Jemioła to kulista, zielona roślina, która pasożytuje na drzewach. Popularność zdobyła dzięki świątecznej legendzie, wedle której pocałunek pod krzaczkiem przyczepionym do sufitu przyniesie szczęście w miłości podczas nadchodzącego roku. To tylko jedna z wielu pozytywnych cech tej rośliny. Wyciąg z jemioły ma szereg właściwości leczniczych, dlatego jest ceniony przez znawców medycyny naturalnej.
Wyciąg z jemioły: kilka ważnych faktów
Chemiczny skład wyciągu jemioły zależy od rodzaju drzewa, na którym roślina pasożytowała. Na naszych terenach najczęściej występuje w koronach drzew liściastych, takich jak topole, brzozy i dęby. Znacznie rzadziej spotyka się ją na drzewach iglastych, np. na świerkach i sosnach. W ujęciu ogólnym jemioła jest źródłem aminokwasów, flawonoidów, soli mineralnych i peptydów. Bogactwo składników sprawia, że ta roślina ma wiele właściwości i może być stosowana w walce z różnymi mniej lub bardziej groźnymi chorobami.
Podstawową cechą leczniczą przypisywaną jemiole jest pozytywny wpływ na układ krążenia. Jej wyciąg sprzyja regulacji ciśnienia krwi. Warto, aby osoby borykające się z nadciśnieniem tętniczym przyjmowały ten preparat razem z tabletkami przepisanymi przez lekarza, gdyż wspomaga on efekt działania leku. Roślina spowalnia bicie serca, dzięki czemu działa uspokajająco na układ nerwowy. Wyciąg z jemioły wykorzystywany jest w terapii miażdżycy, wpływa również na zwiększenie przepustowości żył.
Wyciąg z jemioły jest doceniany w okresie zwiększonej częstotliwości zachorowań na przeziębienia i grypę. Istnieją badania świadczące o tym, że jemioła stymuluje pracę układu odpornościowego oraz wykazuje szereg właściwości bakteriobójczych.
Specjaliści wskazują również, że wyciąg z jemioły łagodzi dolegliwości związane z menopauzą. Sprzyja regulacji cyklu miesiączkowego oraz przyspiesza przemianę materii w organizmie. Roślina wpływa też na układ nerwowy, dzięki czemu zmniejszają się objawy comiesięcznego PMS.
Skutki uboczne wyciągu z jemioły – czego należy się obawiać?
Chociaż jemioła wykazuje wiele właściwości leczniczych, trzeba pamiętać, że zawiera też toksyczne związki. Jej przedawkowanie może mieć szczególnie nieprzyjemne skutki. W skrajnych przypadkach nadmiar jemioły wywołuje biegunkę, wymioty, a nawet drgawki. Trudno określić limit dziennego spożycia – zależy on od podatności organizmu. Stosując wyciąg, należy obserwować reakcję danej osoby, aby uniknąć niepożądanych skutków ubocznych.
Jemioła – wyciąg uzyskany domowymi sposobami
Wyciąg z jemioły można uzyskać domowymi sposobami. To łatwo dostępna roślina, a jej zbiór przypada na okres od grudnia do marca. Najbardziej cenione są gatunki rosnące na dębach oraz jabłoniach – jemioła wykazuje wtedy wysoką zawartość lektyn.
Decydując się na samodzielne przygotowanie wyciągu, należy oddzielić łodygi, liście i owoce. Owoce są niepotrzebne, co więcej mogą zawierać trujące i bezwartościowe związki. Liście i łodygi z kolei powinno się ususzyć, gdyż w przyszłości posłużą za bazę do przygotowania leczniczych naparów.
Krople z jemioły – popularne w aptekach
Krople z jemioły to dość popularny i łatwo dostępny preparat. Farmaceuci radzą włączyć go do terapii w przypadku nadciśnienia tętniczego. Jest łagodny, a jego działanie nie obciąża organizmu. Lekarze zalecają stosowanie kropli jako uzupełnienia przyjmowanych na co dzień lekarstw. Regularne stosowanie ich zapobiega udarom oraz nadmiernej nerwowości. Preparat można stosować również u dzieci powyżej szóstego roku życia. Większość środków powstaje jednak na bazie alkoholu etylowego, dlatego krople nie powinny być regularnie przyjmowane przez alkoholików.
Zobacz wideo: Tak pachnie Boże Narodzenie. Przepisy Andrzeja Polana
Zobacz też:
Jak zrobić woskowijki? Czym są i dlaczego warto je mieć?
Jak prać i suszyć puchowe kurtki?
Bańki, czyli idealny sposób na wzmocnienie odporności. Jak i kiedy je stosować?
Autor: Adrian Adamczyk