Wushu - na czym polega? Czy ma coś wspólnego z kung-fu?

kobieta, która trenuje wushu
Wushu - na czym polega? Czy ma coś wspólnego z kung-fu?
Źródło: Tony Anderson/Getty Images
Wushu na zachodzie Europy i w naszym kraju jest bardziej znane jako kung-fu. Zgodnie z definicją istnieje jednak pewne rozgraniczenie - kung-fu oznacza wysoki poziom umiejętności w jednym ze stylów, natomiast wushu to określenie wszystkich rodzajów sztuk walki.

"Zhongguo wushu" w dosłownym tłumaczeniu na polski to "chińskie sztuki walki". Samo słowo "wushu" oznacza sztukę walki (wu – to walka lub wojna, a shu to sztuka).

Dalszą część artykułu przeczytasz pod materiałem wideo.

DD_20241008_SztukiWalki_REP_napisy
Sztuka Taekwon-Do - napisy
Źródło: Dzień Dobry TVN

Wushu: główne odmiany

Wushu ma wiele odmian, ale cechą łączącą wszystkie style jest duża dynamika ruchów, a także dosyć wysoki poziom ich skomplikowania. Co ważne, technika ta nie polega tylko na walce. Ogromne znaczenie ma dbanie o zdrowie osób trenujących oraz aspekt etyczny czy moralny zawodów.

Wushu dzieli się na dwa rodzaje. Pierwszym z nich jest wushu tradycyjne, w którym zwraca się uwagę przede wszystkim na aspekty związane bezpośrednio z walką. Drugi typ natomiast, sportowe wushu, polega na odtworzeniu pewnej z góry ustalonej sekwencji ruchów, wykonywanych w odpowiedni sposób i w określonym tempie. Inny podział wynika z obszaru, na którym powstał dany styl. Możemy więc wyróżnić odmianę północną i południową.

Wushu południowe charakteryzuje się dużą statyką wykonywanych ćwiczeń i niskimi pozycjami. Każdy ruch służy określonym celom. Inaczej wygląda to w wushu północnym. Tu dominuje akrobatyka, skoki, bieganie i wysokie kopnięcia. Wedle tradycji ludy żyjące na północy prowadziły koczowniczy tryb życia, dzięki czemu treningi mogły odbywać się na dużej przestrzeni. Z tego też powodu przeważały ćwiczenia dynamiczne. Inaczej było na południu – tu dominowały duże, ciasne miasta, przez co styl wushu musiał ewoluować w kierunku treningów, które można wykonywać na ograniczonej przestrzeni.

Jakie korzyści daje trenowanie wushu?

Treningi wushu pozwalają przede wszystkim na wyrobienie u zawodników bardzo dobrej kondycji fizycznej, gdyż ćwiczenia te wymagają użycia dużej siły fizycznej. Co ważne, dzięki tego rodzaju aktywności rozwija się technika ćwiczącego. W efekcie nawet osoba słabsza fizycznie jest w stanie pokonać silniejszego przeciwnika.

Wushu to nie tylko walka, lecz także pewnego rodzaju filozofia. Nauka tej sztuki pozwala na uzyskanie pełnej harmonii ciała i umysłu zawodnika. Zapamiętywanie skomplikowanych sekwencji ruchów bardzo dobrze rozwija pamięć i wpływa pozytywnie na cały system nerwowy. Ze względu na swoją specyfikę treningi umożliwiają też poprawienie równowagi i zwiększenie precyzji. Wushu pozwala wyćwiczyć cierpliwość oraz wyciszyć się. Taka aktywność fizyczna wpływa więc pozytywnie na zdrowie fizyczne i psychiczne osoby trenującej. Inną zaletą trenowania tych sztuk walki jest możliwość zapoznania się z tradycją i kulturą Chin.

W latach 70. XX wieku wushu dotarło do Polski. W naszym kraju przebywało wtedy wielu Wietnamczyków, którzy (mimo oficjalnego zakazu) uczyli sztuk walki zainteresowane osoby. Polski Związek Wushu zarejestrowany został w 2002 roku.

Wushu jako dyscyplina sportowa

Te sztuki walki stały się również dyscypliną sportową. Międzynarodowa Federacja Wushu została założona w 1990 roku. Wushu uprawiane jest na całym świecie, a federacja skupia przedstawicieli ok. 150 krajów. Pierwsze mistrzostwa świata zorganizowano już w 1991 roku i od tego momentu odbywają się one cyklicznie co dwa lata, a organizatorem kolejnych zawodów zawsze jest inny kraj.

Mistrzostwa dzielą się na dwie części. Pierwsza z nich, taolu, stanowi przede wszystkim pokaz dużej wiedzy i umiejętności, każdy z zawodników prezentuje bowiem przygotowany przez siebie układ ćwiczeń. Podczas tego etapu odbywają się pokazy indywidualne, w parach oraz w grupach. W dwóch ostatnich przypadkach uczestnicy toczą między sobą walki połączone ze specjalnym układem choreograficznym. Pojedynki te odbywają się wręcz lub z użyciem różnych rodzajów broni, takich jak kije, miecze czy włócznie.

Druga część zawodów to sanda. W jej trakcie zawodnicy noszą specjalne ochraniacze na korpus i głowę, a także rękawice. Sama walka odbywa się na specjalnej platformie, nieco powyżej poziomu podłogi. Wokół niej siedzą sędziowie obserwujący walkę i przyznający punkty za określone ciosy. Poza różnego rodzaju kopnięciami, chwytami i rzutami, punktowane jest też wypchnięcie przeciwnika poza matę. Zabronione są natomiast ciosy zadawane łokciami, kolanami i głową. W momencie, w którym zawodnicy upadają na podłogę, walka jest przerywana, a rywale muszą stanąć do pionu, aby kontynuować pojedynek.

Jesteśmy serwisem kobiecym i tworzymy dla Was treści związane ze stylem życia. Pamiętamy jednak o sytuacji w Ukrainie. Chcesz pomóc? Sprawdź, co możesz zrobić. Pomoc. Informacje. Porady.

Zobacz także:

podziel się:

Pozostałe wiadomości