Eukomis, inaczej zwana lilią grzywiastą lub warkocznicą, pochodzi z południa Afryki. W polskim klimacie jest rzadko spotykany, choć jest rośliną o szerokim zastosowaniu. Można uprawiać ją bezpośrednio w gruncie, w donicach lub specjalnych pojemnikach, gdzie sadzi się po kilka egzemplarzy rośliny. Lilia grzywiasta pięknie prezentuje się na rabatach, często wykorzystuje się ją również jako kwiat cięty, który cechuje się dużą wytrzymałością, nawet do dwóch tygodni. Niektórzy zniechęcają się do sadzenia eukomisów w ogrodzie ze względu na ich niską mrozoodporność i małą tolerancję niskiej jakości gleby, jednak atrakcyjny, oryginalny wygląd i możliwość tworzenia ciekawych kompozycji sprawiają, że warto poświęcić nieco więcej czasu na pielęgnację tych roślin. Sprawdź, jak powinno wyglądać sadzenie lilii i czym różni się uprawa ogrodowa od uprawy w doniczce.
Uprawa lilii grzywiastej – co warto wiedzieć?
Lilia grzywiasta nie jest zbyt wymagająca w uprawie. Jeśli zostaną jej zapewnione odpowiednie warunki, kwiat będzie rozwijał się dość szybko i będzie cieszył oko przez wiele lat. Prawidłowa pielęgnacja wzmacnia roślinę, jednak mimo to nie będzie ona w stanie przetrwać polskiej zimy. Warto wiedzieć to jeszcze zanim podejmie się decyzję o zakupie cebul. Coroczne jesienne wykopywanie i wiosenne sadzenie będą w przypadku eukomisów są koniecznością. Uprawa lilii opiera się na wybraniu dla rośliny optymalnego stanowiska i podłoża. Roślina lubi miejsca ciepłe i słoneczne, źle czuje się w cieniu. Najlepiej rośnie na glebie gliniasto-piaszczystej, próchnicznej i wilgotnej. Przy niewystarczającej ilości wody, lilia grzywiasta może słabiej rosnąć lub całkowicie zamierać. Należy pamiętać o regularnym podlewaniu kwiatu oraz systematycznym nawożeniu, dzięki któremu w podłożu będą znajdować się odpowiednie składniki pokarmowe.
Rośliny i kwiaty
Sadzenie lilii zazwyczaj przeprowadza się w maju, w ciepły i słoneczny dzień. Zabieg warto wykonywać w rękawiczkach, ponieważ cebule rośliny są trujące i mogą powodować podrażnienia skóry. Cebule sadzi się na głębokości ok. 10–15 cm. Po kwitnieniu, kiedy liście lilii grzywiastej zaczną zasychać, cebule należy wykopać i umieścić aż do wiosny w miejscu suchym i chłodnym z dobrym przepływem powietrza. W przypadku eukomisów uprawianych w doniczce, cebule warto wcześniej zasuszyć, a dopiero później przenieść do chłodnego pomieszczenia. Po zimie warkocznicę można ponownie wysadzić do gruntu lub wynieść do ogrodu, jeśli jest uprawiana w pojemniku.
Warkocznica – jak ją rozmnażać?
Warkocznica może być rozmnażana z nasion lub przez cebulki przybyszowe. W obu przypadkach pierwszego kwitnienia należy spodziewać się dopiero w kolejnych latach uprawy. Wysiew nasion przeprowadza się wiosną, po minięciu przymrozków. Cebulki pozyskuje się z cebuli matecznej lub z sadzonek liściowych. Liście przycina się blisko nasady, a następnie umieszcza się je w wilgotnej ziemi. Po około trzech miesiącach od ukorzenienia się rośliny można dzielić i wysadzać do pojemników.
Eukomis – popularne gatunki rośliny
Poszczególne gatunki eukomisów różnią się między sobą, wszystkie są jednak niezwykle dekoracyjne i warto posadzić je w ogrodzie. Wyróżnia się trzy najpowszechniejsze gatunki, które świetnie sprawdzają się na rabatach i w doniczkach: eukomis jesienny, eukomis dwubarwny oraz eukomis kosmaty. Co je charakteryzuje?
- Eukomis jesienny (Eucomis autumnalis) w naturalnym środowisku spotyka się głównie na obszarach trawiastych i wilgotnych. Roślina preferuje obszary z dużymi opadami, zwłaszcza w okresie swojej wegetacji. W Polsce może być uprawiana zarówno w ogrodzie, jak i w pojemnikach, nie przetrwa jednak zimowania w gruncie. Eukomis jesienny dorasta do 60 cm wysokości. Wyróżnia się jasnozielonymi liśćmi oraz biało-zielonymi kwiatostanami, tworzącymi grona. Gatunek pięknie prezentuje się na niskich rabatach bylinowych w towarzystwie innych roślin.
- Eukomis dwubarwny (Eucomis bicolor) również najczęściej spotyka się na wilgotnych terenach. Wymaga corocznego wykopywania jesienią i ponownego sadzenia w gruncie, jeśli ma posłużyć jako roślina wieloletnia. Gatunek osiąga 40–50 cm wysokości. Ma oryginalne, zielone kwiaty, na których wyraźnie widoczna jest ciemnoczerwona obwódka. Eukomis dwubarwny świetnie sprawdzi się jako kwiat cięty, najczęściej sadzi się go w pojemnikach, wynoszonych latem na taras lub balkon.
- Eukomis kosmaty (Eucomis comosa), bywa nazywany również czubatym. W naturalnym środowisku rośnie na podmokłych terenach. Jak pozostałe gatunki, ze względu na swoje pochodzenie, również nie może zimować w podłożu. Roślina charakteryzuje się ciemnozielonymi liśćmi oraz jasnymi kwiatami w odcieniu bladozielonym. Zazwyczaj sadzi się ją na rabatach bylinowych. Przeciętnie osiąga do 50 cm wysokości.
- Uprawa cebuli - z dymki i nasion. Którą wybrać do posadzenia w domu?
- Wydmuchrzyca piaskowa – uprawa, pielęgnacja i cięcie. Gdzie sadzić trawę ozdobną?
- Prymulki - kolorowe zwiastuny wiosny. Będą idealną ozdobą na balkon lub taras
Autor: Adrian Adamczyk
Źródło zdjęcia głównego: Vronja_Photon / Getty Images