Gdy występuje u dzieci do drugiego roku życia, nie ma powodu do obaw – to naturalny etap rozwoju, z którego się wyrasta. Jeśli jednak zachowania tego typu pojawiają się u starszych dzieci lub dorosłych, powinniśmy zwrócić się o pomoc do lekarza. łaknienie spaczone
Zespół łaknienia spaczonego, nazywany także pica, swoją nazwę wziął od łacińskiej nazwy sroki (), która słynie z nietypowego apetytu. Odkryto go już w XV w. , obok , czy ortoreksji. Pica pica Choroba należy do szerokiej grupy zaburzeń odżywiania anoreksji bulimii
, choć tak naprawdę może przytrafić się każdemu. U jej podstaw mogą leżeć czynniki biochemiczne, behawioralne, psychospołeczne i socjoekonomiczne. Dotknięta zaburzeniem osoba przejawia ogromną , na przykład drewna czy surowego ryżu. Zachcianki są tak silne, że chory rzeczywiście zjada te substancje. Dotyka głównie kobiety w ciąży i małe dzieci chęć spożywania produktów nienadających się do spożycia
Aby móc mówić o poważnym, kwalifikującym się do leczenia zaburzeniu, jego objawy muszą być utrwalone, trwać co najmniej miesiąc i nie wiązać się z etapem rozwojowym, w którym eksperymentowanie z pożywieniem jest naturalną czynnością (jak u niemowląt). W przypadku zaburzeń psychicznych (niepełnosprawności intelektualnej, autyzmu czy schizofrenii) objawy łaknienia spaczonego traktuje się jako część rozpoznania choroby.
Zaburzenie pica przyjmuje kilka typowych form – podzielonych pod względem substancji, która znajduje się w obrębie zainteresowania chorego. Niekiedy są to substancje zupełnie niejadalne, a nawet szkodliwe (ziemia), a niekiedy nienadające się do spożycia na surowo (mąka, ryż, ziemniaki).
Innymi substancjami, po które sięgają chorzy, są Zdarzają się także bardziej oryginalne zachcianki, jak na przykład apetyt na . Choć wydaje się to nieprawdopodobne, takie przypadki są regularnie odnotowywane. wata, piasek czy kreda. wypalone zapałki, wymiociny czy szkło
Choć najczęściej przyczyną występowania choroby pica jest niedobór żelaza, może ona mieć różnorodne podłoże.
Leczenie choroby pica różni się w zależności od jej przyczyny. Wkrótce objawy całkowicie zanikają. Jeśli u podstaw łaknienia spaczonego leżą zaburzenia psychiczne oraz behawioralne, należy przede wszystkim wdrożyć terapię psychologiczną, a niekiedy także farmakologiczną. Jeżeli jest nią niedobór żelaza, zazwyczaj po kilku dniach od rozpoczęcia suplementacji można zaobserwować znaczną poprawę.
Choroby nie można lekceważyć, by nie dopuścić do trwałych zmian w organizmie. Wśród powikłań wymienia się zakażenie pasożytami czy zatrucie metalami ciężkimi. Może także dojść do uszkodzenia układu pokarmowego – jelit, żołądka, przełyku, a także zębów. – ryzyko pojawia się wtedy, gdy zawierają rtęć lub ołów. Bardzo niebezpieczne jest także zjadanie szkła. W skrajnych przypadkach zjadanie dziwnych substancji może skończyć się śmiercią
Zobacz też:
Zaburzenia odżywiania u dzieci. Jak sobie poradzić z tym problemem?
Zaburzenia odżywiania - jak zapobiegać? Jakie są objawy?
Co druga 15-latka nienawidzi swojego ciała. "Skupianie się na krytyce tylko ciągnie w dół"
Zobacz video: Bulimia i anoreksja zmorą skoczków narciarskich. Fabian Malik o swoich doświadczeniach i walce z chorobą
Autor: Adrian Adamczyk
Łaknienie spaczone – co to jest?
Jakie substancje zjadają chorzy na zaburzenie pica?
Przyczyny występowania zespołu łaknienia spaczonego
Metody leczenia łaknienia spaczonego
Wyróżniamy następujące podtypy w obrębie schorzenia:
Wśród przyczyn wymienia się przede wszystkim następujące czynniki:
- – jedzenie papieru, a także gryzienie przedmiotów wykonanych z drewna (na przykład ołówków, zapałek, kory drzew) ksylofagia
- – uzależnienie od jedzenia lodu pagofagia
- – spożywanie ziemi, gliny, brudu geofagia
- – zjadanie kurzu koniofagia
- – jedzenie surowej skrobi (mąki) amylofagia
- – jedzenie surowych ziemniaków geomelofagia
- – jedzenie surowego ryżu ryzofagia
- – żucie włosów lub wełny trichofagia
- – jedzenie kału koprofagia
- – wypijanie moczu urofagia
- niedożywienie
- niedobór składników odżywczych (przede wszystkim żelaza, ale też cynku, wapnia i niektórych witamin, szczególnie C i z grupy B)
- niski poziom dopaminy w mózgu
- deprywacja lub nadmierna stymulacja środowiskowa
- zaburzenia świadomości
- zaburzenia nerwicowe lub obsesyjno-kompulsywne
- schizofrenia
- uwarunkowania kulturowe (np. rytuały religijne)
Źródło zdjęcia głównego: hsyncoban/Getty Images