Z tej rośliny można zrobić prozdrowotny napar. Poznajcie prozdrowotne działanie jemioły

Napar z jemioły
Z tej rośliny można zrobić prozdrowotny napar. Poznajcie prozdrowotne działanie jemioły
Źródło: HansJoachim/Getty Images
Jemioła od lat koja­rzy się nam ze świę­tami. Jest jed­nak nie tylko sym­bo­lem, lecz także bar­dzo war­to­ściową, proz­dro­wotną rośliną. Her­bata z jemioły ma wiele zasto­so­wań – m.in. w lecze­niu nad­ci­śnie­nia i miaż­dżycy oraz przy niwe­lo­wa­niu dole­gli­wo­ści zwią­za­nych z meno­pauzą.

Her­bata z jemioły, a ściślej mówiąc jemioły pospo­litej, jest lekiem z bar­dzo długą histo­rią.

Dalsza część artykułu znajduje się pod materiałem wideo

Zioła - naturalne metody leczenia

14719843_jak-zadbac-o-siebie-naturalnie_720P
Źródło: Dzień Dobry TVN
Jak zadbać o siebie naturalnie
Jak zadbać o siebie naturalnie
Naturalne sposoby na mocne włosy i paznokcie
Naturalne sposoby na mocne włosy i paznokcie
Lecznicze zioła prosto z Kaszub
Lecznicze zioła prosto z Kaszub
W tej chacie aż pachnie zdrowiem
W tej chacie aż pachnie zdrowiem

Zdro­wotne wła­ści­wo­ści tej rośliny zostały opi­sane już na prze­ło­mie III i II wieku p.n.e. przez Teofrasta. W Europie przez wieki uzna­wana była za świetny lek na epi­lep­sję, a w Chinach na nie­płod­no­ść u kobiet. Dziś jej zasto­so­wa­nie jest nieco inne.

Her­bata z jemioły – wła­ści­wo­ści i działanie

Jemioła pospo­lita jest rośliną bogatą w skład­niki odżyw­cze. Do naj­waż­niej­szych należą m.in. poli­sa­cha­rydy, ami­no­kwasy, awo­no­idy, kwasy orga­niczne, tri­ter­peny, cho­lina i fito­ste­role. Warto zazna­czyć, że ich ilość zależy od gatunku drzewa, z któ­rego została zebrana.

Jemioła pospo­lita wyka­zuje dzia­ła­nie uspo­ka­ja­jące i regu­lu­jące ciśnie­nie krwi. Można wyko­rzy­stać ją do lecze­nia zabu­rze­nia rytmu serca, miaż­dżycy, nerwicy i prze­wle­kłych cho­rób sta­wów. Dodat­kowo, dzięki zawar­to­ści lek­tyn i wisko­tok­syn, wyka­zuje wła­ści­wo­ści cytok­syczne, pole­ga­jące na nisz­cze­niu komó­rek nowo­two­ro­wych. Her­bata z jemioły ma pozy­tywny wpływ na dzia­ła­nie układu odpor­no­ścio­wego.

Dzięki wła­ści­wo­ściom roz­luź­nia­ją­cym mię­śnie dobrze spraw­dza się w przy­padku zabu­rzeń mie­siącz­ko­wa­nia oraz nie­straw­no­ści. Zalecana jest także do łagodzenia dolegliwości w okresie menopauzy. Her­bata z jemioły popra­wia meta­bo­lizm orga­ni­zmu, działa moczo­pęd­nie, wspo­ma­ga­jąc detok­sy­ka­cję oraz zmniej­sza stę­że­nie glu­kozy we krwi.

Kto powi­nien pić her­batę z jemioły?

