Dlaczego potrzebujemy przyjaciela?
Katarzyna Oleksik, dziendobry.tvn.pl: Czy przyjaciele są nam potrzebni?
Małgorzata Matusiak, psycholog: Tak, ich obecność pozwala nam zachować tzw. dobrostan psychiczny. Jeśli mamy taką bliską osobę, która jest wobec nas empatyczna, wyrozumiała, wspiera nas i której możemy się wygadać, wyżalić, to udaje nam się zachować dobrą kondycję naszej głowy, naszego umysłu. To są główne zalety, ale i powody, dla których przyjaźń jest nam potrzebna. Badania pokazują, że posiadanie przyjaciela, służy naszej psychice tak, jak ćwiczenia i zdrowa dieta naszemu ciału.
.Jest możliwe, żeby przyjaźnić się z kimś przez całe życie?
Są takie przyjaźnie, które zawarte np. w przedszkolu trwają przez całe życie. To, czy tak będzie, w dużej mierze zależy od drugiej osoby, jak jesteśmy dobrani osobowościowo. Natomiast trzeba podkreślić, że na każdym etapie życia możemy potrzebować czegoś innego i dana relacja z przyjacielem nie zawsze musi odpowiadać w danym momencie na nasze potrzeby.
Która przyjaźń ma większą szansę na to, żeby przetrwać? Ta zawarta w przedszkolu, szkole, czy gdy jesteśmy już dorośli?
Największe szanse na przetrwanie ma ta zawarta w okresie adolescencji, czyli kiedy mamy naście lat – 12-13. Często jest tak, że w przedszkolu tych relacji może być wiele, ale z czasem wszystkie się urywają. Relacje nawiązywane w szkole utrzymują się znacznie dużej, bo opierają się na zaufaniu, wsparciu oraz zaspokajaniu wzajemnych potrzeb. Są też dużo bardziej świadomie.
Czy o przyjaźń trzeba dbać?
A czy o taką relację, o przyjaźń, powinniśmy dbać tak jak o klasyczny związek?
Zdecydowanie tak, powiedziałabym, że nawet bardziej. Przyjaźń nie ma charakteru romantycznego i często w tym układzie musimy dać z siebie więcej. Jeśli zależy nam na jej utrzymaniu, musimy mieć czas dla tej drugiej osoby, spotykać się, utrzymywać te więzi, nawet jeśli jesteśmy na odległość. Nowoczesne technologie i łatwość podróżowania sprawiają, że taką relację jesteśmy w stanie utrzymać.
Czy wiadomo, ilu przyjaciół potrzebujemy, żeby zachować taką równowagę i zdrowie psychiczne?
Dużo zależy od naszego charakteru, czy jesteśmy bardziej introwertyczni, czy ekstrawertyczni. Osoba, która ma pierwszy typ osobowości, zazwyczaj ma jednego, dobrego przyjaciela. Ktoś, kto przejawia więcej cech typowych dla ekstrawertyka, może mieć ich kilku – 2-3. I to nam absolutnie wystarczy. Bardzo rzadko zdarzają się osoby, które mają np. ośmioro bliskich przyjaciół.
Co ciekawe, czasem małe dzieci deklarują, że mają wielu bliskich przyjaciół, natomiast te relacje rzadko się utrzymują i zazwyczaj nie mają kontynuacji w późniejszym życiu.
Czy każdy z nas potrzebuje takiego przyjaciela?
Oczywiście, że nie. Osoby mocno introwertyczne faktycznie mogą nie chcieć wchodzić w takie głębsze relacje, mogą nie czuć takiej potrzeby, żeby się komuś wygadać, wyżalić. Natomiast ogromna większość z nas potrzebuje kogoś bliskiego. Jesteśmy istotami stadnymi, drugi człowiek jest nam niezbędny do życia. Ta niechęć lub brak potrzeby posiadania przyjaciela może być pokłosiem jakichś trudnych doświadczeń, przeżyć. Zdarza się, że osoby ze spektrum autyzmu również nie czują potrzeby takie formy bliskości.
Dlaczego przyjaźnie się kończą? Coś musi się wydarzyć czy po prostu umierają tzw. śmiercią naturalną?
Jedno i drugie. Często zdarza się, że gdy zaczynamy nowy rozdział w życiu, wychodzimy za mąż, rodzą nam się dzieci, przeprowadzamy się do innego kraju, to przyjaźń nie zawsze udaje się utrzymać. Zazwyczaj dzieje się tak dlatego, że czegoś w niej jednak brakuje.
Żałoba po przyjaźni. Czy też możemy ją przeżywać?
Czy po zakończeniu takiej relacji też przychodzimy coś na wzór żałoby?
Tak, żałoba jest nie tylko w sytuacji śmierci, doświadczamy jej po zakończeniu związku czy właśnie przyjaźni. O tym, jak będziemy przeżywać jej koniec, w pewnym stopniu decyduje to, co doprowadziło do jej końca. Jeśli mamy poczucie winy, wypełnia nas żal, smutek, to żałoba może się pojawić. Jest to zupełnie naturalne, gdy tracimy osobę, z którą przez wiele lat byliśmy blisko.
Ile może trwać taka żałoba?
Wszystko zależy od zasobów adaptacyjnych, które mamy. Niektórzy przystosują się od razu, a niektórzy będą potrzebowali 3, a nawet 6 miesięcy, żeby się z tym pogodzić. Natomiast jeśli ten okres się wydłuża, warto pomyśleć o spotkaniu ze specjalistą.
Czy etapy żałoby w tym przypadku będą takie same jak po śmierci kogoś bliskiego?
Trochę bym to uprościła. Zanim dojdziemy do akceptacji, faktycznie muszą się pojawić negacja, smutek. Raczej nie spotyka się osób, które po zakończeniu przyjaźni przechodziły klasyczną, pięcioetapową żałobę.
Jesteśmy serwisem kobiecym i tworzymy dla Was treści związane ze stylem życia. Pamiętamy jednak o sytuacji w Ukrainie. Chcesz pomóc? Sprawdź, co możesz zrobić. Pomoc. Informacje. Porady.
Zobacz także:
- "Tak kochanie, masz rację". Czy przytakiwanie jest receptą na szczęśliwy związek?
- Czerwone flagi u manipulanta. Jak rozpoznać? Ekspertka zdradza pierwsze sygnały
- Czy traumy naszych dziadków wciąż są w nas żywe? "To potem wpływa na to, jak funkcjonujemy w świecie"
Autor: Katarzyna Oleksik
Źródło zdjęcia głównego: Igor Ustynskyy/Getty Images