Labrador ma zwartą budowę ciała i twardą sierść, jest dobrze umięśniony. Bardzo często mylony jest z golden retrieverem, choć są to zupełnie inne rasy. Labrador biszkoptowy ma charakterystyczny ogon, gruby u nasady, nazywany często „ogonem wydry”. Pies ten uwielbia towarzystwo ludzi i chętnie przyswaja nowe komendy. Bywa jednak niesforny, dlatego od samego początku musi mieć wyznaczone jasne granice. Od stanowczości właściciela zależy, czy pies będzie w przyszłości sprawiał kłopoty.
Więcej:
- Kombinezon dla psa – rodzaje. Czy ubierać psa zimą?
- Studenci medycyny pomagają bezdomnym psom na Kubie
- Co zrobić, aby szczeniak nie gryzł?
Wygląd labradorów biszkoptowych
Labradory biszkoptowe mają umaszczenie żółte, jedno z trzech możliwych umaszczeń labradorów retrieverów. Psy te pochodzą z Wielkiej Brytanii i w przeszłości wykorzystywane były jako psy myśliwskie. Doskonale aportowały z lądu, ale także z wody, ponieważ uwielbiają pływać i nie stronią od wody. Labrador wykorzystywany jest do pracy w trudnych warunkach, np. gruzowiskach, a jednocześnie jako pies terapeuta. Jest to zwierzę bardzo silne, o zbitej sylwetce, osiągające wagę 25–30 kg. Psy mierzą w kłębie około 57 cm, suczka labradora biszkoptowego mierzy nieco mniej, około 54–56 cm.
Charakterystyczną cechą labradora jest ogon, szeroki u nasady i zwężający się ku końcowi. Jest on okrągły w przekroju, pokryty krótkim, grubym włosem, bywa kojarzony z ogonem wydry. Oczy labradora biszkoptowego przyjmują odcień brązowy lub orzechowy, jego uszy zaś są nieduże, osadzone z tyłu głowy i lekko przylegające. Labrador ma nieprzemakalną sierść, dzięki czemu woda po nim spływa. Włos pokrywający skórę labradora jest twardy, krótki i ściśle przylegający do skóry. Doskonale chroni przed zimnem i wilgocią.
Charakter labradora biszkoptowego
Już szczeniak labradora biszkoptowego powinien być uczony posłuszeństwa i od samego początku powinien mieć stawiane jasne granice. To niezwykle istotne w przypadku labradorów, ponieważ mają one skłonności do bycia niesfornymi. Jednak dobrze ułożony labrador nie powinien sprawiać żadnych trudności. Pies labrador biszkoptowy jest niezwykle przyjazny i raczej opanowany. Uwielbia ruch, spacery, zabawy ze swoim panem. Jest wierny, oddany, pogodny i bardzo żywiołowy, dlatego należy zapewnić mu dużo ruchu. W przeciwnym razie lepiej nie decydować się na kupno labradora. Ponieważ psy te uwielbiają się kąpać i pływać, warto przy każdej nadarzającej się okazji pozwolić im na to. Labradory wykorzystywane są jako psy przewodnicy i pomocnicy osób starszych. Swoje zadania wypełniają idealnie, ponieważ lubią pracować i czuć się potrzebne. Biszkoptowe labradory mają bardzo duży apetyt, są łakome, stąd tendencje do tycia i nadwagi. Z tego powodu nie należy dostarczać im jedzenia w nadmiernych ilościach.
Ciekawostki na temat labradorów biszkoptowych
Największą wadą biszkoptowych labradorów jest skłonność do obżarstwa, co często idzie w parze z nadwagą. To jednak nie koniec kłopotów, ponieważ nadwaga prowadzi do kłopotów ze stawami. Zadaniem właściciela jest zapewnienie psu właściwej porcji ruchu, ale również jedzenia. Labradory mają niezwykły węch, umieją rozróżnić aż 500 tys. zapachów, dlatego doskonale sprawdzają się podczas poszukiwań ofiar katastrof czy wypadków. Do tego są wytrwałe, silne, cierpliwe, z oddaniem wykonują powierzone im zadania. Psy labradory biszkoptowe łatwo adoptują się do nowych warunków, dlatego mogą mieszkać w mieszkaniu i domu z ogrodem. Uwielbiają tak bardzo swoich właścicieli, że z czasem stają się o nich zazdrosne.
Szczeniak labradora biszkoptowego wymaga odpowiedniego podejścia i wychowania. Od samego początku należy określić zasady i konsekwentnie żądać ich przestrzegania. Mały labrador biszkoptowy, choć jest słodki i miły, umie wykorzystać wszystkie błędy właściciela. Istotną sprawą jest socjalizacja – dobrze jest zabierać go w nowe miejsca, gdzie będzie miał kontakt z innymi psami i ludźmi. Labradory mają bardzo silny instynkt posiadania, dlatego dobrze jest je uczyć, że nawet ich zabawki należą do właściciela, a im mają służyć jedynie w określonym czasie. Szczeniaki labradora biszkoptowego nie powinny skakać, biegać i chodzić po schodach w okresie intensywnego wzrostu. Warto dbać o to, aby mogły pływać, chodzić na coraz dłuższe spacery i wykonywać ćwiczenia węchowe. Gdy młody pies wymienia zęby, nie należy pozwalać mu na szarpanie i ciągnięcie przedmiotów, aby nie doszło do deformacji zgryzu.
Autor: Redakcja Dzień Dobry TVN