Zobacz też: Przetakiewicz i Rooyens o swojej miłości i wakacjach na Malediwach >>> Nowa płyta - zamówienie społeczne
Stanisław Sojka to znany polski wokalista jazzowy, popowy, pianista, gitarzysta, skrzypek, kompozytor oraz aranżer. Artysta swój nowy album określa jako „Folk z przymrużeniem oka. Można na nim usłyszeć późne lata 70-te, rythm & blues`a, wpływy reggae, a także po prostu – ballady.
Nowa płyta jest zamówieniem społecznym.
- przyznał muzyk w studiu Dzień Dobry TVN.
Wspólny muzyczny pomysł na życie
Stanisław Sojka ma czterech synów. Muzyka była w ich rodzinnym domu od zawsze. Artysta przyznał, że nie ukierunkowywał swoich dzieci na to, co mają robić w przyszłości. Dał im w tej kwestii pełną swobodę. Los tak chciał, że synowie odziedziczyli po słynnym ojcu pasję do muzyki.
Już jako kilkuletni chłopiec brałem swoje pałki do perkusji i jeździłem z ojcem na koncerty. Uwielbiałem sale koncertowe i teatralne. Mogłem wchodzić na pomosty dla oświetleniowców, zaglądać do różnych zakamarków, przebywać wśród muzyków, dotykać instrumentów.
- zdradził w rozmowie Kuba Sojka.
Dzięki takim doświadczeniom synowie Stanisława poznali świat show-biznesu od podszewki. Wiedzieli jakie są blaski i cienie zawodu muzyka.
Jak Kuba ocenia pracę z ojcem?
Odkąd pamiętam, zawsze wiedziałem, że będę grał z tatą. Od początku dobrze nam się grało. Wydaje mi się, że im dłużej razem pracujemy, tym lepiej się rozumiemy.
Jakub i Stanisław Sojka wystąpili wspólnie na naszej scenie. Posłuchajcie.
Tekst utworu Ławeczka-Bajeczka:
Siedzę na ławeczce na mojej ulicy
Siedzę na ławeczce i patrzę
Mógłbym to teatrum oglądać bez końca
Na przechodniów patrzeć
Ten ma wikt i opierunek
Tamten nie ma nic
Ten wyrusza, ten przystanął
Idzie para wciąż za ręce
Każdy człowiek inny w swoją idzie stronę
Ten wyrusza smutny, ten jest zamyślony
Siedzę na ławeczce i na nic nie czekam
Siedzę na ławeczce i patrzę
Ławeczka bajeczka ławeczka bajeczka
Ławeczka bajeczka ławeczka i już
Siedzę na ławeczce na mojej ulicy
Siedzę na ławeczce i patrzę
Oto idzie pielgrzym widać, że z daleka
Za nim turysta ten co się rozgląda
Ten gość idzie szybko
Drugi się nie spieszy
Smuci się dziewczyn, inna się uśmiecha
Siedzę na ławeczce na mojej ulicy
Siedzę na ławeczce i patrzę
Mógłbym to teatrum oglądać bez końca
Mógłbym tu pozostać na zawsze
Ławeczka bajeczka ławeczka bajeczka
Ławeczka bajeczka ławeczka i już
Ławeczka bajeczka ławeczka bajeczka
Ławeczka bajeczka ławeczka i już
Autor: Redakcja Dzień Dobry TVN