Ze względu na swoje wła­ści­wo­ści her­bata z jemioły wska­zana jest dla: 

  • osób z nieprawidłowym ciśnie­niem krwi,
  • cho­rych na miaż­dżycę,
  • dia­be­ty­ków,
  • osób po uda­rze mózgu,
  • cier­pią­cych na zwap­nie­nie żył,
  • cho­rych na nowo­twory,
  • osób z zabu­rze­niami hor­mo­nal­nymi,
  • cier­pią­cych na zabu­rze­nia meta­bo­lizmu,
  • osób nie­spo­kojnych i zner­wi­co­wanych,
  • kobiet w okre­sie meno­pauzy,
  • kobiet bory­ka­ją­cych się z zabu­rze­niami mie­siącz­ko­wa­nia.

Zbie­ra­nie i prze­cho­wy­wa­nie jemioły na napar

Aby her­bata z jemioły była nie tylko zdrowa, lecz także nie­szko­dliwa, należy prze­strze­gać kilku zasad odno­szą­cych się do jej zbie­ra­nia oraz prze­cho­wy­wa­nia. Naj­bar­dziej cenna i pełna war­to­ścio­wych skład­ni­ków jest ta rosnąca na dębach i jabło­niach – zawie­ra dużo wię­cej lek­tyn niż jemioła pozy­skana z innych drzew liścia­stych. Jemiołę należy zbie­rać od paździer­nika do grud­nia oraz od marca do kwiet­nia.

Niek­tó­rzy zale­cają także zbiory w cza­sie od grud­nia do marca. Potrzeb­nym do przy­go­to­wa­nia her­baty z jemioły surow­cem są liście oraz ewentualnie bardzo cien­kie łodyżki pozba­wione owo­ców. Należy je pociąć na kawałki i wysu­szyć w tem­pe­ra­tu­rze mak­sy­mal­nie 25℃. Wysu­szona roślina powinna mieć zie­lony lub żółto-zie­lony kolor. Pra­wi­dłowo przy­go­to­wane skład­niki na her­batę z jemioły należy prze­cho­wy­wać w papie­ro­wej lub baweł­nia­nej tor­bie zawie­szo­nej w prze­wiew­nym miej­scu. 

Her­batę z jemioły można rów­nież przy­go­to­wać z goto­wego pro­duktu dostęp­nego w aptekach i skle­pach zie­lar­skich.

Her­bata z jemioły – przy­go­to­wa­nie

Her­batę z jemioły można przy­go­to­wać na kilka spo­so­bów. Naj­po­pu­lar­niej­szy polega na zapa­rze­niu suszu we wrzątku – 1 łyżka liści na pół litra wody. Czas parze­nia her­baty to 10–15 minut. Her­batę z jemioły można przy­go­to­wać jako mace­rat. Łyżkę suszu należy zalać szklanką let­niej wody i odsta­wić na godzinę. Po tym cza­sie trzeba prze­ce­dzić napar i jest on gotowy do spożycia. Można rów­nież zasto­so­wać „nocne parzenie”. 1 łyżeczkę suszonej jemioły należy zalać szklanką zim­nej wody i pozo­sta­wić na całą noc. Rano wystar­czy jedy­nie lekko pod­grzać her­batę i prze­ce­dzić. Zalecana dawka to ⅓ szklanki herbaty 3 razy dziennie.

Prze­ciwwskazania i dzia­ła­nia nie­po­żą­dane

Her­bata z jemioły nie powinna być spo­ży­wana przez kobiety w ciąży, a także w czasie lak­ta­cji oraz przez osoby ciężko chore i cier­piące na nadw­raż­li­wość na jemiołę. Zaleca się jej picie po kon­sul­ta­cji z leka­rzem i pod jego nadzorem.

Napar ten spo­ży­wany w nadmia­rze może wywo­łać dzia­ła­nia nie­po­żą­dane, takie jak: nud­no­ści i wymioty, bie­gunki, bóle brzu­cha, kolki, a nawet maja­cze­nie i drgawki, ponie­waż jest to roślina tru­jąca.

Zobacz także:

podziel się:

Pozostałe wiadomości