Czym jest i skąd pochodzi nawłoć kanadyjska? Do jakich ogrodów będzie pasował ten interesujący gatunek? Jak wygląda jej uprawa i co jeszcze warto o niej wiedzieć?
Nawłoć kanadyjska – co to takiego?
Nawłoć kanadyjska ( Solidago canadensis ) to roślina wieloletnia, która należy do rodziny astrowatych ( Asteraceae ). Nawłoć pochodzi z Ameryki Północnej , jak wskazuje jej nazwa, prawdopodobnie z terenów Kanady i części wschodniej i środkowej Stanów Zjednoczonych. Roślina jest nazywana drzewkiem Matki Bożej, nawłocią amerykańską, mimozą, głowienką czerwoną, głowienką rumianą, pastuszą rózgą, złotą rózgą czy rózgą wodną.
Nawłoć kanadyjska przybyła do Europy w XVII wieku i od tej pory sukcesywnie się rozprzestrzeniała na całym Starym Kontynencie. Można ją spotkać na stanowiskach ruderalnych przy wysypiskach śmieci, na poboczach dróg, przy nasypach kolejowych, a także nad rzekami, rowami melioracyjnymi i na mokrych łąkach.
Jak wygląda nawłoć kanadyjska?
Nawłoć kanadyjska to roślina pokaźnych rozmiarów, dorastająca do około 1,5, a nawet 2 metrów wysokości. Charakteryzuje się silnie rozwiniętym systemem korzeniowym, który tworzą pełzające kłącza. Łodyga nawłoci kanadyjskiej jest sztywna i pusta w środku i zazwyczaj owłosiona w górnej części. Liście nawłoci są lancetowate i skrętoległe, piłkowane na brzegach i ostro zakończone. Im bliżej górnej części łodygi, tym są one mniejsze.
Żółte i drobne kwiaty nawłoci kanadyjskiej tworzą okazałe wiechy, znajdujące się na szczycie łodyg. Kwitną od lipca do września. Są zapylane przez motyle i błonkówki. Nawłoć kanadyjska to roślina miododajna. Owoce to około 1-centymetrowe omszone niełupki z puchem kielichowym.
Nawłoć kanadyjska – uprawa
Nawłoć kanadyjska to gatunek dość prosty w uprawie. Nie ma specjalnych wymagań glebowych. Może rosnąć na stanowiskach z glebą wilgotną i umiarkowanie żyzną. Nawłoć preferuje miejsca słoneczne, ale będzie także rosła w lekkim cieniu. Warto wiedzieć, że można ją uprawiać także w pojemnikach. W takim przypadku jako podłoże używa się ziemi uniwersalnej wymieszanej z korą w proporcji 1:1. Nawłoć kanadyjska dobrze znosi zimę i nie ma tendencji do przemarzania. Zatem nie trzeba jej okrywać ani specjalnie zabezpieczać przed zimą. Warto wiedzieć, że jest to roślina ekspansywna, która bardzo szybko może zawojować znaczną część ogrodu, dlatego trzeba stale kontrolować jej rozrost poprzez usuwanie korzeni i przesadzanie.
Nawłoć kanadyjska może być rozmnażana przez podział starszych kęp lub kłączy. Można ją także rozmnażać przez wysiew nasion, do którego należy przystąpić jesienią. Nasiona nawłoci kanadyjskiej należy wcześniej poddać stratyfikacji poprzez moczenie ich we wrzącej wodzie lub nacinanie łupinek. Sadzonki należy wystawić na zewnątrz, by mogły przemarznąć. Można je także wstawić do lodówki na około miesiąc i następnie wysiać i także wystawić na zewnątrz. Kiełkowanie zajmuje od 4 do 6 miesięcy. Można oczywiście także zakupić gotowe sadzonki nawłoci, pamiętając, by nabywać je od zaufanych i sprawdzonych sprzedawców. Koszt takiej sadzonki to około 2 złote i jest to idealne rozwiązanie dla osób, które nie mają ręki lub czasu do samodzielnego hodowania roślin od nasiona.
Nawłoć kanadyjska – właściwości lecznicze
Oprócz walorów ozdobnych, nawłoć kanadyjska ma także właściwości lecznicze. Przede wszystkim zatrzymuje krwawienie, a oprócz tego działa moczopędnie, przeciwbólowo, przeciwbakteryjnie, rozkurczowo i przeciwzapalnie . Dodatkowym atutem jest korzystny wpływ nawłoci kanadyjskiej na naczynia krwionośne oraz jej działanie odtruwające i uszczelniające. Nawłoć to także bogactwo antyoksydantów, flawonoidów, glikozydów, saponiny i rutyny oraz kwasów fenolowych.
Nawłoć kanadyjską można stosować zarówno zewnętrznie, jak i wewnętrznie. W pierwszym przypadku może być pomocna przy leczeniu stanów zapalnych czy zakażeń jamy ustnej, sromu, gardła i pochwy. Stosowanie wewnętrzne będzie pomocne przy stanach zapalnych dróg moczowych, kamicy nerkowej i skazy moczanowej, a także nieżytu jelit czy żołądka. Inne dolegliwości, których leczenie można wspomagać przy użyciu nawłoci kanadyjskiej, to problemy metaboliczne oraz problemy ze skórą: toczeń, łuszczyca czy trądzik.
Z nawłoci kanadyjskiej przygotowuje się napary, nalewki, a nawet wino. Do naparu wystarczy jedna łyżeczka suszonego ziela nawłoci, którą trzeba zalać wrzątkiem i parzyć przez 20 minut. Nalewkę robi się ze świeżych części rośliny, którą zalewa się alkoholem i która powinna stać w suchym i chłodnym miejscu przez około 2 tygodnie. Najtrudniejszą opcją jest przygotowanie wina na bazie nawłoci kanadyjskiej. W tym przypadku ziele suszone lub świeże zalewa się czerwonym winem i alkoholem. Na takie wino czeka się około 14 dni.
Zobacz też:
- Słyszałeś o prebiotykach? Są dobre dla twoich jelit i skóry
- Niacynamid - remedium na problematyczną cerę? Trudno o bardziej wszechstronny składnik
- Suplement diety Redin: wsparcie redukcji z nietypowym dodatkiem adaptogenów
Zobacz wideo: Owoce i warzywa z ogrodu: truskawki, borówki i kącik warzywny. Niech żyje ogród!
Autor: Adrian Adamczyk
