go w województwach północno-wschodnich. Jenoty osiedliły się również na terenie większości parków narodowych oraz rezerwatów przyrody. Nie znajdziemy ich jednak w górskich parkach narodowych (pojedyncze egzemplarze pojawiają się tam sporadycznie). Jenoty żyją przede wszystkim w dużych lasach (najchętniej wybierają te liściaste). Można je również spotkać w lasach mieszanych oraz przybrzeżnych zaroślach. Lubią przebywać w pobliżu zbiorników wodnych, takich jak jeziora czy rzeki.

Jenot jest w Polsce zwierzęciem łownym. Gatunek nie został objęty okresem ochronnym. Na małego drapieżnika, zgodnie z rozporządzeniem ministra środowiska z roku 2009, można więc polować przez cały rok.

Jenot na Podkarpaciu – zagrożenie dla rodzimych gatunków

Choć niewielki, drapieżny jenot jest już całkiem popularny na terenie Polski, to znaczny wzrost osobników tych psowatych został ostatnio odnotowany na Podkarpaciu. Przybyłe z odległej Azji ssaki stanowią jednak spory problem dla krajowych zwierząt leśnych . Jenoty, podobnie jak szopy pracze, to gatunki inwazyjne, których populacja zdaje się być coraz liczniejsza. Jenot na Podkarpaciu może zagrażać lisom. Jenoty azjatyckie, silniejsze i sprawniejsze od rodzimych lisów, powoli zaczynają przejmować tereny łowieckie słabszych drapieżników. Inwazyjne gatunki, takie jak jenot, szop pracz czy norka amerykańska to drapieżniki, które mogą zagrażać stabilności oraz różnorodności gatunków rodzimej, polskiej fauny.

Zobacz film: Dlaczego Polacy lubią łowić ryby? Źródło: Dzień Dobry TVN

Jenot jest gatunkiem, który prawdopodobnie będzie nadal rozprzestrzeniać się na nowe obszary Europy, zwiększając przy tym swoją liczebność. Drapieżnik ten posiada duże zdolności adaptacyjne , niezależnie od warunków środowiskowych. Czynnikiem, który sprzyja dalszej ekspansji jenota może być również ocieplenie klimatu.

Autor: Redakcja Dzień Dobry TVN

podziel się:

Pozostałe wiadomości