- Psy krótkowłose, ze względu na swoją sierść, są bardzo lubiane przez hodowców.
- Utrzymanie sierści ulubieńców w dobrym stanie zależy głównie od właściwej pielęgnacji i odpowiedniej diety.
- Okresowe czesanie grzebieniem o krótkich zębach albo szczotkowanie pozwalają na uzyskanie pięknego wyglądu.
Psy krótkowłose należą zarówno do ras domowych, małych, odpowiednich dla początkujących hodowców, jak i do dużych, które wymagają precyzyjnego, konsekwentnego układania i szkolenia. Utrzymanie sierści ulubieńców w dobrym stanie zależy głównie od właściwej pielęgnacji i odpowiedniej diety. Wiąże się też z ogólnym stanem zdrowia zwierzęcia.
Dalsza część artykułu znajduje się pod materiałem wideo
Rasy małych i średnich psów krótkowłosych
Wielu hodowców i wielbicieli psów preferuje rasy o krótkiej sierści. Jeśli zwierzę ma być trzymane w mieszkaniu, to najczęściej wybieranymi rasami są:
- jamniki krótkowłose – zwykle o brązowym lub czarnym, podpalanym umaszczeniu, wesołe i odważne, zaliczane do psów myśliwskich – norowców (ze względu na ich zamiłowanie do kopania i przeszukiwania wszystkich zagłębień i dziur odnajdowanych w terenie),
- mopsy i buldogi francuskie – przyjacielskie i łatwe w prowadzeniu, ale o ograniczonej zdolności do wysiłku (nie nadają się dla wielbicieli aktywnego spędzania czasu),
- boston teriery – zwykle z czarno-białą sierścią, towarzyskie, ruchliwe, łatwo przystosowujące się do różnorodnych warunków,
- Jack Russel teriery – biało-brązowo-czarne, uwielbiające życie w dużej rodzinie, którą starają się chronić przed zagrożeniami z zewnątrz,
- pinczery miniaturowe – wyglądające jak miniatura dobermana, aktywne, wiążące się mocno z jednym właścicielem, pełne temperamentu.
Dla wielbicieli najmniejszych psów wiernym przyjacielem może stać się krótkowłosa odmiana chihuahuy.
Teriery, pinczery i jamniki, choć są małymi psami krótkowłosymi, mają bardzo silne zakorzeniony instynkt obronny – są wierne, pełne gotowości do obrony właściciela i swojego terenu. Niekiedy powoduje to, że przy nieprawidłowym ułożeniu stają się dość hałaśliwe, a czasem nawet nieco agresywne.
Rasy dużych psów krótkowłosych
Osoby, które mają już doświadczenie z hodowlą czworonogów, mogą pokusić się o przyjęcie pod swój dach większych ras psów krótkowłosych. Są to jednak najczęściej zwierzęta, które ze względu na swój charakter wymagają konsekwencji w prowadzeniu, dobrego ułożenia i wyszkolenia. Wśród takich psów wymienić można między innymi rasy obronne, pasterskie czy wyhodowane w celu ochrony ludzi i gospodarstwa przed dzikimi zwierzętami. Zwykle mają one towarzyskie, przyjazne dla najbliższych im osób usposobienie, ale wobec obcych potrafią być nieufne i podejrzliwe. Każde zachowanie odebrane jako niewłaściwe może budzić w niektórych sytuacjach agresję i prowokować do ataku.
Do większych psów krótkowłosych zalicza się na przykład:
- dobermany,
- pitbule,
- mastify,
- rottweilery,
- cane corso.
Podobnego chowu i „silnej ręki” wymagają mniejsze od wymienionych bulteriery – towarzyskie, pełne uwielbienia dla dzieci i reszty rodziny, ale niekiedy, na skutek błędów wychowawczych, agresywne. Dla odmiany dalmatyńczyki z krótką sierścią są psami niegroźnymi i przyjacielskimi wobec wszystkich.
Zalety psów krótkowłosych
Psy krótkowłose, ze względu na swoją sierść, są bardzo lubiane przez hodowców. Mają mniejszą tendencję do wymiany uwłosienia w porze wiosennej i jesiennej, co bywa wielkim utrapieniem osób mających w domu odmiany długo- lub szorstkowłose. Uważa się też (choć nie wszystkie badania to potwierdzają), że krótka psia sierść nie powoduje tylu niekorzystnych reakcji u osób cierpiących na alergię. Uwłosienie niektórych odmian psów krótkowłosych może być jednak bardzo uciążliwe – jeśli włoski są sztywne, wbijają się w dywany, koce, odzież, powłoki tapicerskie i niezmiernie trudno je usunąć. Jeśli mają do tego intensywne zabarwienie – jak np. biała sierść dalmatyńczyka – mogą powodować powstawanie niekorzystnego efektu estetycznego.
Utrzymanie sierści psów krótkowłosych
Sierść psów ras krótkowłosych łatwo można utrzymać w dobrym stanie – nieczystości i błoto łatwiej z niej odpadają, woda zwykle dobrze spływa, nie powodując przemoknięcia i wychłodzenia psa. Okresowe czesanie grzebieniem o krótkich zębach albo szczotkowanie pozwalają na uzyskanie pięknego wyglądu. Podszerstek u tych ras jest zwykle krótki i skąpy, nie dochodzi do jego silnego wzrostu w okresie jesienno-zimowym. Okresowa pielęgnacja przy pomocy tzw. furminatora pozwala na uzyskanie wspaniałej gładkości i połysku sierści.
Oczywiście wielkie znaczenie ma też zdrowie i ogólna kondycja psa. Zwierzę przewlekle chore, pozbawione ruchu albo odpowiedniego, urozmaiconego pokarmu, zapewniającego komplet mikroelementów i witamin, będzie miało tendencję do wycierania się i tracenia sierści. Niekiedy zły stan skóry i powstawanie łysin na łapach, uszach czy pysku mogą być pierwszymi widocznymi objawami poważnego schorzenia.
Zobacz także:
- Jakie są najlepsze gryzaki dla psa?
- Stosuj te 6 zasad, a Twój pies będzie żył długo i szczęśliwie
- "Jeśli psy jedzą tylko raz dziennie, mają wyższy poziom inteligencji". Jak powinna wyglądać psia dieta?
Autor: Adrian Adamczyk
Źródło zdjęcia głównego: Eduardo1961/Getty Images